آيه ۱۶۱ بقره و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۰: خط ۱۰:
| شأن نزول =  
| شأن نزول =  
| مکان نزول =مدینه  
| مکان نزول =مدینه  
| موضوع =  
| موضوع =لعن دشمنان غدیر توسط خدا، ملائکه و همه مردم
| صوت =صوت ۱۶۱ بقره.mp3  
| صوت =صوت ۱۶۱ بقره.mp3  
| توضیح صوت =ترتیل آیه ۱۶۱ سوره بقره با صدای شهریار پرهیزگار
| توضیح صوت =ترتیل آیه ۱۶۱ سوره بقره با صدای شهریار پرهیزگار

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۵

آیه ۱۶۱ بقره و غدیر
آيه ۱۶۱ بقره و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهبقره
شماره آیه۱۶۱
جزء۲
محتوای آیه
مکان نزولمدینه
موضوعلعن دشمنان غدیر توسط خدا، ملائکه و همه مردم
ترتیل آیه

آیه ۱۶۱ سوره بقره آیه‌ای که برای توصیف دشمنان غدیر در خطبه غدیر آمده و آنان را مستحق لعن خدا، فرشتگان و همه مردم دانسته است.

بستر استفاده از آیه ۱۶۱ سوره بقره در رخداد غدیر چنین نشان داده شده است: پيامبر صلی الله علیه و آله در خطبه غدیر، در مورد دوست و دشمن اهل ‏بیت ‏علیهم السلام در قرآن مى‏‌فرمايد: «مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ؛ اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و لعن قرار داده، و دوست ما هر كسى است كه خداوند او را مدح نموده و دوست بدارد».[۱]

يكى از مواردى كه پيامبر صلى الله عليه و آله به آنها اشاره دارد آيه لعنتِ كافران است که در آیه ۱۶۱ سوره بقره آمده است: Ra bracket.png إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ، أُولئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّه وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ؛ كسانى كه كافر شدند و با كفرشان از دنيا رفتند، لعنت خدا و ملائكه و همه مردم بر آنان باد La bracket.png.

گفته شده که كسانى كه بعد از پيامبر صلى الله عليه و آله بعد از اسلام‌آوردن كافر شدند، كسانى که فرامان‌های الهى را يكى پس از ديگرى زير پا گذاشتند و كسانى که بدعت‏‌ها را به‌جاى سنت‏‌ها قرار دادند اهل سقیفه بودند. اهل سقیفه بودند كه با كفر مردم را تا جاهلیت باز گرداندند، و خود را مستحق لعنت خدا و ملائكه و همه مردم نمودند.[۲]

پانویس

  1. اسرار غدير، ص۱۵۳، بخش۷.
  2. غدير در قرآن، ج۲ ، ص۲۷.

منابع

  • اسرار غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: نشر مولود کعبه، ۱۴۲۰ق.
  • غدیر در قرآن، قرآن در غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.