۲۱٬۹۷۲
ویرایش
جوان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== اكراهِ عرب در مورد جوانى اميرالمؤمنين عليه السلام<ref>زلال غدير | == اكراهِ عرب در مورد جوانى اميرالمؤمنين عليه السلام<ref>زلال غدير (مجموعه مقالات): ش ۱ ص ۱۳۷ - ۱۵۶. اين نوشتار مقاله اى است تحت عنوان «رويداد غدير از منظر خاورشناسان» كه به زبان انگيليسى توسط استاد سيد محمد رضوى در ژوئن سال ۱۹۹۰ دو بار در دو ماهنامه the light و در كتاب غدير چاپ تورنتو كانادا به چاپ رسيده است. بنابراين بر آن شديم با ترجمه روان آن نظر خوانندگان عزيز را جلب نماييم.</ref> == | ||
در ميان آثار اخير دانشمندان غرب درباره تاريخ اسلام، | در ميان آثار اخير دانشمندان غرب درباره تاريخ اسلام، كتاب «تاريخ اسلام ۷۵۰ - ۶۰۰ پس از ميلاد» نوشته ام. اى. شعبان با عنوان فرعى «يک تفسير جديد» قابل توجه است. | ||
نويسنده در آن | نويسنده در آن ادعا مى كند نه تنها اسنادى نو يافته و استفاده كرده، بلكه اسنادى را كه چندين دهه معروف و مورد استفاده بوده را مورد بازنگرى و بازخوانى قرار داده است. شعبان، مدرس [[ادبیات]] عرب در دانشكده مطالعات شرقى و آفريقايى در دانشگاه لندن است، كه حتى حاضر نشده واقعه غدير خم را مورد توجه قرار دهد! او مى نويسد: | ||
حديث معروف شيعه كه طبق آن پيامبر اكرم عليه السلام على بن ابى طالب عليه السلام را به عنوان جانشين و خليفه خود در غدير خم منصوب نموده، نبايد جدى گرفته شود. شعبان براى اثبات اينكه واقعه غدير نبايد جدى گرفته شود، دو دليل جديد به شرح ذيل ارائه داده است: | حديث معروف شيعه كه طبق آن پيامبر اكرم عليه السلام على بن ابى طالب عليه السلام را به عنوان جانشين و خليفه خود در غدير خم منصوب نموده، نبايد جدى گرفته شود. شعبان براى اثبات اينكه واقعه غدير نبايد جدى گرفته شود، دو دليل جديد به شرح ذيل ارائه داده است: | ||
در خصوص چنين | در خصوص چنين رويدادى، ذاتاً اين احتمال را نمى توان در نظر گرفت كه عرب ها به طور معمول رضايت داشته باشند كه چنين مسئوليت بزرگى را به جوانان يا مردان ناآزموده بسپارند. افزودن بر آن، منابع ما در هيچ جا نشان نمى دهند كه اهالى مدينه اظهار كرده اند كه چنين انتصابى را شنيده اند. | ||
اجازه دهيد همه دلائلى را كه آقاى شعبان ارائه كرده، | اجازه دهيد همه دلائلى را كه آقاى شعبان ارائه كرده، يک به يک نقد و بررسى كنيم: | ||
'''الف | '''الف) اكراه مرسوم اعراب در سپردن مسئوليت بزرگ به جوانان''' | ||
پيش از همه بايد گفت كه آيا پيامبرصلى الله عليه وآله بسيارى از چيزها را | پيش از همه بايد گفت كه آيا پيامبرصلى الله عليه وآله بسيارى از چيزها را مطرح نكرد كه اعراب معمولاً نسبت به آنها اكراه داشتند؟ آيا مردم [[مکّه]]، خود اسلام را با اكراه بسيار نپذيرفتند؟ آيا موضوع ازدواج با همسر مطلقه پسر، به عنوان يک تابو و كار زشت و حرام ميان عرب ها پذيرفته نشده بود؟ | ||
