۲۱٬۹۷۲
ویرایش
برائت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==آيه «لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّه وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّه وَ رَسُولَهُ...»<ref>مجادله / ۲۲. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۶۰-۶۲ .</ref>== | ==آيه «لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّه وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّه وَ رَسُولَهُ...»<ref>مجادله / ۲۲. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۶۰-۶۲ .</ref>== | ||
در [[غدیر]] ۱۸ آيه قرآن به صراحت [[تفسیر]] شده است؛ به اين معنى كه | در [[غدیر]] ۱۸ آيه قرآن به صراحت [[تفسیر]] شده است؛ به اين معنى كه [[حضرت محمّد صلی الله علیه و آله|پیامبر صلی الله علیه و آله]] متن آيه را جداگانه در خطبه بيان فرموده و قبل يا بعد از آن به تفسيرش پرداخته است. اين موارد در مقابل آياتى است كه به صورت تضمين در كلام و [[اقتباس]] در خطابه حضرت آمده است. | ||
يكى از اين آيات، آيه ۲۲ سوره مجادله است: | يكى از اين آيات، آيه ۲۲ سوره مجادله است: | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
«لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّه وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّه وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ، أُولئِكَ كَتَبَ فِى قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها رَضِىَ اللَّه عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولئِكَ حِزْبُ اللَّه، أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّه هُمُ الْمُفْلِحُونَ»: | «لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّه وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّه وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ، أُولئِكَ كَتَبَ فِى قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها رَضِىَ اللَّه عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولئِكَ حِزْبُ اللَّه، أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّه هُمُ الْمُفْلِحُونَ»: | ||
«نمى يابى قومى را كه ايمان به خدا و روز قيامت آورده باشند، و در عين حال با كسانى كه با خدا و رسولش ضديت دارند روى دوستى داشته باشند، اگر چه پدرانشان يا فرزندانشان يا برادرانشان يا فاميلشان باشند. آنانند كه ايمان بر قلب هايشان ثبت شده و خداوند با روح خود آنان را مؤيد داشته، و آنان را وارد بهشتى مى كند كه نهرها در آن جارى است و در آن دائمى اند. خدا از آنان راضى است و آنان از خدا راضى اند. اينان حزب خدايند، و حزب خداوند رستگارانند» . | «نمى يابى قومى را كه ايمان به خدا و روز قيامت آورده باشند، و در عين حال با كسانى كه با خدا و رسولش ضديت دارند روى دوستى داشته باشند، اگر چه پدرانشان يا فرزندانشان يا برادرانشان يا فاميلشان باشند. | ||
آنانند كه ايمان بر قلب هايشان ثبت شده و خداوند با روح خود آنان را مؤيد داشته، و آنان را وارد بهشتى مى كند كه نهرها در آن جارى است و در آن دائمى اند. | |||
خدا از آنان راضى است و آنان از خدا راضى اند. اينان حزب خدايند، و حزب خداوند رستگارانند» . | |||
اين آيه از سه بُعد قابل بررسى است: | اين آيه از سه بُعد قابل بررسى است: | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۸: | ||
