آیه ۱۸ عنکبوت و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۱۸ عنکبوت و غدیر (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۹

۱۰۴ بایت حذف‌شده ، چهارشنبهٔ ‏۱۳:۴۹

بدون خلاصۀ ویرایش

Shamloo

۱٬۶۳۰

ویرایش

@@ خط ۲۰: / خط ۲۰: @@
 {{قرآن|وَ إِنْ تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغ الْمُبِينُ|ترجمه=اگر شما تكذيب مى‌كنيد، مردمانى هم كه پيش از شما بودند تكذيب مى‌كردند. و بر عهده پيامبر جز تبليغى روشنگر هيچ نيست}}.
-=== متن روايت‌ ===
+== آیه در متن خطبه ==
-{{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ قَدِ اسْتَشْهَدْتُ اللَّهَ وَ بَلَّغْتُكُمْ رِسالَتى}}{{قرآن|وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغ الْمُبِينُ}}
+بر اساس منابع، آیه ۱۸ سوره عنکبوت در خطبه غدیر چنین مورداشاره قرار گرفته است: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، قَدِ اسْتَشْهَدْتُ اللَّه وَ بَلَّغْتُكُمْ رِسالَتى، وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلاّ الْبَلاغُ الْمُبِينُ|ترجمه=اى مردم، من خدا را شاهد گرفتم و رسالت خويش را به شما رساندم و بر عهده رسول جز بلاغ مبين نيست}}.<ref>اسرار غدیر، ص۱۴۷، بخش۵.</ref>
-اى مردم، من خدا را شاهد گرفتم و رسالت خويش را به شما رساندم، و بر عهده رسول جز بلاغ مبين نيست.<ref>اسرار غدير: ص ۱۴۷ بخش ۵.</ref>
+== موقعيت تاريخى اشاره به آیه ==
+موقعیت تاریخی اشاره به آیه ۱۸ سوره عنکبوت در [[خطبه غدیر]] چنین ترسیم شده است:  خطبه مراحل اصلى را پشت سر گذاشته و خاطر پيامبر صلى الله عليه و آله از انجام مأموریت آسوده شده بود. آسودگی که حاصل معرفى اميرالمؤمنين‏ عليه السلام به‌عنوان جانشین و اعلان [[ولایت ائمه علیهم السلام|امامت دوازده امام ‏عليهم السلام]] بعد از خود بود. این معرفی رسالتى بود كه از سوى پروردگار با نزول [[آيه ۶۷ مائده و غدیر|آیه تبلیغ]] بر عهده او قرار داده شده بود. در چنين مقطعى، پيامبر اكرم ‏صلى الله عليه و آله اعلام مى‏‌كند كه من وظيفه الهى خود را انجام دادم و بيش از اين از من خواسته نشده، زیرا بر عهده رسول جز تبليغ روشنگرانه چيزى نيست. حضرت اين اعلام را با اقتباس بخشى از آيه قرآن در كلام خود بيان مى‏‌فرمايد كه {{قرآن|ما عَلَى الرَّسُولِ إِلاّ الْبَلاغُ الْمُبِينُ}} و تصريح به قرآن‌بودن آن نمى‏‌کند.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۱۱۶-۱۱۷.</ref>
-=== موقعيت تاريخى‌ ===
+== موقعيت قرآنى آیه ==
-خطبه مراحل اصلى را پشت سر گذاشته و خاطر پيامبر صلَّى اللَّه عليه و آله آسوده گشته كه با بلند كردن و معرفى اميرالمؤمنين عليه السلام و اعلان امامت دوازده امام عليهم السلام بعد از خود رسالتى كه از سوى پروردگار با امر {{قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ}} بر عهده او قرار داده شده بود، به انجام رسانده است.
+درباره موقعيت قرآنى آیه ۵۴ سوره نور چنین گفته شده است: آغاز آيه مربوط به تكذيب رسولان الهى است و اينكه نپذيرفتن سخنان انبيا علیهم السلام تازگى ندارد و در همه امت‌های گذشته وجود داشته است. اين به این مبنا استوار است كه پيامبران وظيفه رساندن حكم خدا را انجام مى‌دهند، خواه مردم بپذيرند و خواه انكار نمايند.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۱۱۷.</ref>
-در چنين مقطعى اعلام مى‌كند كه من وظيفه الهى خود را انجام دادم و بيش از اين از من خواسته نشده است چرا كه بر عهده رسول جز تبليغ روشنگرانه چيزى نيست، و اين اعلام را با اقتباس بخشى از آيه قرآن در كلام خود بيان مى‌فرمايد كه {{قرآن|وَ ما عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلاغ الْمُبِينُ}}  و تصريح به قرآن بودن آن نمى‌فرمايد.
-=== موقعيت قرآنى‌ ===
-از نظر موقعيت قرآنى مضمون اين جمله در چندين آيه وجود دارد، ولى عين جمله ذكر شده در خطبه در انتهاى دو آيه از قرآن ديده مى‌شود، و يكى را به‌طور معين براى اين مورد نمى‌توان تعيين كرد.
-يكى در سوره نور است كه آغاز آن امر به اطاعت خدا و رسول و نهى از سرپيچى و رويگردانى از اوامر ايشان است و اين مطيع بودن را رمز هدايت مى‌داند، و در پايان اين اطاعت را بلاغ مبين تلقى مى‌كند كه رسولان در پيشگاه الهى انجام وظيفه مى‌كنند.
-ديگرى در سوره عنكبوت است كه آغاز آيه مربوط به تكذيب رسولان الهى است و اينكه نپذيرفتن سخنان انبيا تازگى ندارد و در همه امم گذشته وجود داشته است، و اين بدان مبنا استوار است كه پيامبران وظيفه رساندن حكم خدا را انجام مى‌دهند، خواه مردم بپذيرند و خواه انكار نمايند.
 === تحليل تاريخى‌ ===