اين اكراه سنتى به جاى اينكه استدلالى ضد انتصاب امام على عليه السلام باشد، در حقيقت بخشى از استدلال شيعيان است. اهل سنت تأييد مى كنند كه اعراب و به ويژه قريش در پذيرش امام على عليه السلام به عنوان جانشين پيامبرصلى الله عليه وآله اكراه داشتند. | اين اكراه سنتى به جاى اينكه استدلالى ضد انتصاب امام على عليه السلام باشد، در حقيقت بخشى از استدلال شيعيان است. اهل سنت تأييد مى كنند كه اعراب و به ويژه قريش در پذيرش امام على عليه السلام به عنوان جانشين پيامبرصلى الله عليه وآله اكراه داشتند. | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
اين نه تنها به دليل جوانى او، بلكه به اين دليل نيز بود كه على عليه السلام رهبران آنها را در جنگ هاى صدر اسلام كشته بود. | اين نه تنها به دليل جوانى او، بلكه به اين دليل نيز بود كه على عليه السلام رهبران آنها را در جنگ هاى صدر اسلام كشته بود. | ||
طبق نظر شيعيان خداوند نيز به اين | طبق نظر شيعيان خداوند نيز به اين اكراه علم داشت، و به همين دليل با آيه تبليغ به پيامبرصلى الله عليه وآله دستور داد تا حضرت على عليه السلام را به عنوان جانشينش معرفى كند، و به پيامبرش اطمينان خاطر مى داد. پيامبرصلى الله عليه وآله مأموريت داشت تا پيام خداوند را ابلاغ نمايد، مهم نبود اعراب آن را دوست داشتند يا نداشتند، يا مى پذيرند و يا نمى پذيرند. | ||
افزون بر اين و به عنوان مورد دوم بايد گفت كه اين اكراه مرسوم و سنتى، رسم غير قابل بطلان در جامعه عرب نبوده كه شعبان از ما مى خواهد آن را تصديق كنيم. جعفرى در كتاب خود با عنوان ريشه و گسترش اوليه اسلام شيعى مىگويد: | افزون بر اين و به عنوان مورد دوم بايد گفت كه اين اكراه مرسوم و سنتى، رسم غير قابل بطلان در جامعه عرب نبوده كه شعبان از ما مى خواهد آن را تصديق كنيم. جعفرى در كتاب خود با عنوان ريشه و گسترش اوليه اسلام شيعى مىگويد: | ||
منابع ما مىتوانند به اين اشاره كنند كه گر چه پيش از اسلام، شوراى | منابع ما مىتوانند به اين اشاره كنند كه گر چه پيش از اسلام، شوراى مجلس سنا - كه همان مجلس بزرگان است - يا همان «[[ندوه]]»در مكه، معمولاً يك شوراى ويژه بزرگان بوده است. اما پسران رئيس قبيله«قصى»اين امتياز را داشتند كه از اين محدوديت سنى معاف باشند و با وجود جوانيشان در اين شورى پذيرفته شوند. | ||
به نظر مى رسد كه در زمان هاى بعدى، پذيرش آزادانه ترى نسبت به جوانان رايج بوده است. مثلاً ابوجهل با وجود جوانى اش در اين شورى پذيرفته شد، و | به نظر مى رسد كه در زمان هاى بعدى، پذيرش آزادانه ترى نسبت به جوانان رايج بوده است. مثلاً [[ابوجهل]] با وجود جوانى اش در اين شورى پذيرفته شد، و حكيم بن حزم زمانى كه بيش از۱۵ يا ۲۰ سال بيشتر نداشت به عضويت اين شورى پذيرفته شد. | ||
سپس جعفرى به نقل از ابن عبدربه مى نويسد: | سپس جعفرى به نقل از ابن عبدربه مى نويسد: | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
از اين رو، هر گاه جنگى پيش آمد آنان ميان رؤساى قبائل قرعهكشى مىكردند و يكى از آنان را به عنوان پادشاه انتخاب مىكردند. اين فرد يا كم سن و سال بود يا مردى سالخورده. | از اين رو، هر گاه جنگى پيش آمد آنان ميان رؤساى قبائل قرعهكشى مىكردند و يكى از آنان را به عنوان پادشاه انتخاب مىكردند. اين فرد يا كم سن و سال بود يا مردى سالخورده. | ||