الا انَّ اوْلِياءَهُمُ الَّذينَ ذَكَرَهُمُ اللَّه فى كِتابِهِ، فَقالَ عَزَّ وَ جَلَّ: «لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّه وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّه وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ، أُولئِكَ كَتَبَ فِى قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها رَضِىَ اللَّه عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولئِكَ حِزْبُ اللَّه أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّه هُمُ الْمُفْلِحُونَ»: | الا انَّ اوْلِياءَهُمُ الَّذينَ ذَكَرَهُمُ اللَّه فى كِتابِهِ، فَقالَ عَزَّ وَ جَلَّ: «لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّه وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّه وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ، أُولئِكَ كَتَبَ فِى قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها رَضِىَ اللَّه عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولئِكَ حِزْبُ اللَّه أَلا إِنَّ حِزْبَ اللَّه هُمُ الْمُفْلِحُونَ»: | ||
«بدانيد كه اولياى اهل بیت كسانى اند كه خداوند در كتابش آنان را ياد كرده و فرموده است: «نمى يابى قومى را كه ايمان به خدا و روز قيامت ايمان آورده باشند، و در عين حال با كسانى كه با خدا و رسولش ضديت دارند روى دوستى داشته باشند، اگر چه پدرانشان يا فرزندانشان يا برادرانشان يا فاميلشان باشند. آنانند كه ايمان بر قلب هايشان ثبت شده و خداوند با روح خود آنان را مؤيد داشته، و آنان را وارد بهشتى مى كند كه نهرها در آن جارى است و در آن دائمى اند. خدا از آنان راضى است و آنان از خدا راضى اند. اينان حزب خدايند، و حزب خداوند رستگارانند».<ref> اسرار غدير: ص ۱۵۱ بخش ۷. </ref> | «بدانيد كه اولياى اهل بیت كسانى اند كه خداوند در كتابش آنان را ياد كرده و فرموده است: | ||
«نمى يابى قومى را كه ايمان به خدا و روز قيامت ايمان آورده باشند، و در عين حال با كسانى كه با خدا و رسولش ضديت دارند روى دوستى داشته باشند، اگر چه پدرانشان يا فرزندانشان يا برادرانشان يا فاميلشان باشند. | |||
آنانند كه ايمان بر قلب هايشان ثبت شده و خداوند با روح خود آنان را مؤيد داشته، و آنان را وارد بهشتى مى كند كه نهرها در آن جارى است و در آن دائمى اند. | |||
خدا از آنان راضى است و آنان از خدا راضى اند. اينان حزب خدايند، و [[حزب الله|حزب خداوند]] رستگارانند».<ref> اسرار غدير: ص ۱۵۱ بخش ۷. </ref> | |||
'''موقعيت تاريخى''' | '''موقعيت تاريخى''' | ||
پيداست كه غدير مى خواهد صف حق و باطل را تا آخر روزگار در شفاف ترين شكل از هم جدا كند. مى خواهد صريحاً اعلام كند كه دوستى على عليه السلام با دوستى دشمنانش قابل جمع نيست همان گونه كه دوستى دشمنان على عليه السلام با دوستى او قابل جمع نيست، تا هيچ مسلمانى عمر خود را اين گونه به پايان نبرد و با اين خيال واهى خود را مؤمن نداند. | پيداست كه غدير مى خواهد صف حق و باطل را تا آخر روزگار در شفاف ترين شكل از هم جدا كند. | ||
مى خواهد صريحاً اعلام كند كه دوستى على عليه السلام با دوستى دشمنانش قابل جمع نيست همان گونه كه دوستى دشمنان على عليه السلام با دوستى او قابل جمع نيست، تا هيچ مسلمانى عمر خود را اين گونه به پايان نبرد و با اين خيال واهى خود را مؤمن نداند. | |||
پیامبر صلی الله علیه و آله به صراحت مى فرمايد: | |||
