آيه ۲۵ حج و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۴: خط ۱۴:
| توضیح صوت =ترتیل آیه ۲۵ سوره حج  
| توضیح صوت =ترتیل آیه ۲۵ سوره حج  
}}
}}
'''آیه ۲۵ سوره حج''' آیه‌ای در نکوهش اصحاب [[صحیفه ملعونه اول]] که متن صحیفه خود را در کعبه پنهان کردند.
آیه ۲۵ سوره حج در نکوهش دو فعالیت ضد غدیر در [[کعبه]] بود: یکی انتخاب كعبه از سوى اصحاب صحيفه براى اقدام علیه دین الهی و دیگری سپردن و پنهان‌كردن صحيفه در داخل كعبه.
برای این عمل اصحاب صحیفه در تاریخ اسلام نمونه‌ای وجود دارد: آنگاه كه قريش قبل از هجرت پيامبر صلى الله عليه و آله براى فشار به آن حضرت در دارالندوة پيمانى بستند كه آن حضرت و يارانش و بنى‌‏هاشم را در شِعب ابى‌‏طالب زندانى كنند و با آنان  رفت‌وآمد و معامله نكنند و آن صحيفه را در كعبه آويزان كردند. پيامبر صلى الله عليه و آله نيز درباره صحيفه اهل سقيفه فرمود: در اين امت گروهى پيدا شده‌‏اند كه در نوشتن صحيفه بر ضد ما شباهت به آنانى پيدا كرده‌‏اند كه در [[جاهلیت|جاهليت]] بر ضد ما صحيفه نوشتند و آن را در كعبه آويختند.


== آیه‌ای در نکوهش نگارش صحیفه ==
== آیه‌ای در نکوهش نگارش صحیفه ==
خط ۲۰: خط ۲۵:
چون اين صحيفه در كعبه امضا شد و كُفرى در خانه خدا بود، آيه ۲۵ سوره حج نازل شد و از اين بُعد آن را معرفى كرد: {{قرآن|وَ مَنْ يُرِدْ فيهِ بِاِلْحادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذابٍ اَليمٍ|ترجمه=هر كس با الحاد و كفر وارد خانه خدا شود او را عذاب دردناكى مى‏‌چشانيم}}.<ref>بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۶۸.</ref>
چون اين صحيفه در كعبه امضا شد و كُفرى در خانه خدا بود، آيه ۲۵ سوره حج نازل شد و از اين بُعد آن را معرفى كرد: {{قرآن|وَ مَنْ يُرِدْ فيهِ بِاِلْحادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذابٍ اَليمٍ|ترجمه=هر كس با الحاد و كفر وارد خانه خدا شود او را عذاب دردناكى مى‏‌چشانيم}}.<ref>بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۶۸.</ref>


به تعبير ديگر: از جمله آياتى كه در سفر [[حجةالوداع]] و پس از اتمام مراسم حج در مورد [[صحیفه ملعونه اول]] بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شده اين آيات است:
== اقدامی شبیه اقدام مشرکان در جاهلیت ==
 
برخی محققان موقعیت تاریخی نزول آیه ۲۵ سوره حج را چنین ترسیم کرده‌اند: انتخاب [[کعبه]] از سوى اصحاب صحيفه براى اقدام علیه دین الهی امری قابل توجه است. قسم ياد كردن و هم قسم شدن در خانه پروردگار براى پايدارى در تخريب دين الهی بشر هم امری عجیب تلقی شده است؛ عجیب از این نظر که اين قسم به خدا بوده موضوعش بر ضد خدا بوده و اگر به بت‏‌ها بوده چرا در خانه خدا بر بت قسم ياد كرده‌‏اند.
{{قرآن|وَ مَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذابٍ أَلِيمٍ}}: «هركس در مسجد الحرام به سبب الحاد و كفرش ظلمى را اراده كند، عذاب دردناک را به او مى ‏چشانيم» .
 
اين آيه از دو بُعد قابل بررسى است:
 
=== موقعيت تاريخى ===
انتخاب كعبه از سوى اصحاب صحيفه براى اقدام بر ضد خداى كعبه از شنيدنى ‏هاى تاريخ است.
 
از آن جالب‏ تر قسم ياد كردن و هم قسم شدن در خانه پروردگار براى پايدارى در تخريب دين خالق بشر است، كه اگر اين قسم به خدا بوده موضوع آن بر ضد خدا بوده، و اگر بر بت‏ ها و لات و عُزّى بوده چرا در خانه خدا بر بت قسم ياد كرده ‏اند؟!
 