از اين رو در جنگ | از اين رو در جنگ «فجار» جنگ فجار و به [[عربی]] «حرب الفجار» به معنى«جنگ گناهگاران»، جنگى است كه در ماه هاى حرام در دوران قبل از ظهور اسلام و در انتهاى قرن ششم ميلادى صورت پذيرفت. قبيله«كنانه»و«قريش»در يك طر«قيس عيلان» در طرف ديگر جنگ بودند. منابع تاريخى شرح وقايع هشت روزى را كه در آنها جنگ صورت گرفت ذكر كرده اند.، نوبت بنى هاشم بود و نتيجه قرعه كشى اين بود كه عباس بن عبدالمطلب - كه طفلى بيش نبود - انتخاب شد، و آنان به حمايت از او برخاستند. | ||
سومين دليل آن است كه ما نمونه اى از تصميمات خود پيامبرصلى الله عليه وآله را در دوران آخر زندگيش داريم؛ آنگاه كه فرماندهى ارتش را به [[اسامة بن | سومين دليل آن است كه ما نمونه اى از تصميمات خود پيامبرصلى الله عليه وآله را در دوران آخر زندگيش داريم؛ آنگاه كه فرماندهى ارتش را به [[اسامة بن زید کلبی|اسامة بن زید]] - كه مرد جوانى بود و كمتر از بيست سال سن داشت - واگذار نمود. اسامه به فرماندهى اعضاى سالخورده مهاجرينِ قريش و انصار منصوب شد، و بسيارى از اين بزرگان از اين تصميم پيامبرصلى الله عليه وآله ناراحت شدند. مراجعه شود به طبقات ابن سعد و آثار مهم ديگر درباره سيره. | ||
پس اگر پيامبر اسلامصلى الله عليه وآله توانسته اسامة بن زيدِ جوان و كم تجربه را به فرماندهى بزرگان قريش و مهاجرين و انصار برگزيند، چگونه اين احتمال ذاتاً وجود نداشته باشد كه پيامبرصلى الله عليه وآله امام على عليه السلام را به عنوان جانشينش منصوب نموده باشد؟! | پس اگر پيامبر اسلامصلى الله عليه وآله توانسته اسامة بن زيدِ جوان و كم تجربه را به فرماندهى بزرگان قريش و مهاجرين و انصار برگزيند، چگونه اين احتمال ذاتاً وجود نداشته باشد كه پيامبرصلى الله عليه وآله امام على عليه السلام را به عنوان جانشينش منصوب نموده باشد؟! | ||
'''ب | '''ب) اكراه مرسوم نسبت به واگذارى مسئوليت بزرگ به مردان كم تجربه''' | ||
صرف نظر از جوانى امام على عليه السلام، | صرف نظر از جوانى امام على عليه السلام، شعبان به اكراه اعراب در واگذارى مسئوليت بزرگ به مردان كم تجربه نيز اشاره مى كند؛ يعنى اعراب ابوبكر را بدين دليل برگزيدند كه مسئوليت هاى بزرگى را تجربه كرده بود. | ||
من شك دارم كه آيا آقاى شعبان مىتواند برداشت مورد ادعايش را از تاريخ اسلام ثابت نمايد؟! افراد مى توانند با مطالعه نمونه ها و موارد بيشترى بيابند، كه طبق آنها اين امام على عليه السلام بوده كه از طرف پيامبرصلى الله عليه وآله مسئوليت هاى بزرگ به او واگذار مى شده، نه ابوبكر. | من شك دارم كه آيا آقاى شعبان مىتواند برداشت مورد ادعايش را از تاريخ [[اسلام]] ثابت نمايد؟! افراد مى توانند با مطالعه نمونه ها و موارد بيشترى بيابند، كه طبق آنها اين امام على عليه السلام بوده كه از طرف پيامبرصلى الله عليه وآله مسئوليت هاى بزرگ به او واگذار مى شده، نه ابوبكر. | ||
به عنوان نمونه: | به عنوان نمونه: | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
