آيه ۱۶ قیامت و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (removed Category:قرآن و غدیر using HotCat) |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه | {{جعبه اطلاعات آیه | ||
| عرض = | |||
| تصویر = آیه ۱۶ سوره قیامه.png | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح_تصویر = | |||
| عنوان = آيه ۱۶ قیامت و غدیر | |||
| سوره = قیامت | |||
| آیه = ۱۶ | |||
| جزء = ۲۹ | |||
| شأن نزول = | |||
| مکان نزول = مکه | |||
| موضوع = نهی از عجله در تلاوت آیات وحی | |||
| صوت = صوت ۱۶ قیامت.mp3 | |||
| ترجمه صوتی = ترجمه ۱۶ قیامت.mp3 | |||
}} | }} | ||
'''آیه ۱۶ سوره قیامت''' آیه‌ای که پس از گفت‌وگوی کینه‌ورزانه برخی منافقان در جریان رخداد غدیر نازل شد. | '''آیه ۱۶ سوره قیامت''' آیه‌ای که پس از گفت‌وگوی کینه‌ورزانه برخی منافقان در جریان رخداد غدیر نازل شد. | ||
بستر نزول آیه ۱۶ سوره قیامت در رخداد غدیر چنین ترسیم شده است: پس از اتمام [[خطبه غدیر]] و مراسم [[بیعت]] همگانى به دستور پيامبر صلى الله عليه و آله، وقتى [[معاویة بن ابی سفیان|معاویه بن ابوسفیان]]، [[مغیرة بن شعبه]] و [[ابوموسی اشعری]] از خيمه [[بیعت]] فاصله گرفتند از روی کینه شروع به گفت‌وگو کردند. | بستر نزول آیه ۱۶ سوره قیامت در رخداد غدیر چنین ترسیم شده است: پس از اتمام [[خطبه غدیر]] و مراسم [[بیعت]] همگانى به دستور پيامبر صلى الله عليه و آله، وقتى [[معاویة بن ابی سفیان|معاویه بن ابوسفیان]]، [[مغیرة بن شعبه]] و [[ابوموسی اشعری]] از خيمه [[بیعت]] فاصله گرفتند از روی کینه شروع به گفت‌وگو کردند. | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۳: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | |||
* '''اسرار غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، تهران: نشر تک، ۱۳۸۴ش. | |||
* '''اولین میراث مکتوب از واقعه غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش. | |||
{{پایان منابع}} | |||
[[رده:آیات قرآن مربوط به اقدامات منافقین در غدیر]] | |||
نسخهٔ ۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۳۸
 | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام سوره | قیامت |
| شماره آیه | ۱۶ |
| جزء | ۲۹ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مکه |
| موضوع | نهی از عجله در تلاوت آیات وحی |
| ترتیل آیه 0:05 ترجمه صوتی 0:07 | |
آیه ۱۶ سوره قیامت آیه‌ای که پس از گفت‌وگوی کینه‌ورزانه برخی منافقان در جریان رخداد غدیر نازل شد.
بستر نزول آیه ۱۶ سوره قیامت در رخداد غدیر چنین ترسیم شده است: پس از اتمام خطبه غدیر و مراسم بیعت همگانى به دستور پيامبر صلى الله عليه و آله، وقتى معاویه بن ابوسفیان، مغیرة بن شعبه و ابوموسی اشعری از خيمه بیعت فاصله گرفتند از روی کینه شروع به گفت‌وگو کردند.
آنها به يكديگر مطالبی گفتند که آیه ۱۶ سوره قیامت درباره آن نازل شد:
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ؛ زبانت را به‌خاطر عجله براى خواندن آن [= قرآن] حركت مده 
. همچنین آیات ۳۱-۳۵ سوره قيامت هم در موردشان نازل شد.[۱]
پانویس
- ↑ واقعه قرآنى غدير، ص۱۲۲؛ اسرار غدير، ص۸۲.
منابع
- اسرار غدیر؛ محمدباقر انصاری، تهران: نشر تک، ۱۳۸۴ش.
- اولین میراث مکتوب از واقعه غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.