آيه ۱۶ قیامت و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== «لا تُحَرِّكْ بِهِ لِسانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ»<ref>قيامت /  ۱۶. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۲۲. اسرار غدير: ص ۸۲ .</ref> ==
{{جعبه اطلاعات آیه
 پس از اتمام [[خطبه غدیر]] و مراسم [[بیعت]] همگانى به دستور پيامبر صلى الله عليه و آله، وقتى [[معاویة بن ابی سفیان|معاویه]] و [[مغیرة بن شعبه]] و [[ابوموسی اشعری]] از خيمه [[بیعت]] فاصله گرفتند شعله ‏هاى كينه زبانه كشيد.
| عرض =  
| تصویر = آیه ۱۶ سوره قیامه.png
| اندازه تصویر =  
| توضیح_تصویر =  
| عنوان = آيه ۱۶ قیامت و غدیر
| سوره = قیامت
| آیه = ۱۶
| جزء = ۲۹
| شأن نزول =
| مکان نزول = مکه
| موضوع = نهی از عجله در تلاوت آیات وحی
| صوت = صوت ۱۶ قیامت.mp3
| توضیح صوت = ترتیل آیه ۱۶ سوره قیامت با صدای شهریار پرهیزگار
}}


آنها به يكديگر كلماتى گفتند و و آيات ۱۶ و ۳۱-۳۵ سوره قيامت در موردشان نازل شد.
'''آیه ۱۶ سوره قیامت''' آیه‌ای که پس از گفت‌وگوی کینه‌ورزانه برخی منافقان در جریان رخداد غدیر نازل شد.
بستر نزول آیه ۱۶ سوره قیامت در رخداد غدیر چنین ترسیم شده است: پس از اتمام [[خطبه غدیر]] و مراسم [[بیعت]] همگانى به دستور پيامبر صلى الله عليه و آله، وقتى [[معاویة بن ابی سفیان|معاویه بن ابوسفیان]]، [[مغیرة بن شعبه]] و [[ابوموسی اشعری]] از خيمه [[بیعت]] فاصله گرفتند از روی کینه شروع به گفت‌وگو کردند.
 
آنها به يكديگر مطالبی گفتند که آیه ۱۶ سوره قیامت درباره آن نازل شد:{{قرآن|لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ|ترجمه=زبانت را به‌خاطر عجله براى خواندن آن [= قرآن‌] حركت مده}}. همچنین [[آیه۳۱ تا ۳۵ قیامت و غدیر|آیات ۳۱-۳۵ سوره قيامت]] هم در موردشان نازل شد.<ref>واقعه قرآنى غدير، ص۱۲۲؛ اسرار غدير، ص۸۲.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
<references />
{{پانویس}}
[[رده:قرآن و غدیر]]
[[رده:قرآن و غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۳

آيه ۱۶ قیامت و غدیر
آيه ۱۶ قیامت و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهقیامت
شماره آیه۱۶
جزء۲۹
محتوای آیه
مکان نزولمکه
موضوعنهی از عجله در تلاوت آیات وحی
ترتیل آیه


آیه ۱۶ سوره قیامت آیه‌ای که پس از گفت‌وگوی کینه‌ورزانه برخی منافقان در جریان رخداد غدیر نازل شد. بستر نزول آیه ۱۶ سوره قیامت در رخداد غدیر چنین ترسیم شده است: پس از اتمام خطبه غدیر و مراسم بیعت همگانى به دستور پيامبر صلى الله عليه و آله، وقتى معاویه بن ابوسفیان، مغیرة بن شعبه و ابوموسی اشعری از خيمه بیعت فاصله گرفتند از روی کینه شروع به گفت‌وگو کردند.

آنها به يكديگر مطالبی گفتند که آیه ۱۶ سوره قیامت درباره آن نازل شد:Ra bracket.png لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ؛ زبانت را به‌خاطر عجله براى خواندن آن [= قرآن‌] حركت مده La bracket.png. همچنین آیات ۳۱-۳۵ سوره قيامت هم در موردشان نازل شد.[۱]

پانویس

  1. واقعه قرآنى غدير، ص۱۲۲؛ اسرار غدير، ص۸۲.