۱٬۶۲۶
ویرایش
آیه ۴ زخرف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| توضیح صوت =ترتیل آیه ۴ سوره زخرف با صدای شهریار پرهیزگار | | توضیح صوت =ترتیل آیه ۴ سوره زخرف با صدای شهریار پرهیزگار | ||
}} | }} | ||
'''آیه ۴ سوره زخرف''' از جمله آیات استفاده‌شده در دعایی مربوط به غدیر که در آن خداوند از امام علی علیه السلام با عنوان بلندمرتبه و استوار یادکرده است. | |||
در احاديث متعددى در ذیل آیه ۴ سوره زخرف از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق]]، امام كاظم و امام رضا عليهم السلام نقل شده كه مقصود از اين آيه اميرالمؤمنين عليه السلام است. برخی محققان استفاده از این آیه در متن دعای بعد از نماز روز عيد غدير را چنین تحلیل کرده‌اند: خداوند از اميرالمؤمنين عليه السلام در لوح محفوظ به‌عنوان {{متن عربی|عَلِىٌّ حَكِيمٌ}} (بلندمرتبه و استوار) ياد كرده و آن حضرت نزد خدا چنين مقامى دارد. | |||
در برخی منابع، اين فضيلت را از زبان يكى از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام، [[زيد بن صوحان]]، در جریان جنگ جمل نقل شده است. | |||
== آیه‌ای در یک دعای غدیری == | == آیه‌ای در یک دعای غدیری == | ||
به‌گفته برخی محققان آیه ۴ سوره زخرف، آیه‌ای است که در متن یکی از ادعیه مربوط به غدیر آمده است. يكى از جلوههاى قرآنى غدير دعاها و زياراتى است كه در آنها به تبيين و تفسير آيات مربوط به واقعه [[غدیر]] پرداخته شده است. در بسيارى از دعاها و زيارات -به‌خصوص آنچه مربوط به شب و روز غدير است- ناگفتههايى از مسئله غدير به‌چشم مىخورد كه در هيچ روايت ديگرى يافت نمىشود. در مواردى شأن نزول آيات و در مواردى استشهاد به آيههاى قرآن و در مواردى مصداق قرار دادن غدير براى آيه مزبور مطرح شده است.<ref>غدير در قرآن، ج۳، ص۳۵۵.</ref> | به‌گفته برخی محققان آیه ۴ سوره زخرف، آیه‌ای است که در متن یکی از ادعیه مربوط به غدیر آمده است. يكى از جلوههاى قرآنى غدير دعاها و زياراتى است كه در آنها به تبيين و تفسير آيات مربوط به واقعه [[غدیر]] پرداخته شده است. در بسيارى از دعاها و زيارات -به‌خصوص آنچه مربوط به شب و روز غدير است- ناگفتههايى از مسئله غدير به‌چشم مىخورد كه در هيچ روايت ديگرى يافت نمىشود. در مواردى شأن نزول آيات و در مواردى استشهاد به آيههاى قرآن و در مواردى مصداق قرار دادن غدير براى آيه مزبور مطرح شده است.<ref>غدير در قرآن، ج۳، ص۳۵۵.</ref> | ||