پرش به محتوا

آيه ۱۵ بقره و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
 
{{جعبه اطلاعات آیه
| عرض =
| تصویر =
| اندازه تصویر =
| توضیح_تصویر =
| عنوان =آیه ۱۵ بقره و غدیر
| سوره =بقره
| آیه =۱۵
| جزء =۱
| شأن نزول =
| مکان نزول =مدینه
| موضوع =
| صوت =
| توضیح صوت =
}}
برخی محققان بستر نزول آیه ۱۵ سوره بقره را در جریان غدیر چنین توصیف کرده‌اند:<ref>واقعه قرآنى غدير، ص۱۷۶-۱۸۲.</ref> يكى از برنامه‌هاى [[منافقین]] اين بود كه وقتى با [[سلمان فارسی(محمّدی)|سلمان]]، [[مقداد بن عمرو کندی|مقداد]]، [[ابوذر غفاری|ابوذر]] و [[عمار بن یاسر عنسی (ابوالیقظان)|عمار]] ملاقات مى‏‌كردند به آنان مى‌‏گفتند: «ما به محمد ايمان آورده‌‏ايم و در برابر [[بیعت]] على و فضيلت او سر تسليم فرود آورده‏‌ايم و مانند شما اوامر او را اجرا مى‌كنيم». به‌خصوص ابوبكر و عمر و بقيه نُه نفرى كه سرشناس‌‏تر در نفاق بودند، گاهى كه در راه با سلمان و اصحابش رو‌به‌رو مى‏‌شدند از آنان احساس انزجار مى‏‌كردند و مى‏‌گفتند: «اينان اصحاب ساحر و احمق هستند»، كه منظورشان پيامبر صلى الله عليه و آله و امیرمؤمنان على ‏عليه السلام بود. سپس به يكديگر مى‏‌گفتند: «از اينان بپرهيزيد كه مبادا از گوشه‏‌هاى سخنان‌تان درباره كفر محمد و آنچه درباره على گفته با اطلاع شوند و خبر آن را براى او ببرند و باعث هلاک شما شود». آنگاه ابوبكر به اصحاب منافقش مى‌گفت: «اينک مرا بنگريد كه چگونه آنان را به مسخره مى‌‏گيرم و شر آنان را از شما دفع مى‏‌كنم». در ادامه منافقين با سلمان، ابوذر و مقداد روبه‌رو شدند و از روى نفاق مطالبى در فضائل آنان گفتند.
برخی محققان بستر نزول آیه ۱۵ سوره بقره را در جریان غدیر چنین توصیف کرده‌اند:<ref>واقعه قرآنى غدير، ص۱۷۶-۱۸۲.</ref> يكى از برنامه‌هاى [[منافقین]] اين بود كه وقتى با [[سلمان فارسی(محمّدی)|سلمان]]، [[مقداد بن عمرو کندی|مقداد]]، [[ابوذر غفاری|ابوذر]] و [[عمار بن یاسر عنسی (ابوالیقظان)|عمار]] ملاقات مى‏‌كردند به آنان مى‌‏گفتند: «ما به محمد ايمان آورده‌‏ايم و در برابر [[بیعت]] على و فضيلت او سر تسليم فرود آورده‏‌ايم و مانند شما اوامر او را اجرا مى‌كنيم». به‌خصوص ابوبكر و عمر و بقيه نُه نفرى كه سرشناس‌‏تر در نفاق بودند، گاهى كه در راه با سلمان و اصحابش رو‌به‌رو مى‏‌شدند از آنان احساس انزجار مى‏‌كردند و مى‏‌گفتند: «اينان اصحاب ساحر و احمق هستند»، كه منظورشان پيامبر صلى الله عليه و آله و امیرمؤمنان على ‏عليه السلام بود. سپس به يكديگر مى‏‌گفتند: «از اينان بپرهيزيد كه مبادا از گوشه‏‌هاى سخنان‌تان درباره كفر محمد و آنچه درباره على گفته با اطلاع شوند و خبر آن را براى او ببرند و باعث هلاک شما شود». آنگاه ابوبكر به اصحاب منافقش مى‌گفت: «اينک مرا بنگريد كه چگونه آنان را به مسخره مى‌‏گيرم و شر آنان را از شما دفع مى‏‌كنم». در ادامه منافقين با سلمان، ابوذر و مقداد روبه‌رو شدند و از روى نفاق مطالبى در فضائل آنان گفتند.


۱٬۶۲۶

ویرایش