مبعث: تفاوت میان نسخه‌ها

== <big>1.  بعثت، غدير، عصر ظهور<ref><big>تجلّى غدير در عصر ظهور: ص 63-64.</big> </ref></big> ==

<big>غدير خم و عظمت آن هنگامى ملموس ‏تر خواهد بود كه بدانيم دشمنان نبوت و امامت از سال‏ ها قبل دلخوش بودند كه رسول خاتم ‏صلى الله عليه وآله را فرزند پسرى نيست و تلاش وى پس از رحلت از اين جهان مادى ناتمام خواهد ماند. جالب اينكه اين پندار موهوم را تنها در دل نهان نداشتند و بر زبان آوردند! تا آنجا كه خالق هستى بخش پيامبر عزيز خويش را چنين تسلّى داد و تأييد نمود: «انّا اعطيناک الكوثر . فصلّ لربک و انحر . ان شانئک هو الابتر» .<ref> <big>كوثر / 1- 3 .</big></ref></big>

<big>در دوران آغازين بعثت يگانه بى‏ همتا در ترسيم آن روزگاران فرمود: «و اذ يمكر بک الذين كفروا ليثبتوک او يقتلوک او يخرجوک...» .<ref><big>انفال /  2.</big></ref></big>

<big>در زلال جارى غدير، استمرار نبوت سيد الانبياء صلى الله عليه وآله با امامت سيدالاوصياءعليه السلام تحقق يافت، و دين مبين به كمال رسيد و نعمت الهى بر بشريت تمام يافت، كه: «اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتى و رضيت لكم الاسلام ديناً» .<ref> <big>مائده /  3.</big></ref></big>  

== <big>2.  غدير و مبعث<ref><big>پيام غدير (برگزيده‏ اى از مجموعه مقالات، پيام ‏ها، و ديدارها) : ص 18-41. فراموشى غدير مقدمه حادثه: ص 2 - 7 .</big></ref></big> ==

<big>بزرگ‏ترين بلا و مصيبتى كه در زمان ظهور اسلام جان و شرف بشر را تهديد مى ‏كرد روش حكومت ‏ها بود، كه البته ريشه آن مفاسد در منجلاب شرک، بت ‏پرستى و پرستش زمام داران -  كه حاصل ناآگاهى مردم از معناى توحيد خالص بود -  قرار داشت. اين دستور قرآن كريم است كه: «تعالوا الى كلمة سواء بيننا و بينكم الا نعبد الا اللَّه و لا نشرک به شيئاً و لا يتخذ بعضنا بعضاً ارباباً من دون اللَّه» .<ref><big>آل‏ عمران /  64 .</big></ref> و اين شعار مسلمانان بود: ان اللَّه ابتعثنا لنخرج عباده من ذلّ طاعة العباد الى عزّ طاعته و من ظلمات الشرک و عبادة الاصنام و الاوثان الى نور الاسلام.</big>

<big>در طول تاريخ هم مى ‏بينيم هر پيامبرى كه از طرف خدا مبعوث شده براى اين بوده است كه فشارها و بارهاى سنگين زندگى و زنجيرهاى عادات ناپسند و روش‏ هاى ناهنجار اجتماعى را از دوش مردم بردارد. خداوند پيامبر اسلام ‏صلى الله عليه وآله را هم فرستاد تا «رحمة للعالمين»<ref><big>انبياء عليهم السلام /  107.</big></ref> يعنى رحمت براى جهانيان باشد، و تبليغ آخرين برنامه جامع آسمانى را به عهده او گذاشت.</big>

<big>پس بايد دينش در مورد حكومت نيز جوابگوى حوائج بشر و ظهور توحيد -  يعنى حاكميت و سلطنت خدا -  باشد. پيغمبرى كه علمدار آزادى و نجات بشر است، خود و همه را بنده خدا مى‏ داند، و همه امتيازهاى مادى را باطل كرده و نداى اللَّه اكبر و «ان اكرمكم عند اللَّه اتقاكم»<ref> <big>حجرات /  13.</big></ref> او، دل‏ ها را به او و به آئين او جذب كرده، و با گفتار، عمل، روش متواضعانه و اخلاق ممتاز خود مردم را به مفهوم صحيح حريّت و مساوات آشنا كرده، و عقيده توحيد را منبع تمام فضائل و مقاصد كمال‏ بخش معرفى فرموده، و آئين جامع و كامل او راه رفع كوچک ‏ترين اسباب نزاع و تفرقه را پيش ‏بينى كرده، و در بسيارى از تعاليمش رفع اختلاف و دشمنى ملاحظه شده است. از بيان مستحبات، مكروهات، اخلاقيات، نظام معاملات و آداب خوردن، پوشيدن، نوشيدن، خوابيدن، معاشرت با مردم و سلوک با خويشاوند و بيگانه، حتى مقررات عبور و مرور وسايل نقليه و آداب استحمام خوددارى نفرموده است.</big>