پذيرندگان ولايت على عليه السلام منظور از اين آيه اند، و ولىّ واقعى بايد اين گونه باشد و امكان ندارد به گونه اى ديگر باشد، يعنى بايد با كسانى كه رو در روى خدا و رسول ايستاده اند دوستى نكند اگر چه پدر يا فرزند يا برادر يا فاميلش باشد. | |||
'''تحليل اعتقادى''' | '''تحليل اعتقادى''' | ||
| خط ۲۸: | خط ۴۲: | ||
در مقابل آنان ما موظفيم اين گونه تبرى داشته باشيم و از آنان بيزارى بجوييم كه هر كس تمايلى به آن خط داشت اگر چه نزديک ترين دوستانمان باشد از او فاصله بگيريم و بيزار باشيم. | در مقابل آنان ما موظفيم اين گونه تبرى داشته باشيم و از آنان بيزارى بجوييم كه هر كس تمايلى به آن خط داشت اگر چه نزديک ترين دوستانمان باشد از او فاصله بگيريم و بيزار باشيم. | ||
اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايد: هر كس ولايت | اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايد: | ||
هر كس ولايت [[موسی علیه السلام|موسی]] و [[هارون علیه السلام|هارون]] را پذيرفت و از دشمنان آنان بيزارى جست از گوساله و [[سامری]] بيزارى جسته است، و هر كس ولايت عجل و [[سامری]] را پذيرفت و از دشمنان آن دو بيزارى جست، از موسى و هارون بيزارى جسته در حالى كه خود هم ندانسته است. هر كس ولايت پيامبر صلى الله عليه و آله و اهل بيتش را بپذيرد و ولايت مرا داشته باشد و از دشمن من بيزارى جسته باشد از آن دو نفر (ابوبكر و عمر) بيزارى جسته است، و هر كس از دشمن آن دو نفر بيزارى بجويد از پيامبر صلى الله عليه و آله بيزارى جسته است در حالى كه خود متوجه نيست!<ref>كتاب سليم: ص ۴۴۲ ح ۶۷ . </ref> | |||
در پايان اين آيه [[خداوند]] عجب اوصاف افتخارآميزى را به شيعيان بيزارى جوينده از دشمنان على عليه السلام داده است، كه مى فرمايد: | در پايان اين آيه [[خداوند]] عجب اوصاف افتخارآميزى را به شيعيان بيزارى جوينده از دشمنان على عليه السلام داده است، كه مى فرمايد: [[ایمان]] در قلبشان است، با روح خدا مؤيدند، اهل بهشت و دائمى در آنند، خدا از آنان راضى است، آنان از خدا راضى اند، حزب الله اند، رستگارانند. | ||
==آيه «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً»<ref>مائده / ۳. غدير در قرآن: ج ۱ ص ۱۶۸،۱۵۱. </ref>== | ==آيه «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً»<ref>مائده / ۳. غدير در قرآن: ج ۱ ص ۱۶۸،۱۵۱. </ref>== | ||
از جمله مهم ترين و مشهورترين آيات غدير كه در اثناء خطبه غدير بر | از جمله مهم ترين و مشهورترين آيات غدير كه در اثناء خطبه غدير بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شد اين آيه است: | ||
«الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ، الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً»: | «الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ، الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً»: | ||
«امروز كافران از تخريب دين شما نااميد شدند. ديگر از آنان نترسيد و از من بترسيد. امروز دين شما را كامل كردم و نعمتم را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان دين شما راضى شدم». | «امروز كافران از تخريب دين شما نااميد شدند. ديگر از آنان نترسيد و از من بترسيد. امروز دين شما را كامل كردم و نعمتم را بر شما تمام نمودم و [[اسلام]] را به عنوان دين شما راضى شدم». | ||
آنچه در اينجا قابل ذكر است اينكه در روايتى اصل ولایت و برائت عصاره غدير خوانده شده است: | آنچه در اينجا قابل ذكر است اينكه در روايتى اصل ولایت و برائت عصاره غدير خوانده شده است: | ||
