پرش به محتوا

دشمنان اهل بیت و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰۴: خط ۱۰۴:
<big>الهى، من شهادت مى‏ دهم كه امام هدايت كننده ارشاد كننده هدايت شده على بن ابى‏ طالب اميرالمؤمنين است، كه اقرار به ولايت او را كامل بودن توحيدت و اخلاص در يگانگى‏ ات و كامل شدن دينت و تمام نعمتت بر همه خلقت قرار دادى و فرمودى - و كلام تو حق است -  : «امروز دين شما را كامل كردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان دين شما راضى شدم» .</big>
<big>الهى، من شهادت مى‏ دهم كه امام هدايت كننده ارشاد كننده هدايت شده على بن ابى‏ طالب اميرالمؤمنين است، كه اقرار به ولايت او را كامل بودن توحيدت و اخلاص در يگانگى‏ ات و كامل شدن دينت و تمام نعمتت بر همه خلقت قرار دادى و فرمودى - و كلام تو حق است -  : «امروز دين شما را كامل كردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان دين شما راضى شدم» .</big>


<big>پس تو را شكر بر آنچه بر ما منت نهاده‏ اى از اخلاص به توحيدت و بر آنچه بر ما كرم كرده ‏اى، با پذيرفتن ولايت ولىّ هدايت كننده ‏ات بعد از پيامبر ترساننده منذرت، و با مولايمان اسلام را به عنوان دين ما راضى شدى، و نعمتت را با تجديد عهد و ميثاقت بر ما تمام كردى و آن پيمان را به ياد ما آوردى، و ما را از اهل اخلاص و تصديق نسبت به عهد و ميثاقت و از اهل وفا به آن قرار دادى، و ما را از عهدشكنان و تكذيب كنندگان قرار ندادى كه روز قيامت را تكذيب مى‏ كنند، و ما را از تغيير دهندگان و تبديل كنندگان و تحريف كنندگان و زنده كنندگان اعمال جاهليت و تغيير دهندگان خلق خدا قرار ندادى، و از كسانى كه شيطان بال خود را بر آنان گسترانده و ياد خدا را از خاطر آنان برده و از راه راست مانع شده، قرار ندادى.</big>


<big>خدايا، لعنت كن انكار كنندگان و پيمان شكنان و تغيير دهندگان و تبديل كنندگان و تكذيب كنندگانى كه روز قيامت را تكذيب مى‏كنند، از اولين و آخرين.</big>


پس تو را شكر بر آنچه بر ما منت نهاده‏اى از اخلاص به توحيدت و بر آنچه بر ما كرم كرده‏اى، با پذيرفتن ولايت ولىّ هدايت كننده‏ات بعد از پيامبر ترساننده منذرت، و با مولايمان اسلام را به عنوان دين ما راضى شدى، و نعمتت را با تجديد عهد و ميثاقت بر ما تمام كردى و آن پيمان را به ياد ما آوردى، و ما را از اهل اخلاص و تصديق نسبت به عهد و ميثاقت و از اهل وفا به آن قرار دادى، و ما را از عهدشكنان و تكذيب كنندگان قرار ندادى كه روز قيامت را تكذيب مى‏كنند، و ما را از تغيير دهندگان و تبديل كنندگان و تحريف كنندگان و زنده كنندگان اعمال جاهليت و تغيير دهندگان خلق خدا قرار ندادى، و از كسانى كه شيطان بال خود را بر آنان گسترانده و ياد خدا را از خاطر آنان برده و از راه راست مانع شده، قرار ندادى.
'''<big>نتيجه اعتقادى</big>'''


<big>در اين فراز از دعاى روز غدير، آياتى به تصريح يا تضمين و يا اشاره گنجانده شده است:</big>


خدايا، لعنت كن انكار كنندگان و پيمان شكنان و تغيير دهندگان و تبديل كنندگان و تكذيب كنندگانى كه روز قيامت را تكذيب مى‏كنند، از اولين و آخرين.
<big>'''الف.''' تفسير آيات سوره نساء</big>


<big>آنان كه دعوت سقيفه را پذيرفته ‏اند در واقع شيطان را صدا مى‏ زنند، بلكه هم آن شيطان و هم اين شيطان را صدا مى ‏زنند.</big>


۲-  نتيجه اعتقادى
<big>با توجه به اينكه در اين فراز از دعاى غدير آيه مزبور دقيقاً بر منكرين ولايت و مخالفين اميرالمؤمنين‏ عليه السلام تطبيق شده، تفسير گونه ‏اى بر آيه چنين ترسيم مى‏ شود:</big>


