انصار: تفاوت میان نسخه‌ها

<big>سپس على‏ عليه السلام از آنچه پيامبرصلى الله عليه وآله علنى براى عموم مردم درباره او فرموده بود چيزى باقى نگذاشت مگر آنكه براى آنان يادآور شد. و مردم درباره همه آن ها اقرار كردند و گفتند: بلى، به خدا قسم.<ref>كتاب سليم: حديث 4.</ref></big>

== <big>اتمام حجت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام با انصار در مورد معاويه</big><ref>ژرفاى غدير: ص 204. غدير از زبان مولى: ص 41. </ref> ==

<big>زبان حال صاحب غدير را در جمله ‏اى مشهور مى ‏بينيم<ref>اين جمله دقيقاً به همين شكل از قول حضرت در منابع نيامده است. هر چند مضمون آن به شكل‏ هاى مختلف آمده است. البته در «حديقة الشيعة»: ج 1 ص 208، اين عبارت آورده شده است.</ref>كه «الدهر أنزلنى فأنزلنى ثم أنزلنى حتى قيل على و معاوية»: «روزگار سه مرتبه مرا پايين آورد و كار مرا به آنجا كشانيد كه گفته شود: على و معاويه».</big>

<big>تعجب از معاوية بن ابى ‏سفيان است كه در خلافت با من به نزاع برخاسته و امامت مرا انكار مى ‏كند! اى مهاجرين و انصار! آيا بر شما واجب نيست مرا يارى كنيد و آيا امر من بر شما لازم نيست؟ آيا سخن پيامبرصلى الله عليه وآله را نشنيديد كه در روز غدير درباره ولايت و صاحب اختيارى من مى‏ فرمود؟!<ref>الارشاد: ص 139. بحار الانوار: ج 32 ص 388. </ref></big>

== <big>اتمام حجت حضرت زهرا عليها السلام بر انصار با غدير</big><ref>چهارده قرن با غدير: ص 37. اسرار غدير: ص 272.</ref> ==

<big>از من دور شويد، كه عذرى از شما پذيرفته نيست بعد از آنكه عذرهايتان خواسته شده است. بعد از كوتاهى شما جايى براى امر و نهى باقى نمانده است. (و در روايتى فرمود:) بعد از روز غدير خم خداوند هيچ دليل و عذرى (در برابر ولايت) براى احدى باقى نگذاشته است. (و به روايتى فرمود:) آيا پدرم در روز غدير خم براى احدى عذرى باقى گذاشت؟!<ref>بحار الانوار: ج 43 ص 161. دلائل الامامة: ص 38. خصال: ص 173. </ref></big>

== <big>اتمام حجت عده ‏اى از انصار با غدير</big><ref>چهارده قرن با غدير: ص 94. اسرار غدير: ص 293. </ref> ==

<big>سپس به راه افتادند و از خدمت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام بيرون آمدند. از يكى از آنان پرسيدند: شما كيستيد؟ گفتند: گروهى از انصار هستيم كه ابوايوب انصارى نيز در ميان ماست.<ref>الغدير: ج 1 ص187-191. اثبات الهداة: ج2 ص213 ص69.</ref></big>

== <big>وجوب اطاعت انصار از اميرالمؤمنين‏ عليه السلام</big><ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص157-170.</ref> ==

<big>ابتدا با اقتباس از آيه 100 سوره توبه، مهاجرين و انصار و تابعين را داخل اين عموم اعلان كرده فرمود: «وَ اعْلَمُوا اَنَّ اللَّهَ قَدْ نَصَبَهُ لَكُمْ وَلِيّاً وَ اِماماً فَرَضَ طاعَتَهُ عَلَى الْمُهاجِرينَ وَ الاَنْصارِ وَ عَلَى التّابِعينَ لَهُمْ بِاِحْسانٍ»، و سپس بقيه اين عموم را با ذكر روستايى و شهرى، عجمى و عربى، آزاد و بنده، صغير و كبير، سياه و سفيد بيان كرد، و با يک كلمه همه اين گروه‏ ها را يک جا ذكر كرده فرمود:</big>