۲۱٬۹۷۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== | == اتمام حجت بَرد با غدير<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۱۰۴. اسرار غدير: ص ۲۹۲. </ref>== | ||
از نمونه هاى بارز [[اتمام حجت]] و استدلال و يادآورى هاى [[غدیر]]، مواردى است كه توسط خود خداوند متعال و حضرات معصومين عليهم السلام و اصحابشان صورت گرفته است. تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال حديث غدير را روايت كرده اند نيز به گونه اى جهاد خود را در مقابله با اهل سقیفه و دشمنان غدير به نمايش گذاشته اند. | |||
يكى از [[اصحاب ائمه علیهم السلام|اصحاب معصومین علیهم السلام]] كه با غدير اتمام حجت نموده برد همدانى است: | |||
مردى از [[همدان]] به نام «بَرد» نزد معاويه آمد. عمروعاص در آنجا مشغول بدگوئى نسبت به ساحت مقدس اميرالمؤمنين عليه السلام بود. برد گفت: اى عمروعاص، بزرگان ما از پيامبر صلى الله عليه و آله شنيدند كه فرمود: «من كنت مولاه فعلى مولاه» ، آيا اين حق است يا باطل؟ عمروعاص گفت: حق است، و من اضافه مى كنم كه هيچ يک از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله مثل مناقب على را ندارند!!... . | |||
آن مرد نزد قبيله خود بازگشت و به آنان گفت: ما نزد قومى آمديم كه از زبان آنان بر عليه خودشان اقرار گرفتيم! بدانيد كه على بر حق است و تابع او باشيد!!<ref> الغدير: ج ۱ ص ۲۰۱.</ref> | |||
== | == پانویس == |