در اين فراز از دعاى روز غدير، آياتى به تصريح يا تضمين و يا اشاره گنجانده شده است:
<big>مخالفين ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام كه سقيفه را به جاى آن حضرت پذيرفته ‏اند، جز شيطانِ رانده شده‏اى را صدا نمى‏ زنند كه مورد لعنت خدا قرار گرفته است. او كه گفته است: از بندگان خدا نصيبى را به خود اختصاص خواهم داد و آنان را گمراه خواهم كرد و آنان را اميدوار به آرزوهاى واهى خواهم نمود و به آنان دستور خواهم داد تا رسوم جاهليت و بت ‏پرستى را برگردانند، و تا آنجا پيش روند كه خلق خدا را تغيير دهند.<br />با توجه به تصميمات چنين شيطانى، هر كس او را ولىّ خود قرار دهد و خدا را كنار گذارد خسارت واضحى نموده است. شيطانى كه به آنان وعده‏ هاى دروغين مى ‏دهد و آنان را به آرزوهاى پوچ اميدوار مى‏ كند، ولى جز حيله و مغرور كردن هدف ديگرى ندارد.</big>


الف. تفسير آيات سوره نساء
<big>'''ب.''' تفسير «اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطانُ»</big>


آنان كه دعوت سقيفه را پذيرفته‏اند در واقع شيطان را صدا مى‏زنند، بلكه هم آن شيطان و هم اين شيطان را صدا مى‏زنند.
<big>خداوند در پنج آيه از سوره مجادله گروهى را معرفى مى‏ كند كه مورد غضب او هستند. آنگاه به بيان حيله‏ هاى آنان مى‏ پردازد و سپس اعلام مى‏ كند كه شيطان كاملاً بر آنان مسلط است و بايد آنان را حزب شيطان بناميم. با در نظر گرفتن اينكه در اين فراز از دعاى غدير آيات مزبور به مخالفين اميرالمؤمنين‏ عليه السلام و برگزينندگان راهى غير از غدير تفسير شده، مى ‏توان آيات مزبور را چنين معنى كرد:</big>


<big>آيا نمى ‏نگرى به قومى كه ولايت سقيفه را پذيرفته‏ اند كه خدا بر آنان غضب كرده است. اين پيروان سقيفه نه از شمايند و نه از آنان. از شگردهاى آنان قسمِ دروغ است در حالى كه در باطن حقيقت را مى‏ دانند. آنان قسم‏ هاى خود را سپرى در برابر اميرالمؤمنين ‏عليه السلام قرار داده ‏اند، و با اين روش بر سر راه خدا مانع ايجاد مى‏ كنند.</big>


با توجه به اينكه در اين فراز از دعاى غدير آيه مزبور دقيقاً بر منكرين ولايت و مخالفين اميرالمؤمنين‏عليه السلام تطبيق شده، تفسير گونه‏اى بر آيه چنين ترسيم مى‏شود:
<big>بنابراين طرفداران سقيفه بايد منتظر عذاب خوار كننده ‏اى باشند، و آنان جهنمى‏ اند و دائم در آنجا خواهند بود. آنان حتى در روز قيامت كه در پيشگاه الهى براى محاكمه آورده مى ‏شوند دست از قسم‏ هاى دروغين خود بر نمى ‏دارند، و هنوز بر اين باورند كه ره توشه ‏اى براى قيامت آورده ‏اند.</big>


<big>واقعيت آن است كه شيطان چنان آنان را زير بال ‏هاى خود گرفته كه ياد خدا را از خاطر آنان محو كرده است. آنچه مى‏ ماند آن است كه اينان حزب و دار و دسته شيطانند، و پيداست كه حزب شيطان جز خسارت هيچ نتيجه ‏اى به دست نخواهد آورد.</big>


