اسامة بن زید کلبی: تفاوت میان نسخه‌ها

== <big>اتمام حجت با غدير</big><ref>چهارده قرن با غدير: ص ۹۳. اسرار غدير: ص ۲۹۱. </ref> ==

<big>از نمونه‏ هاى بارز [[اتمام حجت]] و استدلال و يادآورى ‏هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و معصومين‏ عليهم السلام و اصحابشان صورت گرفته است.</big>

<big>تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال [[حدیث غدیر]] را روايت كرده ‏اند نيز به گونه ‏اى جهاد خود را در مقابله با اهل سقیفه به نمايش گذاشته ‏اند.</big>

<big>يكى از اصحاب معصومين ‏عليهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده اسامة بن زيد است:</big>

<big>اسامة بن زيد با لشكرى كه به دستور پيامبر صلى الله عليه و آله تشكيل شد به جنگ روميان رفته بود. در همين ايام حضرت از دنيا رحلت فرمود و ابوبكر غاصبانه خلافت را به دست گرفت و طى نامه ‏اى اسامه را به بيعت با خود و پذيرفتن خلافتش فراخواند. اسامه در پاسخ نامه چنين نوشت:</big>

<big>... نامه ‏اى از تو به دستم رسيد كه آغاز آن ضد پايان آن بود! در آغاز نامه خود را خليفه پيامبر صلى الله عليه و آله معرفى مى‏ كنى و در آخر آن مى‏ نويسى كه مسلمانان جمع شده و تو را بر امور خود انتخاب كردند...!</big>

<big>... فكر كن در اينكه حق را به اهلش بازگردانى و آن را به ايشان واگذارى كه از تو به آن سزاوارترند. خوب مى ‏دانى كه پيامبر صلى الله عليه و آله در روز غدير خم درباره على‏ عليه السلام چه فرمود، و فاصله زيادى هم نشده كه فراموش شده باشد!<ref>بحار الانوار: ج ۲۹ ص ۹۲.</ref></big>

== <big>روايت حديث غدير</big><ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۳۷.</ref> ==

<big>يكى از صحابه كه حديث غدير را نقل كرده اسامة بن زيد بن حارثه كلبى (م ۵۴ ق) است. در «حديث الولاية» و «نخب المناقب» حديث غدير را از اسامة بن زيد بن حارثه كلبى نقل كرده ‏اند.</big>

== <big>پانویس</big> ==