۲۳٬۲۳۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
آنگاه كه ملائكه خلق شدند آن نور را ديدند كه سرچشمه اى داشت و شعاع هاى نورانى از آن منشعب بود. | آنگاه كه ملائكه خلق شدند آن نور را ديدند كه سرچشمه اى داشت و شعاع هاى نورانى از آن منشعب بود. | ||
پرسيدند: خداى ما و سيد ما، اين نور چيست؟ خداوند عز و جل فرمود: اين نورى است كه اصل آن نبوت و فرع آن امامت است. نبوت براى محمد بنده و پيامبر من، و امامت براى على حجت و ولى من است، كه اگر آن دو نبودند مخلوقات را خلق نمى كردم. <ref>بحار الانوار: ج ۱۵ ص ۱۱ و ج ۳۸ ص ۸۰ .</ref> | پرسيدند: خداى ما و سيد ما، اين نور چيست؟ | ||
خداوند عز و جل فرمود: اين نورى است كه اصل آن نبوت و فرع آن امامت است. نبوت براى محمد بنده و پيامبر من، و امامت براى على حجت و ولى من است، كه اگر آن دو نبودند مخلوقات را خلق نمى كردم. <ref>بحار الانوار: ج ۱۵ ص ۱۱ و ج ۳۸ ص ۸۰ .</ref> | |||
در جلوه اى ديگر پيامبرصلى الله عليه وآله مى فرمايد: من و على چهارده هزار سال قبل از خلق آدم در پيشگاه خداوند نورى بوديم. آنگاه كه خدا آدم را خلق نمود آن نور را دو قسمت نمود: جزئى من و جزء ديگر على. <ref>بحار الانوار: ج ۳۵ ص ۲۴ ح ۱۸.</ref> | در جلوه اى ديگر پيامبرصلى الله عليه وآله مى فرمايد: من و على چهارده هزار سال قبل از خلق آدم در پيشگاه خداوند نورى بوديم. آنگاه كه خدا آدم را خلق نمود آن نور را دو قسمت نمود: جزئى من و جزء ديگر على. <ref>بحار الانوار: ج ۳۵ ص ۲۴ ح ۱۸.</ref> |