انجیل: تفاوت میان نسخه‌ها
(قرار دادن انجیل) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== | == ودايع امامت<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص۶۰-۶۴، ۴۳۵. اسرار غدیر: ص۴۰. واقعه قرآنی غدیر: ص۴۶.</ref> == | ||
از جمله ودايع [[امامت]] كه خداوند به پيامبر صلى الله عليه و آله در [[مکّه]] دستور داد آنها را پيش از [[غدیر]] به اميرالمؤمنين عليه السلام تحويل دهد انجيل [[عیسی علیه السلام|حضرت عیسی علیه السلام]] بود.<ref>بحار الانوار: ج ۲۸ ص ۹۶ و ج ۳۷ ص ۱۱۳ و ج ۴۰ ص ۲۱۶.</ref> | |||
اين ودايع دو قسم اند: ودایع معنوی و ودایع مادی. از جمله ودايع مادى انجيل است.<ref>بحار الانوار: ج ۲۶ ص۲۰۱-۲۲۲.</ref> | |||
توضيح اينكه: پس از اتمام اعمال حج و بازگشت به مكه<ref>از نظر ترتيب زمانى اگر چه اين آيات مربوط به وقايعى است كه در مكه قبل از حركت به سوى غدير رخ داده، اما از آنجا كه ادامه آن تا ورود به مدينه است، در اينجا قرار داده شد.</ref>، خداوند رسماً دستور ابلاغ ولایت را بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل كرد. | |||
اولين مرحله جدّى از مسئله ولايت در همين روز آغاز مى شود. قبل از اعلام و ابلاغ [[ولایت]] علی عليه السلام به مردم، بايد ودايع نبوت و امامت به على عليه السلام سپرده شود. پيامبرصلى الله عليه وآله مجلسى خصوصى با على عليه السلام تشكيل مى دهد كه احدى در آن راه ندارد. | |||
سپس در روز پر ماجراى چهاردهم ذى الحجة سال دهم هجرى و در [[حجةالوداع]]، هنوز برنامه سلام كردن به حضرت على عليه السلام با لقب «امیرالمؤمنین» در مسير مكه تا غدير به پايان نرسيده بود كه بار ديگر دستور تحويل ميراث هاى انبياء عليهم السلام به على عليه السلام از طرف خداوند صادر شد، و پيامبر صلى الله عليه و آله هم همه را در يک جلسه خصوصى به اميرالمؤمنين عليه السلام تحويل داد.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۷۶. بحار الانوار: ج ۲۸ ص ۹۶ و ج ۴۰ ص ۲۱۶.</ref> | |||
براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: [[مواریث انبیاء علیهم السلام]]. | |||
== منبع == | |||
دانشنامه غدیر جلد ۴، صفحه ۳۵۸ | |||
== | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۷
ودايع امامت[۱]
از جمله ودايع امامت كه خداوند به پيامبر صلى الله عليه و آله در مکّه دستور داد آنها را پيش از غدیر به اميرالمؤمنين عليه السلام تحويل دهد انجيل حضرت عیسی علیه السلام بود.[۲]
اين ودايع دو قسم اند: ودایع معنوی و ودایع مادی. از جمله ودايع مادى انجيل است.[۳]
توضيح اينكه: پس از اتمام اعمال حج و بازگشت به مكه[۴]، خداوند رسماً دستور ابلاغ ولایت را بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل كرد.
اولين مرحله جدّى از مسئله ولايت در همين روز آغاز مى شود. قبل از اعلام و ابلاغ ولایت علی عليه السلام به مردم، بايد ودايع نبوت و امامت به على عليه السلام سپرده شود. پيامبرصلى الله عليه وآله مجلسى خصوصى با على عليه السلام تشكيل مى دهد كه احدى در آن راه ندارد.
سپس در روز پر ماجراى چهاردهم ذى الحجة سال دهم هجرى و در حجةالوداع، هنوز برنامه سلام كردن به حضرت على عليه السلام با لقب «امیرالمؤمنین» در مسير مكه تا غدير به پايان نرسيده بود كه بار ديگر دستور تحويل ميراث هاى انبياء عليهم السلام به على عليه السلام از طرف خداوند صادر شد، و پيامبر صلى الله عليه و آله هم همه را در يک جلسه خصوصى به اميرالمؤمنين عليه السلام تحويل داد.[۵]
براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: مواریث انبیاء علیهم السلام.
منبع
دانشنامه غدیر جلد ۴، صفحه ۳۵۸
پانویس
- ↑ غدير در قرآن: ج ۱ ص۶۰-۶۴، ۴۳۵. اسرار غدیر: ص۴۰. واقعه قرآنی غدیر: ص۴۶.
- ↑ بحار الانوار: ج ۲۸ ص ۹۶ و ج ۳۷ ص ۱۱۳ و ج ۴۰ ص ۲۱۶.
- ↑ بحار الانوار: ج ۲۶ ص۲۰۱-۲۲۲.
- ↑ از نظر ترتيب زمانى اگر چه اين آيات مربوط به وقايعى است كه در مكه قبل از حركت به سوى غدير رخ داده، اما از آنجا كه ادامه آن تا ورود به مدينه است، در اينجا قرار داده شد.
- ↑ عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۷۶. بحار الانوار: ج ۲۸ ص ۹۶ و ج ۴۰ ص ۲۱۶.