از آن هم جالب ‏تر سپردن و پنهان كردن صحيفه داخل كعبه است، كه پيمان نامه ضد خدا را نزد خدا به امانت سپردند!!
 
اين گونه اقدام ضد خدا در خانه خدا يک بار ديگر سابقه داشته، آنگاه كه قريش قبل از هجرت پيامبر صلى الله عليه و آله براى تحت فشار قرار دادن آن حضرت در دار الندوة پيمانى بستند كه آن حضرت و يارانش و بنى ‏هاشم را در شِعب ابى ‏طالب زندانى كنند و با آنان مجالست و معامله نكنند، و اين صحيفه را در كعبه آويزان كردند.<ref>بحار الانوار: ج ۱۸ ص ۱۲۰.</ref>
 
پيامبر صلى الله عليه و آله نيز درباره صحيفه اهل سقيفه فرمود: در اين امت گروهى پيدا شده ‏اند كه در نوشتن صحيفه بر ضد ما شباهت به آنانى پيدا كرده ‏اند كه در جاهليت بر ضد ما صحيفه نوشتند و آن را در كعبه آويختند.<ref>بحار الانوار: ج ۲۸ ص ۱۰۶.</ref>
 
=== تحليل اعتقادى ===
خداوند در قرآن اين اقدام الحادى بر ضد ولايت اهل ‏بيت ‏عليهم السلام را آورده است، و [[امام صادق ‏علیه السلام]] در بيان آن مى ‏فرمايد:
 
آيه {{قرآن|وَ مَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحادٍ بِظُلْمٍ...}}: «هر كس در مسجدالحرام به سبب الحاد و كفرش ظلمى را اراده كند، عذاب دردناک را به او مى‏ چشانيم» درباره اصحاب صحيفه نازل شده؛ آنگاه كه داخل كعبه بر كفر خود و انكار آنچه خدا از ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام نازل كرده هم پيمان شدند و قرار بستند، و به اين صورت در خانه خدا الحاد نمودند با ظلم به پيامبر صلى الله عليه و آله و ولىّ او.
 
{{قرآن|فَبُعْداً لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ}}<ref>مؤمنون /  ۴۱.</ref>: «پس قوم ظالم دور باشند».<ref>بحار الانوار: ج ۲۳ ص ۳۷۶ ح ۵۹ و ج ۳۰ ص ۲۶۵. الكافى: ج ۱ ص ۴۲۱ ح ۴۴. تأويل الآيات: ج ۱ ص ۳۳۵ ح ۶ . الصراط المستقيم: ج ۱ ص ۲۹۰.</ref>
 
از [[امام باقر علیه السلام]] درباره آيه {{قرآن|وَ مَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحادٍ بِظُلْمٍ ...}} سؤال شد، حضرت فرمود: آنان بر ضد آل محمد عليهم السلام هم قسم شدند كه اگر پيامبر صلى الله عليه و آله از دنيا رفت خلافت را از آل محمد عليهم السلام مانع شوند و چيزى از خمس به آنان ندهند. خداوند هم آيه نازل كرد: {{قرآن|أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَ نَجْواهُمْ...}}.<ref>مثالب النواصب (ابن شهر آشوب، نسخه خطى) : ص ۹۳.</ref>


در حديث ديگرى در شأن نزول همين آيه آمده است:
موضوع عجیب دیگر سپردن و پنهان‌كردن [[صحیفه ملعونه اول|صحیفه]] در داخل كعبه است كه پيمان‌نامه ضد خدا را نزد خدا به امانت سپردند. اين‌گونه اقدام ضد خدا در خانه خدا يک بار ديگر سابقه داشته، آنگاه كه قريش قبل از هجرت پيامبر صلى الله عليه و آله براى فشار به آن حضرت در دارالندوة پيمانى بستند كه آن حضرت و يارانش و بنى‌‏هاشم را در شِعب ابى‌‏طالب زندانى كنند و با آنان  رفت‌وآمد و معامله نكنند و آن صحيفه را در كعبه آويزان كردند.<ref>بحارالانوار، ج۱۸، ص۱۲۰.</ref> پيامبر صلى الله عليه و آله نيز درباره صحيفه اهل سقيفه فرمود: در اين امت گروهى پيدا شده‌‏اند كه در نوشتن صحيفه بر ضد ما شباهت به آنانى پيدا كرده‌‏اند كه در جاهليت بر ضد ما صحيفه نوشتند و آن را در كعبه آويختند.<ref>بحارالانوار، ج۲۸، ص۱۰۶.</ref>


