سیّد مرتضی: تفاوت میان نسخهها
(اتمام عنوان مرتضی (سید، علم الهدی)) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۶
تأليف در غدير[۱]
همانطور كه در زمينه سند حدیث غدیر بحث هاى مفصلى در كُتب شده است، در مورد متنِ حديث هم تأليفاتِ ارزنده اى وجود دارد. از قرن چهارم تحقيق و بحث در متن و سند حديث غدير آغاز شده، و قطعه اصلى خطبه غدیر - كه جمله «من كنت مولاه فهذا على مولاه» است - در مناظرات مطرح شده و رجال اسناد و ناقلين حديث غدير به دقت مورد بررسى قرار گرفته است. كتب شیخ صدوق و سید مرتضی و شیخ مفید بهترين شاهد بر اين مدعا هستند.
از جمله مؤلفين مشهور چهارده قرن كه در مورد غدير تألیف مستقل داشته اند عالم جلیل القدر سيد مرتضى علم الهدى (م ۴۳۶ ق) است.[۲] کتابشناسی كتاب او از اين قرار است:
مسألة فى الجواب عن الشبهات الواردة لخبر الغدير، سيد على بن حسين موسوى (سيد مرتضى، علم الهدى، م ۴۳۶ ق). عربى، چاپى. تحقيق: سيد احمد حسينى (اشكورى). تحقيق ديگر: سيد مهدى رجايى. دار القرآن الكريم، قم، سال ۱۴۰۵ ق، ۱۳۶۳ ش. وزيرى، ۴ ص.
چاپ معرفى شده در ضمن كتاب «رسائل الشريف المرتضى» و در ج ۳، ص ۲۵۱ - ۲۵۴، آمده است.
شعر عربى در غدير[۳]
در طول چهارده قرن، مسئله غدير در قالب اشعار عربی، فارسی، اردو، ترکی و غير آن به نظم كشيده شده است. در اين بين عده اى از علماى بزرگ نيز كه قريحه شعرى داشته اند، اشعار رسايى درباره غدير سروده اند كه از جمله آنان سيد مرتضى است.
پانویس
- ↑ غدير در آئينه كتاب: ص ۱۵. چهارده قرن با غدير: ص ۱۳۵، ۱۳۶، ۱۵۲. اسرار غدير: ص ۱۲۱.
- ↑ رسائل الشريف الرضى: ج ۳ ص ۲۵۱ - ۲۵۴. تراثنا: ش ۴۳ - ۴۴ ص ۳۰۰ ش ۷۳۷. تاريخ بغداد: ج ۱۱ ص ۴۰۲ ش ۶۲۸۸ . رجال النجاشى: ص ۲۷۰ ش ۴۰۲. الفهرست (شيخ طوسى): ص ۹۸ ش ۴۲۱. الغدير: ج ۴ ص ۲۶۴ - ۲۹۹. يتيمة الدهر (ثعالبى): ج ۴ ص ۶۹ ش ۴۹. دمية القصر (باخزرى): ج ۱ ص ۲۹۹. المجدى (عمرى): ص ۱۲۵.
- ↑ چهارده قرن با غدير: ص ۱۶۶.