۲۲۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
* {{متن عربی |مَذْهَبُهُ الْخُشُونَةُ وَ الْوَعيدُ وَ اتْيانُ الامْرِ مِنْ اصْعَبِ جَهاتِهِ|ترجمه=روش عمر خشونت، تهديد و واردشدن به هر كارى از سختترين راه ممکن آن بود}}.<ref>شرح نهج البلاغة: ج ۱ ص ۲۲۰.</ref> | * {{متن عربی |مَذْهَبُهُ الْخُشُونَةُ وَ الْوَعيدُ وَ اتْيانُ الامْرِ مِنْ اصْعَبِ جَهاتِهِ|ترجمه=روش عمر خشونت، تهديد و واردشدن به هر كارى از سختترين راه ممکن آن بود}}.<ref>شرح نهج البلاغة: ج ۱ ص ۲۲۰.</ref> | ||
* به ابوبكر گفتند: {{متن عربی | اتَسْتَخْلِفُ عَلَيْنا فَظّاً غَليظاً|ترجمه=آيا شخص تندخو و خشنى را خليفه بعد از خود قرار مىدهى؟}}.<ref>الايضاح: | * به ابوبكر گفتند: {{متن عربی | اتَسْتَخْلِفُ عَلَيْنا فَظّاً غَليظاً|ترجمه=آيا شخص تندخو و خشنى را خليفه بعد از خود قرار مىدهى؟}}.<ref>الايضاح: ص۱۴۷.</ref> | ||
==== پنجم: عداوت علنى اصحاب صحيفه ==== | ==== پنجم: عداوت علنى اصحاب صحيفه ==== | ||
اصحاب | اصحاب صحيفه، با آنكه درصدد كتمان اقدامات خود بودند، چنان با پيامبر صلى الله عليه و آله دشمن بودند كه اين كينهتوزى بیاختیار از سخنان و اعمالشان ظاهر مىشد و خداوند با اشاره به اين نكته مىفرمايد: {{قرآن|قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ|ترجمه=تحقیقاً دشمنی [با اسلام و مسلمانان] از لابهلای سخنانشان پدیدار است}}. مراجعه به نمونههايى كه در منابع ذكر شده<ref>برای اطلاع بیشتر نگاه کنید: غدير در قرآن، ج۱، ص۲۳۶-۲۱۹.</ref> نشان مىدهد كه هر كس در آن موقعيت چنان سخنانى را به ميان آورَد، هرگز نمىتواند در صدد خيرخواهی و دلسوزی باشد و يقيناً از روى بغض و عداوت سخن مىگويد. | ||
مراجعه به | |||
==== ششم: كينه هاى پنهانى اصحاب صحيفه ==== | ==== ششم: كينه هاى پنهانى اصحاب صحيفه ==== |
ویرایش