{{متن عربی |نَزَلَتْ فى مَنْ يَلْحَدُ بِأَميرِالْمُؤْمِنينَ‏ عليه السلام وَ يَظْلِمُهُ}}: اين آيه درباره كسانى كه درباره اميرالمؤمنين ‏عليه السلام الحاد مى‏ ورزند و به آن حضرت ظلم مى‏ كنند، نازل شده است.<ref>بحار الانوار: ج ۳۶ ص ۱۶۸ ح ۱۵۳. تفسير القمى: ج ۲ ص ۸۴ .</ref>
== تحليل اعتقادى نزول آیه ==
در تحلیل اعتقادی نزول آیه ۲۵ حج چنین گفته شده است: خداوند در قرآن اين اقدام الحادى بر ضد ولايت اهل ‏بيت ‏عليهم السلام را ثبت کرده است. [[امام صادق ‏علیه السلام]] هم در بيان آن مى‌‏فرمايد: آيه {{قرآن|وَ مَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحادٍ بِظُلْمٍ...}}درباره اصحاب صحيفه نازل شده؛ آنگاه كه داخل [[کعبه]] بر كفر خود و انكار آنچه خدا از ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام نازل كرده هم‌پيمان شدند و قرار بستند، و به اين صورت در خانه خدا الحاد نمودند با ظلم به پيامبر صلى الله عليه و آله و ولىّ او.<ref>الكافى، ج۱، ص۴۲۱، ح۴۴؛ الصراط المستقيم، ج۱، ص۲۹۰؛ تأويل الآيات الظاهره، ج۱، ص۳۳۵، ح۶؛بحارالانوار، ج۲۳، ص۳۷۶، ح ۵۹؛ بحارالانوار، ج۳۰، ص۲۶۵.</ref>


«الحاد» به معناى اعراض و انحراف از حق است، كه درباره ولايت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به معناى انحراف از راه خدايى ولايت و كشيده شدن به سوى راه ضد خدايى يعنى [[سقیفه]] است.<ref>غدير در قرآن، ج۱، ص۲۸۷-۲۸۸؛ واقعه قرآنى غدير، ص۵۲.</ref>
از [[امام باقر علیه السلام]] درباره آيه {{قرآن|وَ مَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحادٍ بِظُلْمٍ ...}} سؤال شد، حضرت فرمود: آنان بر ضد آل محمد عليهم السلام هم‌قسم شدند كه اگر پيامبر صلى الله عليه و آله از دنيا رفت خلافت را از آل محمد عليهم السلام مانع شوند و چيزى از خمس به آنان ندهند.<ref>غدير در قرآن، ج۱، ص۲۸۸.</ref> در حديث ديگرى در شأن نزول همين آيه آمده است: {{متن عربی|نَزَلَتْ فى مَنْ يَلْحَدُ بِأَميرِالْمُؤْمِنينَ‏ عليه السلام وَ يَظْلِمُهُ|ترجمه=اين آيه درباره كسانى كه درباره اميرالمؤمنين ‏عليه السلام الحاد مى‏‌ورزند و به آن حضرت ظلم مى‏‌كنند، نازل شده است}}.<ref>تفسير القمى، ج۲، ص۸۳؛ بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۶۸، ح۱۵۳. </ref> «الحاد» به‌معناى اعراض و انحراف از حق است، كه درباره ولايت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به‌معناى انحراف از راه خدايى ولايت و كشيده‌شدن به‌سوى راه ضد خدا يعنى [[سقیفه]] است.<ref>غدير در قرآن، ج۱، ص۲۸۷-۲۸۸؛ واقعه قرآنى غدير، ص۵۲.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منابع==
{{منابع}}
* '''بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار'''؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
* '''تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة'''؛ شرف‌الدین علی حسینی استرآبادی، تحقیق: حسین استادولی، قم:مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۰۹ق.
* '''تفسير القمی‏'''؛ على بن ابراهيم‏ قمى، تحقیق: طيّب‏ موسوى جزائرى، قم: دار الكتاب‏، ‏۱۴۰۴ق‏.
* '''الصراط المستقيم إلی مستحقی التقديم'''؛ علی بن محمد نباطی عاملی، تحقیق: محمدباقر بهبودی، تهران: مکتبة المرتضوية، ۱۳۸۴ق.
* '''غدیر در قرآن، قرآن در غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
* '''الكافی‏'''؛ محمد بن يعقوب بن اسحاق‏ كلينى، تحقیق: على‌اكبر غفارى و محمد آخوندى، تهران: دار الكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق.
* '''واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
{{پایان منابع}}
[[رده:قرآن و غدیر]]
[[رده:قرآن و غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۵