مخالفين ولايت اميرالمؤمنين‏عليه السلام كه سقيفه را به جاى آن حضرت پذيرفته‏اند، جز شيطانِ رانده شده‏اى را صدا نمى‏زنند كه مورد لعنت خدا قرار گرفته است. او كه گفته است: از بندگان خدا نصيبى را به خود اختصاص خواهم داد و آنان را گمراه خواهم كرد و آنان را اميدوار به آرزوهاى واهى خواهم نمود و به آنان دستور خواهم داد تا رسوم جاهليت و بت‏پرستى را برگردانند، و تا آنجا پيش روند كه خلق خدا را تغيير دهند.
<big>اميرالمؤمنين ‏عليه السلام درباره شگردهاى سقيفه كه باعث گمراهى مردم تا ابد شد، مى ‏فرمايد: بدانيد كه اگر حق خالص بود در آن اختلافى نبود، و اگر باطل خالص بود بر هيچ صاحب عقلى مخفى نمى‏ ماند؛ ولى قسمتى از حق و قسمتى از باطل گرفته مى ‏شود و با يكديگر مخلوط مى‏ شود، و آنجاست كه هر دو با هم به صورت يک مطلب ديده مى ‏شوند. در اين هنگام است كه «اسْتَحْوَذَ الشَّيْطانُ عَلى اوْلِيائِهِ» : «شيطان بر اوليائش بال مى‏ گستراند» ، و آنان كه از سوى خداوند حسن عاقبت برايشان در نظر گرفته شده نجات مى ‏يابند.<ref>الكافى: ج ۱ ص ۵۴ . كتاب سليم: ص ۲۶۲.</ref></big>


<big>'''د.''' لعنت بر حزب شيطان</big>


با توجه به تصميمات چنين شيطانى، هر كس او را ولىّ خود قرار دهد و خدا را كنار گذارد خسارت واضحى نموده است. شيطانى كه به آنان وعده‏هاى دروغين مى‏دهد و آنان را به آرزوهاى پوچ اميدوار مى‏كند، ولى جز حيله و مغرور كردن هدف ديگرى ندارد.
<big>با تطبيق آيات مذكور بر مخالفان اميرالمؤمنين‏ عليه السلام، در روز غدير به ما دستور داده‏ اند كه مصداق اين آيات را مورد لعن قرار دهيم. اگر ما سردمداران سقيفه را لعن مى‏ كنيم به استناد قرآن اوصافى دارند كه مستحق لعن هستند و عين همان صفات مذكور در قرآن را در لعن خود مى ‏آوريم: اللَّهُمَّ الْعَنِ الْمُغَيِّرينَ وَ الْمُبَدِّلينَ وَ الْمُكَذِّبينَ بِيَوْمِ الدّينِ ... .</big>


<big>در يک جمع‏ بندى از آيات ذكر شده در اين فراز از دعاى روز غدير، دشمنان و منكران ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را لعن مى‏ كنيم به خاطر آنكه در برابر ولايتى كه در غدير توسط پيامبرصلى الله عليه وآله از طرف خداوند اعلام شد، دست به اقدامات كينه‏ توزانه عظيمى زدند كه آثار آن تا آخر روزگار محو شدنى نيست. آنان طبق اين آيات متصف به اين اوصافند:</big>


ب. تفسير »اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطانُ«
<big>منكر، عهدشكن، تغيير دهنده، تبديل كننده، تكذيب كننده، تحريف كننده، فراموش كننده ياد خدا، مانع شونده از صراط مستقيم، و نهايتاً حزب شيطان كه زير بال او آرام گرفته ‏اند.</big>


خداوند در پنج آيه از سوره مجادله گروهى را معرفى مى‏كند كه مورد غضب او هستند. آنگاه به بيان حيله‏هاى آنان مى‏پردازد و سپس اعلام مى‏كند كه شيطان كاملاً بر آنان مسلط است و بايد آنان را حزب شيطان بناميم. با در نظر گرفتن اينكه در اين فراز از دعاى غدير آيات مزبور به مخالفين اميرالمؤمنين‏عليه السلام و برگزينندگان راهى غير از غدير تفسير شده، مى‏توان آيات مزبور را چنين معنى كرد:
== آيه «أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يا حَسْرَتى عَلى ما فَرَّطْتُ فِى جَنْبِ اللَّه وَ إِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ» <ref>زمر /  ۵۶ . غدير در قرآن: ج ۲ ص ۵۵  - ۵۳ .</ref> ==
 
در غدير ۱۸ آيه قرآن به صراحت تفسير شده است؛ به اين معنى كه پيامبرصلى الله عليه وآله متن آيه را جداگانه در خطبه بيان فرموده و قبل يا بعد از آن به تفسيرش پرداخته است.
 