خداوند خطاب به پيامبرش در زمينه نزول | خداوند خطاب به پيامبرش در زمينه نزول [[آیه «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِیناً»|آیه اکمال]] فرمود: فَانّى لَمْ اقْبِضْ نَبِيّاً مِنَ الانْبِياءِ الا مِنْ بَعْدِ اكْمالِ دينى وَ حُجَّتى وَ اتْمامِ نِعْمَتى بِوِلايَةِ اوْلِيائى وَ مُعاداةِ اعْدائى: من هيچ پيامبرى از پيامبرانم را قبض روح نمى كنم مگر بعد از كمال دينم و حجتم و تكميل دينم با ولايت اوليائم و دشمنى دشمنانم.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۲۰۲ ح ۸۶ . عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۷۶. اليقين: ص ۳۴۴. </ref> | ||
==برائت از ائمه ضلال و پيروانشان<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۷۹-۱۸۶. اسرار غدير: ص ۲۱۶.</ref> == | ==برائت از ائمه ضلال و پيروانشان<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۷۹-۱۸۶. اسرار غدير: ص ۲۱۶.</ref> == | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله در [[خطبه غدیر]] و در حاشيه شناخت [[ائمه ضلال]]، آنان را مورد لعنت قرار دادند و اعلام كردند كه من و پروردگار از ايشان بيزاريم. حضرت در در فرازى از بخش ششم خطبه | پيامبر صلى الله عليه و آله در [[خطبه غدیر]] و در حاشيه شناخت [[ائمه ضلال]]، آنان را مورد [[لعن|لعنت]] قرار دادند و اعلام كردند كه من و پروردگار از ايشان بيزاريم. حضرت در در فرازى از بخش ششم [[خطبه غدیر]] اشاره به رهبران ضلالت و گمراهى داشت. | ||
حضرت آيه ۴۱ سوره قصص را شاهد قرار داد كه مى فرمايد: | |||
«وَ جَعَلْناهُمْ اَئِمَّةً يَدْعُونَ اِلَى النّارِ وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ لا يُنْصَرُونَ»، و با تضمين اين آيه در كلام خود فرمود: | |||
«اى مردم، به زودى بعد از من امامانى خواهند بود كه به آتش دعوت مى كنند و روز قيامت كمک نمى شوند» . | |||
سپس بيزارى خود و خدا را از آنان اعلام كرد و پايين ترين درجه [[جهنم]] را به آنان وعده داد. حضرت اين مطلب را با استناد به دو آيه قرآن بيان كرد. يكى آيه ۱۴۵ سوره نساء: «اِنَّ الْمُنافِقينَ فِى الدَّرْكِ الاَسْفَلِ مِنَ النّارِ» ، و ديگرى آيه ۲۹ سوره نحل: «فَادْخُلُوا اَبْوابَ جَهَنَّمَ خالِدينَ فيها فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرينَ». | سپس بيزارى خود و خدا را از آنان اعلام كرد و پايين ترين درجه [[جهنم]] را به آنان وعده داد. حضرت اين مطلب را با استناد به دو آيه قرآن بيان كرد. يكى آيه ۱۴۵ سوره نساء: | ||
«اِنَّ الْمُنافِقينَ فِى الدَّرْكِ الاَسْفَلِ مِنَ النّارِ» ، و ديگرى آيه ۲۹ سوره نحل: «فَادْخُلُوا اَبْوابَ جَهَنَّمَ خالِدينَ فيها فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرينَ». | |||
حضرت در اين باره چنين اشاره فرمود كه امامان ضلالت و ياران و پيروانشان در پايين ترين درجه آتش هستند و چه بد است اقامتگاه متكبرين. | حضرت در اين باره چنين اشاره فرمود كه امامان ضلالت و ياران و پيروانشان در پايين ترين درجه آتش هستند و چه بد است اقامتگاه متكبرين. | ||
| خط ۷۴: | خط ۹۶: | ||
[[امام باقر علیه السلام]] به عنوان بيان مفهوم و حدود ولايت و برائت با استناد به حديث غدير فرمودند: چقدر اين امت نسبت به على بن ابی طالب عليه السلام ظلم و بى انصافى كرده اند! | [[امام باقر علیه السلام]] به عنوان بيان مفهوم و حدود ولايت و برائت با استناد به حديث غدير فرمودند: چقدر اين امت نسبت به على بن ابی طالب عليه السلام ظلم و بى انصافى كرده اند! | ||