آیه ۲۵ حج و غدیر
آيه ۲۵ حج و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهحج
شماره آیه۲۵
جزء۱۷
محتوای آیه
مکان نزولمدینه
ترتیل آیه

آیه ۲۵ سوره حج آیه‌ای در نکوهش اصحاب صحیفه ملعونه اول که متن صحیفه خود را در کعبه پنهان کردند.

آیه ۲۵ سوره حج در نکوهش دو فعالیت ضد غدیر در کعبه بود: یکی انتخاب كعبه از سوى اصحاب صحيفه براى اقدام علیه دین الهی و دیگری سپردن و پنهان‌كردن صحيفه در داخل كعبه.

برای این عمل اصحاب صحیفه در تاریخ اسلام نمونه‌ای وجود دارد: آنگاه كه قريش قبل از هجرت پيامبر صلى الله عليه و آله براى فشار به آن حضرت در دارالندوة پيمانى بستند كه آن حضرت و يارانش و بنى‌‏هاشم را در شِعب ابى‌‏طالب زندانى كنند و با آنان رفت‌وآمد و معامله نكنند و آن صحيفه را در كعبه آويزان كردند. پيامبر صلى الله عليه و آله نيز درباره صحيفه اهل سقيفه فرمود: در اين امت گروهى پيدا شده‌‏اند كه در نوشتن صحيفه بر ضد ما شباهت به آنانى پيدا كرده‌‏اند كه در جاهليت بر ضد ما صحيفه نوشتند و آن را در كعبه آويختند.

آیه‌ای در نکوهش نگارش صحیفه

بستر نزول آیه ۲۵ سوره حج از سوی برخی محققان چنین ترسیم شده است: يكى از اقدامات منافقين در سال آخر عمر پيامبر صلى الله عليه و آله ماجراى نگارش صحیفه ملعونه است. پس از حجةالوداع و پيش از غدير، ابوبکر، عمر، معاذ بن جبل، سالم مولی ابی‌‏حذیفه و ابوعبیده جراح صحيفه‏‌اى نوشتند كه نگذارند خلافت به اهل‏ بیت‏ علیهم السلام برسد. صحیفه‌ای که اقدامی علیه دین الهی و رستگاری بشر بود. خداوند با نزول ۹ آيه پى‌درپى جوانب مختلف اين توطئه را مورد نكوهش قرار داد و آن را در متن قرآن ثبت كرد.

چون اين صحيفه در كعبه امضا شد و كُفرى در خانه خدا بود، آيه ۲۵ سوره حج نازل شد و از اين بُعد آن را معرفى كرد: Ra bracket.png وَ مَنْ يُرِدْ فيهِ بِاِلْحادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذابٍ اَليمٍ؛ هر كس با الحاد و كفر وارد خانه خدا شود او را عذاب دردناكى مى‏‌چشانيم La bracket.png.[۱]

اقدامی شبیه اقدام مشرکان در جاهلیت

برخی محققان موقعیت تاریخی نزول آیه ۲۵ سوره حج را چنین ترسیم کرده‌اند: انتخاب کعبه از سوى اصحاب صحيفه براى اقدام علیه دین الهی امری قابل توجه است. قسم ياد كردن و هم قسم شدن در خانه پروردگار براى پايدارى در تخريب دين الهی بشر هم امری عجیب تلقی شده است؛ عجیب از این نظر که اين قسم به خدا بوده موضوعش بر ضد خدا بوده و اگر به بت‏‌ها بوده چرا در خانه خدا بر بت قسم ياد كرده‌‏اند.

