آیه ۱۵۷ اعراف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بخش ششم سخنان پيامبر صلى الله عليه و آله در خطبه غدير منافقين را نشانه مى ‏رفت. ولى حضرت به عنوان پيشينه و پيش درآمد مطلب، مقام نورانيت خود و اهل ‏بيتش -  كه فراتر از مقام نبوت و امامت است -  را بيان فرمود. خلقت نورانى چهارده معصوم‏ عليهم السلام قبل از خلقت همه عالم بايد از فراز منبر غدير در خاطره‏ ها مى‏ ماند تا بدانند چرا خداوند امامت هيچ كس را به جاى آنان نمى‏ پذيرد.

يكى آيه ۸ سوره تغابن: «فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذى اَنْزَلْنا»: «به خدا و رسول ايمان بياوريد و به نورى كه نازل كرديم» ، و ديگرى آيه ۱۵۷ سوره اعراف: «وَ اتَّبِعُوا النُّورَ الَّذى اُنْزِلَ مَعَهُ»:

«پيروى كنيد از نورى كه همراه پيامبر صلى الله عليه وآله نازل شده است» .

آنگاه به بيان اين نورانيت پرداخته و آن را رشته ‏اى متصل از خود تا حضرت مهدى‏ عليه السلام اعلام كرد و در اين باره به صراحت فرمود:

مَعاشِرَ النّاسِ، «آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذى اُنْزِلَ مَعَهُ مِنْ قَبْلِ اَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى اَدْبارِها اَوْ نَلْعَنَهُمْ كَما لَعَنّا اَصْحابَ السَّبْتِ» . بِاللَّهِ ما عَنى بِهذِهِ الْآيَةِ اِلاّ قَوْماً مِنْ اَصْحابى اَعْرِفُهُمْ بِاَسْمائِهِمْ وَ اَنْسابِهِمْ، وَ قَدْ اُمِرْتُ بِالصَّفْحِ عَنْهُمْ. فَلْيَعْمَلْ كُلُّ امْرِئٍ عَلى ما يَجِدُ لِعَلِىٍّ فى قَلْبِهِ مِنَ الْحُبِّ وَ الْبُغْضِ.