آيا نمى‏نگرى به قومى كه ولايت سقيفه را پذيرفته‏اند كه خدا بر آنان غضب كرده است. اين پيروان سقيفه نه از شمايند و نه از آنان. از شگردهاى آنان قسمِ دروغ است در حالى كه در باطن حقيقت را مى‏دانند. آنان قسم‏هاى خود را سپرى در برابر اميرالمؤمنين‏عليه السلام قرار داده‏اند، و با اين روش بر سر راه خدا مانع ايجاد مى‏كنند.
 
 
بنابراين طرفداران سقيفه بايد منتظر عذاب خوار كننده‏اى باشند، و آنان جهنمى‏اند و دائم در آنجا خواهند بود. آنان حتى در روز قيامت كه در پيشگاه الهى براى محاكمه آورده مى‏شوند دست از قسم‏هاى دروغين خود بر نمى‏دارند، و هنوز بر اين باورند كه ره توشه‏اى براى قيامت آورده‏اند.
 
 
واقعيت آن است كه شيطان چنان آنان را زير بال‏هاى خود گرفته كه ياد خدا را از خاطر آنان محو كرده است. آنچه مى‏ماند آن است كه اينان حزب ودار و دسته شيطانند، و پيداست كه حزب شيطان جز خسارت هيچ نتيجه‏اى به دست نخواهد آورد.
 
 
اميرالمؤمنين‏عليه السلام درباره شگردهاى سقيفه كه باعث گمراهى مردم تا ابد شد، مى‏فرمايد: بدانيد كه اگر حق خالص بود در آن اختلافى نبود، و اگر باطل خالص بود بر هيچ صاحب عقلى مخفى نمى‏ماند؛ ولى قسمتى از حق و قسمتى از باطل گرفته مى‏شود و با يكديگر مخلوط مى‏شود، و آنجاست كه هر دو با هم به صورت يك مطلب ديده مى‏شوند. در اين هنگام است كه »اسْتَحْوَذَ الشَّيْطانُ عَلى اوْلِيائِهِ« : »شيطان بر اوليائش بال مى‏گستراند« ، و آنان كه از سوى خداوند حسن عاقبت برايشان در نظر گرفته شده نجات مى‏يابند.××× ۱ الكافى: ج ۱ ص ۵۴ . كتاب سليم: ص ۲۶۲. ×××
 
 
د. لعنت بر حزب شيطان
 
با تطبيق آيات مذكور بر مخالفان اميرالمؤمنين‏عليه السلام، در روز غدير به ما دستور داده‏اند كه مصداق اين آيات را مورد لعن قرار دهيم. اگر ما سردمداران سقيفه را لعن مى‏كنيم به استناد قرآن اوصافى دارند كه مستحق لعن هستند و عين همان صفات مذكور در قرآن را در لعن خود مى‏آوريم: اللَّهُمَّ الْعَنِ الْمُغَيِّرينَ وَ الْمُبَدِّلينَ وَ الْمُكَذِّبينَ بِيَوْمِ الدّينِ ... .
 
در يك جمع‏بندى از آيات ذكر شده در اين فراز از دعاى روز غدير، دشمنان و منكران ولايت اميرالمؤمنين‏عليه السلام را لعن مى‏كنيم به خاطر آنكه در برابر ولايتى كه در غدير توسط پيامبرصلى الله عليه وآله از طرف خداوند اعلام شد، دست به اقدامات كينه‏توزانه عظيمى زدند كه آثار آن تا آخر روزگار محو شدنى نيست. آنان طبق اين آيات متصف به اين اوصافند:
 
 
منكر، عهدشكن، تغيير دهنده، تبديل كننده، تكذيب كننده، تحريف كننده، فراموش كننده ياد خدا، مانع شونده از صراط مستقيم، و نهايتاً حزب شيطان كه زير بال او آرام گرفته‏اند.
 
 
۸.  آيه »أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ...« =   دشمنان اهل‏بيت‏عليهم السلام /  حسد دشمنان اهل‏بيت‏عليهم السلام
 
 
۹.  آيه »أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يا حَسْرَتى عَلى ما فَرَّطْتُ فِى جَنْبِ اللَّه وَ إِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ«××× ۱ زمر /  ۵۶ . غدير در قرآن: ج ۲ ص ۵۵  - ۵۳ . ×××
 
   در غدير ۱۸ آيه قرآن به صراحت تفسير شده است؛ به اين معنى كه پيامبرصلى الله عليه وآله متن آيه را جداگانه در خطبه بيان فرموده و قبل يا بعد از آن به تفسيرش پرداخته است.