۱٬۷۳۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
=== چهارم: لذت اصحاب صحيفه از رنج مردم === | === چهارم: لذت اصحاب صحيفه از رنج مردم === | ||
اصحاب صحيفه آسايش و آرامش مسلمانان را از میان بردند. اين موضوع را خداوند با عبارت {{قرآن|وَدُّوا ما عَنِتُّمْ}} آورده كه معنايش لذتبردن اصحاب صحيفه از رنج مردم است. پس اصحاب صحیفه گذشته از روزهاى حضور پيامبر صلى الله عليه و آله كه با توطئههاى خود آرامش مسلمانان را بر هم مىريختند، با اجراى مفاد صحيفه، مسلمانان را از نعمتهايى كه با حضور صاحب ولايت از آن بهرهمند میشدند محروم کردند و اين بالاترين لذت براى حسودان امت اسلام بود. جز [[کفّار|کافر]] به ملت اسلام [[حسد]] نمىورزد و از رنجكشيدن آنان لذت نمىبرد. | اصحاب [[صحیفه ملعونه اول|صحيفه]] آسايش و آرامش مسلمانان را از میان بردند. اين موضوع را خداوند با عبارت {{قرآن|وَدُّوا ما عَنِتُّمْ}} آورده كه معنايش لذتبردن اصحاب صحيفه از رنج مردم است. پس اصحاب صحیفه گذشته از روزهاى حضور پيامبر صلى الله عليه و آله كه با توطئههاى خود آرامش مسلمانان را بر هم مىريختند، با اجراى مفاد صحيفه، مسلمانان را از نعمتهايى كه با حضور صاحب ولايت از آن بهرهمند میشدند محروم کردند و اين بالاترين لذت براى حسودان امت اسلام بود. جز [[کفّار|کافر]] به ملت اسلام [[حسد]] نمىورزد و از رنجكشيدن آنان لذت نمىبرد. | ||
همچنین، اخلاق تند [[عمر بن خطاب]] هم یکی از نمودهای تلخکردن زندگی بر مسلمانان تلقی شده و نمونههایی برای آن آورده شده است: | همچنین، اخلاق تند [[عمر بن خطاب]] هم یکی از نمودهای تلخکردن زندگی بر مسلمانان تلقی شده و نمونههایی برای آن آورده شده است: | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
* به ابوبكر گفتند: {{متن عربی | اتَسْتَخْلِفُ عَلَيْنا فَظّاً غَليظاً|ترجمه=آيا شخص تندخو و خشنى را خليفه بعد از خود قرار مىدهى}}.<ref>الايضاح، ص۹۷.</ref> | * به ابوبكر گفتند: {{متن عربی | اتَسْتَخْلِفُ عَلَيْنا فَظّاً غَليظاً|ترجمه=آيا شخص تندخو و خشنى را خليفه بعد از خود قرار مىدهى}}.<ref>الايضاح، ص۹۷.</ref> | ||
=== پنجم: عداوت علنى اصحاب صحيفه === | |||
اصحاب صحيفه با | اصحاب [[صحیفه ملعونه اول|صحيفه]] با آنکه در صدد كتمان اقدامات خود بودند، چنان با پيامبر صلى الله عليه و آله دشمن بودند كه اين كينهتوزى بیاختيار از سخنان و حركاتشان ظاهر مىشد. خداوند با اشاره به اين نكته مىفرمايد: {{قرآن|قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ|ترجمه=دشمنى و كينه از دهان آنان ظاهر شده است}}.<ref>غدير در قرآن، ج۱، ص۲۳۶-۲۱۹.</ref> این قسمت از آیه نشان میدهد که هر كس در آن موقعيت چنان سخنانى را بهميان آورَد، هرگز نمىتواند در صدد مقاصد خيرخواهانه باشد و يقيناً از روى دشمنی مىگويد. | ||
==== ششم: كينه هاى پنهانى اصحاب صحيفه ==== | ==== ششم: كينه هاى پنهانى اصحاب صحيفه ==== |
ویرایش