'''يک.''' امام على عليه السلام در طول هجرت پيامبرصلى الله عليه وآله به مدينه در مكه ماند، و در جاى پيامبرصلى الله عليه وآله خوابيد تا دشمنان را فريب دهد. همچنين اموال افراد گوناگونى را - كه به دليل اعتماد به پيامبرصلى الله عليه وآله آنها را نزدش به امانت گذاشته بودند - به صاحبانش برگرداند. | '''يک.''' امام على عليه السلام در طول هجرت پيامبرصلى الله عليه وآله به مدينه در مكه ماند، و در جاى پيامبرصلى الله عليه وآله خوابيد تا دشمنان را فريب دهد. همچنين اموال افراد گوناگونى را - كه به دليل اعتماد به پيامبرصلى الله عليه وآله آنها را نزدش به امانت گذاشته بودند - به صاحبانش برگرداند. | ||
'''دو.''' امام على عليه السلام در طول نبردهاى صدر اسلام با مسئوليت هاى بزرگترى آزموده شده بود، و هميشه هم موفق بود. هنگامى كه اتمام حجت به منظور [[برائت]] از اعراب | '''دو.''' امام على عليه السلام در طول نبردهاى صدر اسلام با مسئوليت هاى بزرگترى آزموده شده بود، و هميشه هم موفق بود. هنگامى كه اتمام حجت به منظور [[برائت]] از اعراب مشرک و بت پرست مكه به پيامبرصلى الله عليه وآله ابلاغ شد، ابتدا ابوبكر براى ابلاغ آن به مردم مكه انتخاب شد. ولى بعد اين مسئوليت بزرگ از او گرفته شد و به امام على عليه السلام سپرده شد. | ||
'''سه.''' زمانى كه | '''سه.''' زمانى كه پيامبر صلى الله عليه و آله به [[تبوک|غزوه تبوک]] رفته بود، حفاظت از شهر مدينه و شهروندان آن به امام على عليه السلام سپرده شده بود. | ||
'''چهار.''' امام على عليه السلام به عنوان فرمانده سپاه اعزامى به يمن منصوب شد. | '''چهار.''' امام على عليه السلام به عنوان فرمانده سپاه اعزامى به يمن منصوب شد. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
اينها تنها چندين نمونه بود كه به طور تصادفى به ذهن من رسيد. از اين رو، در سطحى قابل مقايسه، على بن ابى طالبعليه السلام بيش از ابوبكر فردى كارآزموده بود و مسئوليت هاى بزرگترى به او سپرده شده بود. | اينها تنها چندين نمونه بود كه به طور تصادفى به ذهن من رسيد. از اين رو، در سطحى قابل مقايسه، على بن ابى طالبعليه السلام بيش از ابوبكر فردى كارآزموده بود و مسئوليت هاى بزرگترى به او سپرده شده بود. | ||
== تبليغ غدير توسط جوانان<ref>فراموشى غدير مقدمه حادثه: ص | == تبليغ غدير توسط جوانان<ref>فراموشى غدير مقدمه حادثه: ص ۲ - ۷. </ref> == | ||
مهمترين قشرى كه مى توانند در راه [[تبلیغ]] و اعتلاى غدير كوشا باشند، قشر جوان جامعه شيعه هستند. جوانان در طول تاريخ غيرت مندانه و شكست ناپذير، همواره افتخارآفرين بوده و سنگرهاى دينى را نگاه داشته اند. جوانان در هر شرايط و در هر جايى؛ دانشگاه ها، در مراكز تعليم و تربيت، جوامع فرهنگى، سازمانها و نهادها مى توانند بهترين مبلّغ غدير باشند. البته با روش نيكو و حفظ رفتار و آداب و لباس و كل مظاهر اسلامى و اجتماعى. | |||
در اين دنياى متمدن، مى بينيم از يك سو لاييک گرايى را تشويق و | در اين دنياى متمدن، مى بينيم از يك سو لاييک گرايى را تشويق و ترويج مى نمايند، و از سوى ديگر تمدنهاى استبدادى و فرهنگهاى قبل از سلام را در جوامع اسلامى مثل ايران و مصر مطرح مى كنند! زيرا از احياى اسلام و خود آگاهى مسلمانان ترس و وحشت دارند، و با انواع توطئه ها و ترفندها و سياست ها، اسلام گرايى و گرايش به اهل بيت عليهم السلام را مى كوبند. | ||
