عید غدیر در زمان امیر المومنین علیه السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

حضرت خطبه نماز جمعه را به مسئله غدير اختصاص دادند و پس از حدود ۲۵ سال -  كه خلفاى غاصب سعى در فراموشى غدير داشتند -  براى اولين بار آن روز را عيد رسمى قرار دادند و درباره آن سخن گفتند.از جمله فرمودند: خداوند در اين روز دو عيد عظيم و بزرگ را براى شما جمع كرده است ... .

خداوند دينى را قبول نمى‏ كند مگر با ولايت آنكه به ولايتش دستور داده و اسباب اطاعتش با تمسک به دستاويزهاى او و اهل ولايتش نظام مى ‏يابد.اين است كه خداوند در روز غدير بر پيامبرش فرستاد آنچه بيانگر اراده ‏اش درباره انتخاب شدگانش بود و به او دستور ابلاغش را داد...، و براى او حفظ از منافقين را ضمانت نمود.خداوند دينش را كامل نمود و چشم پيامبرش و مؤمنين و تابعين را روشن ساخت. امروز روز عظيم الشأنى است ... ، و روز كمال دين است.پس از نماز جمعه، حضرت به اتفاق اصحابشان به مجلس جشنى كه امام مجتبى‏ عليه السلام در منزلشان گرفته بودند رفتند و در آنجا اطعام و پذيرايى مفصلى از شركت كنندگان به عمل آمد.<ref>بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۱۱۵،۱۱۴.</ref>

حدود سى سال پس از واقعه غدير، در روز جمعه‏ اى كه عيد غدير بود، اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در كوفه جشن غدير را بر پا كرد و به همين مناسبت شخصاً سخنرانى مفصلى ايراد نمود و در آن مطالب بسيار مهمى درباره غدير بيان فرمود.در قسمتى از اين خطابه، حضرت با اشاره ‏اى به گذشته خلافت مغصوب و سردمداران آن اجمالى از نزول آيه «بَلِّغْ» و آيه «اكمال» را ذكر فرمود و براى بيان چگونگى اتمام حجت الهى آيه ۱۳۷ سوره اعراف را به صورت اقتباس در كلام خويش آورد.در قرآن «كَلِمَتُ رَبِّكَ» آمده كه حضرت «كَلِمَةُ اللَّه» تعبير كرد، و نيز در قرآن «بِما صَبَرُوا» آمده كه حضرت «عَلَى الصّابِرينَ» فرمود و سپس بقيه آيه را كه «دَمَّرْنا ما كانَ يَصْنَعُ...» است از صيغه متكلم به صورت غايب آورد.

امام صادق‏ عليه السلام عيد بودن اين روز را به نزول چنين آيه ‏اى نسبت مى ‏دهد و در پاسخ كسى كه از حضرت مى ‏پرسد:آيا مسلمانان عيدى با فضيلت‏تر از فطر و قربان و جمعه و روز عرفه دارند؟

{{قرآن|«الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ...»}}. و آن روزى است كه پيامبر صلى الله عليه و آله على را به عنوان عَلَم و علامت براى مردم منصوب فرمود و درباره او مطالبى نازل شد و دين در آن روز كامل شد و نعمت بر مؤمنين به اعلاترين درجه رسيد.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۴۵ ح ۲۱۳، ص ۲۱۰ ح ۲۹۱. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۹ ح ۴۶. تفسير فرات: ص ۱۲. مستدرک الوسائل: ج ۶ ص ۲۷۷ ح ۴.</ref>اين باور آنگاه عميق تر مى‏ شود كه بدانيم پيامبران هم پيشاپيش اين روز را جشن مى‏ گرفته ‏اند، چنانكه امام صادق‏ عليه السلام مى ‏فرمايد:

خداوند هيچ پيامبرى را نفرستاده مگر آنكه اين روز را عيد گرفته و حرمت آن را نگه داشته است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۴.</ref>و اين اعتقاد در زمانى به اوج خود مى‏ رسد كه بدانيم اين روز را ملائكه و اهل آسمان‏ها جشن مى‏ گيرند چنانكه امام صادق‏ عليه السلام مى‏ فرمايد: روز غدير نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمين است.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۳. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۱.</ref>و مى ‏فرمايد: و نام روز عيد غدير در آسمان ‏ها روز عهد معهود است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۴.</ref>و مى ‏فرمايد: در روز غدير تختى از كرامت خداوند مقابل بيت المعمور قرار مى ‏دهند و همه ملائكه كنار آن جمع مى‏ شوند و جشن عظيم غدير را بر پا مى‏ كنند.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۲۲.</ref>و براى نشان دادن بالاترين درجه فضيلت مى‏ فرمايد:شايد گمان كنى كه خداوند روزى با حرمت ‏تر از روز غدير خلق كرده است! نه به خدا قسم! نه به خدا قسم! نه به خدا قسم!<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۵.</ref>