آيه ۱۶۱ بقره و غدیر
آیه ۱۶۱ سوره بقره آیهای که برای توصیف دشمنان غدیر در خطبه غدیر آمده و آنان را مستحق لعن خدا، فرشتگان و همه مردم دانسته است.
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام سوره | بقره |
| شماره آیه | ۱۶۱ |
| جزء | ۲ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مدینه |
| موضوع | لعن دشمنان غدیر توسط خدا، ملائکه و همه مردم |
| ترتیل آیه ترجمه صوتی | |
بستر استفاده از آیه ۱۶۱ سوره بقره در رخداد غدیر چنین نشان داده شده است: پیامبر صلی الله علیه و آله در خطبه غدیر، در مورد دوست و دشمن اهل بیت علیهم السلام در قرآن میفرماید: مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ؛ اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و لعن قرار داده، و دوست ما هر كسى است كه خداوند او را مدح نموده و دوست بدارد.[۱]
یکی از مواردی که پیامبر صلی الله علیه و آله به آنها اشاره دارد آیه لعنتِ کافران است که در آیه ۱۶۱ سوره بقره آمده است:
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ کُفَّارٌ، أُولئِکَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللَّه وَ الْمَلائِکَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ؛ کسانی که کافر شدند و با کفرشان از دنیا رفتند، لعنت خدا و ملائکه و همه مردم بر آنان باد
.
گفته شده که کسانی که بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله بعد از اسلامآوردن کافر شدند، کسانی که فرامانهای الهی را یکی پس از دیگری زیر پا گذاشتند و کسانی که بدعتها را بهجای سنتها قرار دادند اهل سقیفه بودند. اهل سقیفه بودند که با کفر مردم را تا جاهلیت بازگرداندند، و خود را مستحق لعنت خدا و ملائکه و همه مردم نمودند.[۲]
پانویس
منابع
- اسرار غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: نشر مولود کعبه، ۱۴۲۰ق.
- غدیر در قرآن، قرآن در غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
