امت هاى گذشته: تفاوت میان نسخه‌ها

=== <big>متن خطبه غدير</big> ===

=== <big>موقعيت تاريخى</big> ===

=== <big>موقعيت قرآنى</big> ===

=== <big>تحليل اعتقادى</big> ===

==== <big>تحليل اعتقادى دوم</big> ====

===== <big>الف) تكذيب ‏هاى رو در رو در غدير</big> =====

===== <big>ب) تكذيب‏ هاى غيابى در غدير</big> =====

===== <big>ج) تكذيب چه كسى و چه موضوعى؟!</big> =====

<big>در اينجا اين آيه از دو بُعد قابل بررسى است:</big>

=== <big>تحليل اعتقادى</big> ===

 

<big>براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: [[اكثريت]] /  آيه «وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ».</big>

<big>چه تعجبى دارد؟ در حالى كه ما در [[صحيح بخارى]] و [[صحيح مسلم]] سخن پيامبر صلى الله عليه وآله را مى‏ بينيم كه فرمود: اصحاب مرا در روز رستاخيز به سوى چپ مى‏ برند. مى‏ پرسم: آنان را به كجا مى بريد؟ گفته مى‏ شود: به خدا قسم به سوى جهنم. آنگاه مى‏ گويم: پروردگارا ! اينان اصحاب من هستند! جواب داده مى‏ شود: تو نمى‏ دانى كه پس از تو چه بدعت‏ ها در دين نهادند. من مى‏ گويم: دور باد از رحمت خدا كسى كه پس از من تبديل در دين خدا كند. و مى ‏بينم كه تنها به اندازه چند شتر سرخود كسى از آنان نجات نمى يابد.<ref>صحيح بخارى: ج ۷ ص ۲۰۹. صحيح مسلم: ج ۴ ص ۱۷۹۲ (باب الحوض). </ref></big>

<big>آرى! آيا باز هم جاى تعجب است اگر پيامبر صلى الله عليه وآله بفرمايد: امت من هفتاد و سه فرقه مى‏ شوند، كه تنها يک فرقه در بهشت و بقيه در دوزخ هستند.<ref>سنن ابن‏ ماجه: ج ۲ ح ۳۹۹۳، كتاب الفتن. مسند احمد: ج ۳ ص ۱۲۰. سنن ترمذى، كتاب الايمان.</ref></big>

<big>«بل جاء بالحق و اكثرهم للحق كارهون»<ref>مؤمنون/۷۰.</ref>: (پيامبرصلى الله عليه وآله) به حق آنان را دعوت كرد ولى بسيارى از آنان از حق گريزان و روى گردانند.</big>

<big>از موارد كليدى در واقعه [[حجةالوداع]] و غدير، بررسى اوضاع سياسى و اجتماعى در حجةالوداع است. اينكه هنگامى كه حضرت جبرئيل امين به همراه آيه تبليغِ ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام نازل شد، وضعيت سياسى در اين برهه از زمان چگونه بود؟ خصوصاً در همان ايامى كه رسول‏ الله ‏صلى الله عليه وآله دعوت كنندگان خود را به سوى مردم گسيل داشته بود، تا آنان را به آمدن به حجةالوداع فرا بخوانند؟</big>

<big>چرا رسول ‏الله ‏صلى الله عليه وآله از خداوند تبارک و تعالى چنين عصمت و بازدارندگى ‏اى را طلب كرد؟</big>

<big>مگر  پيامبر صلى الله عليه وآله آن مردم نبود؟</big>

<big>در اينجا جبهه ‏گيرى و جهت ‏گيرى مسلمانان در برابر رسول اكرم‏ صلى الله عليه وآله و رسالت اسلامى را در قرآن واكاوى مى‏ كنيم:</big>

<big>گويا اين آيات صرفاً براى مقدمه‏ چينى جهت آنچه در بيعت غدير و پس از آن رخ خواهد داد نازل شده است. گويا اين آيات انذار و بيم‏ دهى است نسبت به سران مرتدّانى كه به تحريف و نقض بيعت و ميثاقى كه خود در روز بيعت انجام داده بودند و آن را قطعى نموده بودند پرداختند. كسانى كه فراموش كردند در غدير به على‏ عليه السلام تبريك گفتند، و فراموش كردند به آن حضرت گفتند: تو مولى و سرور من و مولى و سرور همه مؤمنان شدى!</big>

<big>مصيبت‏ ها و رسوايى ‏ها و محنت و رنج‏ هايى كه بر سرشان باريد، و دستورات و تعاليم نازل شده در تورات و انجيل از ميان رفت. تا كار به جايى كشيد كه تورات و انجيل را ضايع كرده و كلام الهى را تحريف نمودند. سپس متون ديگرى را خود تدوين كردند، آن هم مطابق با هواى نفس و ميل راهبان و عالمان يهود و نصارى.<br />در نتيجه، مهم‏ترين بخش دو رسالت عظيم دو پيامبر بزرگ در تاريخ قديم ضايع شد و از ميان رفت. قرآن كريم هم با تفصيل زياد از اين دو امت سخن گفته، تا عبرتى باشد براى صاحبان خرد. اگر عصمت و پاسبانى و نگاهبانى خداوند در روز غدير بر پيامبر ما محمد صلى الله عليه وآله نازل نشده بود، و اگر تأكيد الهى مبنى بر حفظ قرآن وجود نمى‏داشت، رسالت الهى نيز در مسير طوفان‏ هايى كه بر امت ‏هاى گذشته وزيد قرار مى ‏گرفت. ما نيز متفرق مى ‏شديم، و امروز مجموعه ‏اى از كتاب‏ های مقدس اما تحريف شده در اختيارمان بود! ولى خداوند فرموده است: «انّا نحن نزَّلنا الذكر و انّا له لحافظون»<ref>حجر/۹.</ref></big>: <big>بى ‏ترديد ما اين قرآن را نازل كرده ‏ايم و قطعاً نگهبان آن خواهيم بود.</big>