ارتباط ولایت با تقوی

ارتباط ولايت با تقوى

  از جمله آياتى كه در غدیر و در مورد منافقین و به خصوص ابوبکر و عمر بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد آيات ۴۳ - ۵۲ سوره حاقّه است.

آنچه در اينجا قابل ذكر است اينكه در آيه ۴۸ «ولايت» را -  و طبق روايتى شخص علی‏ علیه السلام را -  تذكر و يادآورى براى متقين مى‏ داند و مى ‏فرمايد: «وَ إِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ».

ارتباط ولايت با تقوى تحت عنوان تذكر جالب توجه است، و يادآور روايات بسيارى است كه ائمه‏ علیهم السلام شيعيان را سفارش به تقوى و پرهيزكارى فرموده ‏اند.

گويا مراعات نكردن تقوى زنگارى از گناه بر صفحه بلورين دل مى ‏كشد كه ديگر انعكاس هيچ نورى در آن ممكن نيست.

همان گونه كه اگر تقواى الهى و ورع مراعات شود و صيقل صفحه دل مطلوب باشد انعكاس قوى ‏ترين نور كه ولايت است آثار و نتايج بسيارى به همراه خواهد داشت.

پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از بخش چهارم خطبه غدیر، تقوی و ایمان و اخلاص را مظهر ولاى على‏ عليه السلام و شقاوت را از آنِ مبغضين على ‏عليه السلام دانست.

در فراز بعد با قرائت سوره عصر قسم ياد كرد كه مصداق «وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ» در آخر اين سوره على بن ابى ‏طالب ‏عليه السلام است:

اَلا وَ اِنَّهُ لا يُبْغِضُ عَلِيّاً عليه السلام اِلاّ شَقِىٌّ، وَ لا يُوالى عَلِيّاً عليه السلام اِلاّ تَقِىٌّ، وَ لا يُؤمِنُ بِهِ اِلاّ مُؤمِنٌ مُخْلِصٌ. وَ فى عَلِىّ‏ عليه السلام وَ اللَّهِ نَزَلَتْ سُورَةُ الْعَصْرِ:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، وَ الْعَصْرِ، اِنَّ الاِنْسانَ لَفى خُسْرٍ» اِلاّ عَلِىّ‏ عليه السلام الَّذى آمَنَ وَ رَضِىَ بِالْحَقِّ وَ الصَّبْرِ:

بدانيد كه با على‏ عليه السلام دشمنى نمى ‏كند مگر شقى و با على‏ عليه السلام دوستى نمى ‏كند مگر با تقوی، و به او ايمان نمى‏ آورد مگر مؤمن مخلص.

به خدا قسم درباره على ‏عليه السلام نازل شده است سوره «و العصر»:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، وَ الْعَصْرِ، اِنَّ الْإِنْسانَ لَفى خُسْرٍ»، «قسم به عصر، انسان در زيان است» مگر على ‏عليه السلام كه ايمان آورد و به حق و صبر راضى شد.