سپس حضرت به عنوان نمونه فرمودند: شما مخالفين، دوستانِ [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] را دوست داريد و از دشمنان او - هر كس كه باشد - بيزارى مى جوييد، و دوستان عمر را دوست داريد و از دشمنان او - هر كس كه باشد - بيزارى مى جوييد، و دوستان عثمان را دوست داريد و از دشمنان او - هر كس كه باشد - بيزارى مى جوييد. ولى وقتى نوبت به | سپس حضرت به عنوان نمونه فرمودند: | ||
شما مخالفين، دوستانِ [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] را دوست داريد و از دشمنان او - هر كس كه باشد - بيزارى مى جوييد، و دوستان عمر را دوست داريد و از دشمنان او - هر كس كه باشد - بيزارى مى جوييد، و دوستان عثمان را دوست داريد و از دشمنان او - هر كس كه باشد - بيزارى مى جوييد. ولى وقتى نوبت به علی بن ابی طالب علیه السلام مى رسد مى گويند: | |||
دوستانش را دوست داريم ولى از دشمنانش بيزارى نمى جوييم بلكه آنان را هم دوست داريم! | |||
چگونه چنين ادعايى برايشان صحيح است در حالى كه پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: | |||
«أللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالَاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ»، ولى مى بينى كه با دشمنان او دشمنى نمى كنند و خواركنندگان او را خوار نمى كنند. اين انصاف نيست.<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۲۳۹.</ref> | |||
== برائت، يكى از اعمال عيد غدير<ref>آداب عيد غدير (خانه كودک) : ص ۵۶-۱۴۵. غدير دعا و محبت (نيشابورى) : ص ۳۷-۶۲ . همراه با ذى الحجه (اوحدى) : ج ۲ ص ۱۰۵-۱۸۱. ترجمه الغدير (امينى - واحدى) : ص ۶۵۹ . اسرار غدير: ص۲۴۶،۲۵۴-۲۵۶. چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۴،۲۳۳. قنوت خورشيد: ص ۲۹، به نقل از كتاب: غدير عيد برتر (صدرى) . چهارده قرن با غدير: ص ۷۷ ، ۱۵۳-۱۵۷ ، ۲۰۱-۲۰۹ ، ۲۳۳ ، ۲۳۴ . غدير در قرآن: ج ۳ ص۳۳۸-۳۴۰. اسرار غدير: ص۲۴۶ ، ۲۵۲ ، ۲۵۳ ، ۲۵۴-۲۵۶ ،۲۸۱ ،۳۵۳-۳۶۳ .</ref> == | == برائت، يكى از اعمال عيد غدير<ref>آداب عيد غدير (خانه كودک) : ص ۵۶-۱۴۵. غدير دعا و محبت (نيشابورى) : ص ۳۷-۶۲ . همراه با ذى الحجه (اوحدى) : ج ۲ ص ۱۰۵-۱۸۱. ترجمه الغدير (امينى - واحدى) : ص ۶۵۹ . اسرار غدير: ص۲۴۶،۲۵۴-۲۵۶. چهارده قرن با غدير: ص ۲۳۴،۲۳۳. قنوت خورشيد: ص ۲۹، به نقل از كتاب: غدير عيد برتر (صدرى) . چهارده قرن با غدير: ص ۷۷ ، ۱۵۳-۱۵۷ ، ۲۰۱-۲۰۹ ، ۲۳۳ ، ۲۳۴ . غدير در قرآن: ج ۳ ص۳۳۸-۳۴۰. اسرار غدير: ص۲۴۶ ، ۲۵۲ ، ۲۵۳ ، ۲۵۴-۲۵۶ ،۲۸۱ ،۳۵۳-۳۶۳ .</ref> == | ||
از موارد بسيار مهم در مورد روز و عيد غدير، اعمال و آداب عید غدیر است. به علت [[اهمیت]] اين روز، اعمال و آدابى ذكر شده كه با هيچ روزى برابرى نمى كند و مختص به قشر خاص و سن معينى نيست، و داراى ابعاد اعتقادى و عبادى مختلفى است. از جمله آداب عيد غدير بيزارى جستن از دشمنان است: | از موارد بسيار مهم در مورد روز و عيد غدير، اعمال و آداب عید غدیر است. به علت [[اهمیت]] اين روز، اعمال و آدابى ذكر شده كه با هيچ روزى برابرى نمى كند و مختص به قشر خاص و سن معينى نيست، و داراى ابعاد اعتقادى و عبادى مختلفى است. از جمله آداب عيد غدير بيزارى جستن از دشمنان است: | ||