آيات ۶۶ تا ۶۸ احزاب و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
}} | }} | ||
اصحاب | برخی محققان آیات ۶۶ تا ۶۸ سوره احزاب را درباره اصحاب [[صحیفه ملعونه اول]] به‌شرح زیر دانسته اند:<ref>غدير در قرآن، ج۱، ص۲۹۶.</ref> اصحاب صحيفه در [[حجةالوداع]] پيماننامهای علیه تصمیم الهی غدیر امضاء کردند. عمل کردن بر خلاف دستور الهی غدیر برای اصحاب صحیفه برای عاملان آن لذتی دنیایی محدودی داشت: براى [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] كمتر از سه سال حکومت و براى [[عمر بن خطاب|عمر]] كمتر از دوازده سال؛ سالهای کوتاهی که حسرت و ندامت ابدی اخروی را در پی داشت. اين حسرت و ندامت دامن‌گير تمام پيروان آنان نيز تا هنگام مرگ خواهد بود. | ||
از ارتباط آيات ۶۶ تا ۶۸ سوره احزاب با اصحاب [[صحیفه ملعونه اول|صحيفه ملعونه]] سه نكته مهم استفاده مىشود كه رواياتی هم درباره آن آمده است: | |||
* بيزارى اصحاب صحيفه از يكديگر هنگام مرگ | |||
* بیزاری اصحاب صحیفه از یکدیگر در قيامت | |||
* حسرت آنان و پیروانشان از گذشته خود. | |||
در اين باره | درباره حسرت اصحاب صحيفه و پيروانشان در برخی منابع چنین آمده است: در ميان شعلههاى جهنم كه حاصل غصب خلافت و ظلم به مقام ولايت توسط اصحاب صحيفه و اهل [[سقیفه]] و پيروانشان است، حسرت و ندامت آنان به نقطه اوج مىرسد. آيات ۶۶ تا ۶۸ سوره احزاب در اين باره است: | ||
«روزى كه صورتهاى آنان در آتش زير و رو مىشود»؛ يعنى كسانى كه حق آل محمد عليهم السلام را غصب كردند. «مى‌گويند: اى كاش از خدا و رسول اطاعت مىكرديم»؛ يعنى درباره اميرالمؤمنين عليه السلام. «مى‌گويند: پروردگارا! ما از سروران و بزرگان خود اطاعت كرديم و آنان ما را از راه درست به گمراهى انداختند»، منظور [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] هستند، و سروران و بزرگان همان كسانى هستند كه ظلم بر [[معصومین علیهم السلام|اهل بيت عليهم السلام]] و غصب حقشان را آغاز كردند. و منظور از راه درست راه [[بهشت]] است كه همان راه اميرالمؤمنين عليه السلام است. سپس مى‌گويند: «خدايا آنان را دو برابر عذاب نما و لعن بزرگى نثارشان فرما».<ref>بحارالانوار، ج۳۰، ص۱۵۲، ح۷.</ref> | |||
سپس | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] | ||
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۵
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام سوره | احزاب |
| شماره آیه | ۶۶ تا ۶۸ |
| جزء | ۲۲ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مدینه |
برخی محققان آیات ۶۶ تا ۶۸ سوره احزاب را درباره اصحاب صحیفه ملعونه اول به‌شرح زیر دانسته اند:[۱] اصحاب صحيفه در حجةالوداع پيماننامهای علیه تصمیم الهی غدیر امضاء کردند. عمل کردن بر خلاف دستور الهی غدیر برای اصحاب صحیفه برای عاملان آن لذتی دنیایی محدودی داشت: براى ابوبكر كمتر از سه سال حکومت و براى عمر كمتر از دوازده سال؛ سالهای کوتاهی که حسرت و ندامت ابدی اخروی را در پی داشت. اين حسرت و ندامت دامن‌گير تمام پيروان آنان نيز تا هنگام مرگ خواهد بود.
از ارتباط آيات ۶۶ تا ۶۸ سوره احزاب با اصحاب صحيفه ملعونه سه نكته مهم استفاده مىشود كه رواياتی هم درباره آن آمده است:
- بيزارى اصحاب صحيفه از يكديگر هنگام مرگ
- بیزاری اصحاب صحیفه از یکدیگر در قيامت
- حسرت آنان و پیروانشان از گذشته خود.
درباره حسرت اصحاب صحيفه و پيروانشان در برخی منابع چنین آمده است: در ميان شعلههاى جهنم كه حاصل غصب خلافت و ظلم به مقام ولايت توسط اصحاب صحيفه و اهل سقیفه و پيروانشان است، حسرت و ندامت آنان به نقطه اوج مىرسد. آيات ۶۶ تا ۶۸ سوره احزاب در اين باره است:
«روزى كه صورتهاى آنان در آتش زير و رو مىشود»؛ يعنى كسانى كه حق آل محمد عليهم السلام را غصب كردند. «مى‌گويند: اى كاش از خدا و رسول اطاعت مىكرديم»؛ يعنى درباره اميرالمؤمنين عليه السلام. «مى‌گويند: پروردگارا! ما از سروران و بزرگان خود اطاعت كرديم و آنان ما را از راه درست به گمراهى انداختند»، منظور ابوبكر و عمر هستند، و سروران و بزرگان همان كسانى هستند كه ظلم بر اهل بيت عليهم السلام و غصب حقشان را آغاز كردند. و منظور از راه درست راه بهشت است كه همان راه اميرالمؤمنين عليه السلام است. سپس مى‌گويند: «خدايا آنان را دو برابر عذاب نما و لعن بزرگى نثارشان فرما».[۲]