موضوع عجیب دیگر سپردن و پنهان‌كردن صحیفه در داخل كعبه است كه پيمان‌نامه ضد خدا را نزد خدا به امانت سپردند. اين‌گونه اقدام ضد خدا در خانه خدا يک بار ديگر سابقه داشته، آنگاه كه قريش قبل از هجرت پيامبر صلى الله عليه و آله براى فشار به آن حضرت در دارالندوة پيمانى بستند كه آن حضرت و يارانش و بنى‌‏هاشم را در شِعب ابى‌‏طالب زندانى كنند و با آنان رفت‌وآمد و معامله نكنند و آن صحيفه را در كعبه آويزان كردند.[۲] پيامبر صلى الله عليه و آله نيز درباره صحيفه اهل سقيفه فرمود: در اين امت گروهى پيدا شده‌‏اند كه در نوشتن صحيفه بر ضد ما شباهت به آنانى پيدا كرده‌‏اند كه در جاهليت بر ضد ما صحيفه نوشتند و آن را در كعبه آويختند.[۳]

تحليل اعتقادى نزول آیه

در تحلیل اعتقادی نزول آیه ۲۵ حج چنین گفته شده است: خداوند در قرآن اين اقدام الحادى بر ضد ولايت اهل ‏بيت ‏عليهم السلام را ثبت کرده است. امام صادق ‏علیه السلام هم در بيان آن مى‌‏فرمايد: آيه Ra bracket.png وَ مَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحادٍ بِظُلْمٍ... La bracket.pngدرباره اصحاب صحيفه نازل شده؛ آنگاه كه داخل کعبه بر كفر خود و انكار آنچه خدا از ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام نازل كرده هم‌پيمان شدند و قرار بستند، و به اين صورت در خانه خدا الحاد نمودند با ظلم به پيامبر صلى الله عليه و آله و ولىّ او.[۴]

از امام باقر علیه السلام درباره آيه Ra bracket.png وَ مَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحادٍ بِظُلْمٍ ... La bracket.png سؤال شد، حضرت فرمود: آنان بر ضد آل محمد عليهم السلام هم‌قسم شدند كه اگر پيامبر صلى الله عليه و آله از دنيا رفت خلافت را از آل محمد عليهم السلام مانع شوند و چيزى از خمس به آنان ندهند.[۵] در حديث ديگرى در شأن نزول همين آيه آمده است: «نَزَلَتْ فى مَنْ يَلْحَدُ بِأَميرِالْمُؤْمِنينَ‏ عليه السلام وَ يَظْلِمُهُ؛ اين آيه درباره كسانى كه درباره اميرالمؤمنين ‏عليه السلام الحاد مى‏‌ورزند و به آن حضرت ظلم مى‏‌كنند، نازل شده است».[۶] «الحاد» به‌معناى اعراض و انحراف از حق است، كه درباره ولايت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام به‌معناى انحراف از راه خدايى ولايت و كشيده‌شدن به‌سوى راه ضد خدا يعنى سقیفه است.[۷]

پانویس

  1. بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۶۸.
  2. بحارالانوار، ج۱۸، ص۱۲۰.
  3. بحارالانوار، ج۲۸، ص۱۰۶.
  4. الكافى، ج۱، ص۴۲۱، ح۴۴؛ الصراط المستقيم، ج۱، ص۲۹۰؛ تأويل الآيات الظاهره، ج۱، ص۳۳۵، ح۶؛بحارالانوار، ج۲۳، ص۳۷۶، ح ۵۹؛ بحارالانوار، ج۳۰، ص۲۶۵.
  5. غدير در قرآن، ج۱، ص۲۸۸.
  6. تفسير القمى، ج۲، ص۸۳؛ بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۶۸، ح۱۵۳.
  7. غدير در قرآن، ج۱، ص۲۸۷-۲۸۸؛ واقعه قرآنى غدير، ص۵۲.

منابع

  • بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
  • تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة؛ شرف‌الدین علی حسینی استرآبادی، تحقیق: حسین استادولی، قم:مؤسسة النشر الإسلامی، ۱۴۰۹ق.
  • تفسير القمی‏؛ على بن ابراهيم‏ قمى، تحقیق: طيّب‏ موسوى جزائرى، قم: دار الكتاب‏، ‏۱۴۰۴ق‏.
  • الصراط المستقيم إلی مستحقی التقديم؛ علی بن محمد نباطی عاملی، تحقیق: محمدباقر بهبودی، تهران: مکتبة المرتضوية، ۱۳۸۴ق.
  • غدیر در قرآن، قرآن در غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
  • الكافی‏؛ محمد بن يعقوب بن اسحاق‏ كلينى، تحقیق: على‌اكبر غفارى و محمد آخوندى، تهران: دار الكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق.
  • واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.