آيه ۱۸ هود و غدیر: تفاوت میان نسخهها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '<references />' به '{{پانویس}}') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه | |||
| عرض = | |||
| تصویر =آیه ۱۸ سوره هود.png | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح_تصویر = | |||
| عنوان =آيه ۱۸ هود و غدیر | |||
| سوره =هود | |||
| آیه =۱۸ | |||
| جزء =۱۲ | |||
| شأن نزول = | |||
| مکان نزول =مکه | |||
| موضوع = | |||
| صوت =صوت ۱۸ هود.mp3 | |||
| توضیح صوت =ترتیل آیه ۱۸ سوره هود با صدای شهریار پرهیزگار | |||
}} | |||
== آيه «وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّه كَذِباً أُولئِكَ يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ»<ref>هود / ۱۸. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۲۸.</ref> == | == آيه «وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّه كَذِباً أُولئِكَ يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ»<ref>هود / ۱۸. غدير در قرآن: ج ۲ ص ۲۸.</ref> == | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد دوست و دشمن [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] در قرآن در [[خطبه غدیر]] فرمود: | پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد دوست و دشمن [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] در قرآن در [[خطبه غدیر]] فرمود: |
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۷
مشخصات آیه | |
---|---|
نام سوره | هود |
شماره آیه | ۱۸ |
جزء | ۱۲ |
محتوای آیه | |
مکان نزول | مکه |
ترتیل آیه |
آيه «وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّه كَذِباً أُولئِكَ يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ»[۱]
پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد دوست و دشمن اهل بیت علیهم السلام در قرآن در خطبه غدیر فرمود:
«مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ»:
اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و لعن قرار داده، و دوست ما هر كسى است كه خداوند او را مدح نموده و دوست بدارد.[۲]
يكى از مواردى كه پيامبر صلى الله عليه و آله به آنها اشاره دارد آيه لعنتِ منافقان است:
وَعَدَ اللَّه الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْكُفَّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها، هِىَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللَّه وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقِيمٌ :
«خداوند به مردان و زنان منافق و كافران آتش جهنم را وعده داده كه در آن دائمى خواهند بود، و آن برايشان كافى است، و خدا آنان را لعنت نموده و برايشان عذاب پابرجايى است» .
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّه كَذِباً أُولئِكَ يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ وَ يَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلى رَبِّهِمْ، أَلا لَعْنَةُ اللَّه عَلَى الظَّالِمِينَ :
«چه كسى ظالم تر است از كسى كه بر خدا دروغ مى بندد؟ اينان كسانى اند كه بر پروردگار خود عرضه مى شوند و شاهدان گواهى مى دهند كه اينان بر پروردگار خود دروغ بستند.
آگاه باشيد كه لعنت خدا بر ظالمين است».
در حالى كه دروغ بستن بر پيامبر صلى الله عليه و آله دروغ بستن بر خداست:
آيا اهل سقیفه نگفتند: پيامبر گفته: نبوت و خلافت در يک خاندان جمع نمى شود؟
آيا نگفتند: پيامبر گفته: پيامبران ارث نمى گذارند؟
آيا ده ها دروغ را به حضرتش نسبت ندادند تا خواسته هاى خود را عملى كنند؟
آيا ظالم تر از اينان كسى هست كه خداوند در قرآن لعنتشان كرده است؟