پس نسل امروز و به خصوص جوانان شيعه در برابر اسلام و اين تمدن عظيم و پهناور محمدى و مكتب | پس نسل امروز و به خصوص جوانان شيعه در برابر اسلام و اين تمدن عظيم و پهناور محمدى و مكتب غنىّ تشيع مسئول است، و بايد هر چه بيشتر براى ترقى و تعالى و بازيابى عزت و مجد و عظمتهاى ديرين اسلامى و شيعى تلاش كند و تمدن و فرهنگ تشيع را - كه چهارده قرن در جهان درخشيده - گسترش دهد. | ||
== وظيفه تبليغ غدير براى جوانان به امر | == وظيفه تبليغ غدير براى جوانان به امر پيامبر صلى الله عليه و آله<ref>تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص ۱۱۹،۱۱۸. </ref> == | ||
جمله امر پيامبرصلى الله عليه وآله به تبليغ غدير است كه ذيلاً به بيان آن مى پردازيم: | جمله امر پيامبرصلى الله عليه وآله به تبليغ غدير است كه ذيلاً به بيان آن مى پردازيم: | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
فَاعلَموا مَعاشِرَ النّاسِ ذلِكَ فيهِ وَ افهَموهُ، وَ اعلَموا اَنَّ اللَّهَ قَد نَصَبَهُ لَكُم وَلِيّاً وَ اِماماً فَرَضَ طاعَتَهُ عَلَى المُهاجِرينَ وَ الاَنصارِ وَ عَلَى التّابِعينَ لَهُم بِاِحسانٍ، وَ عَلَى البادى وَ الحاضِرِ، وَ عَلَى العَجَمِىِّ وَ العَرَبِىِّ، وَ الحُرِّ وَ المَملُوكِ وَ الصَّغيرِ وَ الكَبيرِ، وَ عَلَى الاَبيَضِ وَ الاَسوَدِ، وَ عَلى كُلِّ مُوَحِّدٍ ماضٍ حُكمُهُ، جازٍ قَولُهُ، نافِذٌ اَمرُهُ <ref>خطبه غدير: بخش سوم.</ref> | فَاعلَموا مَعاشِرَ النّاسِ ذلِكَ فيهِ وَ افهَموهُ، وَ اعلَموا اَنَّ اللَّهَ قَد نَصَبَهُ لَكُم وَلِيّاً وَ اِماماً فَرَضَ طاعَتَهُ عَلَى المُهاجِرينَ وَ الاَنصارِ وَ عَلَى التّابِعينَ لَهُم بِاِحسانٍ، وَ عَلَى البادى وَ الحاضِرِ، وَ عَلَى العَجَمِىِّ وَ العَرَبِىِّ، وَ الحُرِّ وَ المَملُوكِ وَ الصَّغيرِ وَ الكَبيرِ، وَ عَلَى الاَبيَضِ وَ الاَسوَدِ، وَ عَلى كُلِّ مُوَحِّدٍ ماضٍ حُكمُهُ، جازٍ قَولُهُ، نافِذٌ اَمرُهُ <ref>خطبه غدير: بخش سوم.</ref> | ||
اى مردم، اين مطلب را درباره او بدانيد و بفهميد، و بدانيد كه خداوند او را براى شما صاحب اختيار و امامى قرار داده كه اطاعتش را واجب نموده بر | اى مردم، اين مطلب را درباره او بدانيد و بفهميد، و بدانيد كه خداوند او را براى شما صاحب اختيار و امامى قرار داده كه اطاعتش را واجب نموده بر [[مهاجرین]] و [[انصار]] و بر [[تابعین]] آنان به نيكى، و بر روستايى و شهرى، و بر عجمى و عربى، و بر آزاد و بنده، و بر بزرگ و كوچک، و بر [[سفید پوست|سفید]] و [[سیاهپوست|سیاه]]. بر هر يكتا پرستى حكم او اجرا شونده و كلام او مورد عمل و امر او نافذ است. | ||
در اين خطاب پيامبر صلى الله عليه و آله صريحاً به كودكان و نوجوانان و جوانان و ميانسالان و بزرگسالان و پيران اشاره كرده و اينكه در پيشگاه غدير به تناسب ظرفيت و قدرت و درک خود موظفند. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||