آيه ۱۶۱ بقره و غدیر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| شأن نزول = | | شأن نزول = | ||
| مکان نزول =مدینه | | مکان نزول =مدینه | ||
| موضوع = | | موضوع =لعن دشمنان غدیر توسط خدا، ملائکه و همه مردم | ||
| صوت =صوت ۱۶۱ بقره.mp3 | | صوت =صوت ۱۶۱ بقره.mp3 | ||
| توضیح صوت =ترتیل آیه ۱۶۱ سوره بقره با صدای شهریار پرهیزگار | | توضیح صوت =ترتیل آیه ۱۶۱ سوره بقره با صدای شهریار پرهیزگار | ||
}} | }} | ||
'''آیه ۱۶۱ سوره بقره''' آیهای که برای توصیف دشمنان غدیر در [[خطبه غدیر]] آمده و آنان را مستحق [[لعن]] خدا، فرشتگان و همه مردم دانسته است. | |||
بستر استفاده از آیه ۱۶۱ سوره بقره در رخداد غدیر چنین نشان داده شده است: پيامبر صلی الله علیه و آله در [[خطبه غدیر]]، در مورد دوست و دشمن [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] در قرآن مىفرمايد: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ|ترجمه=اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و لعن قرار داده، و دوست ما هر كسى است كه خداوند او را مدح نموده و دوست بدارد}}.<ref>اسرار غدير، ص۱۵۳، بخش۷. </ref> | بستر استفاده از آیه ۱۶۱ سوره بقره در رخداد غدیر چنین نشان داده شده است: پيامبر صلی الله علیه و آله در [[خطبه غدیر]]، در مورد دوست و دشمن [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] در قرآن مىفرمايد: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ|ترجمه=اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و لعن قرار داده، و دوست ما هر كسى است كه خداوند او را مدح نموده و دوست بدارد}}.<ref>اسرار غدير، ص۱۵۳، بخش۷. </ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۵
مشخصات آیه | |
---|---|
نام سوره | بقره |
شماره آیه | ۱۶۱ |
جزء | ۲ |
محتوای آیه | |
مکان نزول | مدینه |
موضوع | لعن دشمنان غدیر توسط خدا، ملائکه و همه مردم |
ترتیل آیه |
آیه ۱۶۱ سوره بقره آیهای که برای توصیف دشمنان غدیر در خطبه غدیر آمده و آنان را مستحق لعن خدا، فرشتگان و همه مردم دانسته است.
بستر استفاده از آیه ۱۶۱ سوره بقره در رخداد غدیر چنین نشان داده شده است: پيامبر صلی الله علیه و آله در خطبه غدیر، در مورد دوست و دشمن اهل بیت علیهم السلام در قرآن مىفرمايد: «مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ؛ اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و لعن قرار داده، و دوست ما هر كسى است كه خداوند او را مدح نموده و دوست بدارد».[۱]
يكى از مواردى كه پيامبر صلى الله عليه و آله به آنها اشاره دارد آيه لعنتِ كافران است که در آیه ۱۶۱ سوره بقره آمده است: إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ، أُولئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّه وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ؛ كسانى كه كافر شدند و با كفرشان از دنيا رفتند، لعنت خدا و ملائكه و همه مردم بر آنان باد .
گفته شده که كسانى كه بعد از پيامبر صلى الله عليه و آله بعد از اسلامآوردن كافر شدند، كسانى که فرامانهای الهى را يكى پس از ديگرى زير پا گذاشتند و كسانى که بدعتها را بهجاى سنتها قرار دادند اهل سقیفه بودند. اهل سقیفه بودند كه با كفر مردم را تا جاهلیت باز گرداندند، و خود را مستحق لعنت خدا و ملائكه و همه مردم نمودند.[۲]
پانویس
منابع
- اسرار غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: نشر مولود کعبه، ۱۴۲۰ق.
- غدیر در قرآن، قرآن در غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.