آيه ۱۸ هود و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانویس) |
(←پانویس) |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
= | {{متن آیه | ||
| متن آیه = وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۚ أُولَٰئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الْأَشْهَادُ هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ | |||
| ترجمه = «و ستمکارتر از کسانی که به خدا دروغ بندند چه کسی است؟ اینان [در قیامت] بر پروردگارشان عرضه خواهند شد، و گواهان [اعمال] می گویند: اینان کسانی هستند که بر پروردگارشان دروغ بستند؛ آگاه باشید! لعنت خدا بر ستمکاران باد.» | |||
}} | |||
{{جعبه اطلاعات آیه | |||
| شماره آیه = ۱۸ | |||
| سوره = هود | |||
| تصویر = | |||
| اندازه تصویر = | |||
| توضیح_تصویر = | |||
| شماره سوره = ۱۱ | |||
| جزء = ۱۲ | |||
| نزول = | |||
| شأن نزول = | |||
| مکان نزول = مکه | |||
| موضوع = افترا به خدا گناهی نابخشودنی | |||
}} | |||
پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد دوست و دشمن [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] در قرآن در [[خطبه غدیر]] فرمود: | پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد دوست و دشمن [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] در قرآن در [[خطبه غدیر]] فرمود: | ||
| خط ۱۰: | خط ۲۹: | ||
{{قرآن|وَعَدَ اللَّه الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْكُفَّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها، هِىَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللَّه وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقِيمٌ}}: | {{قرآن|وَعَدَ اللَّه الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْكُفَّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها، هِىَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللَّه وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقِيمٌ}}: | ||
«خدا آتش دوزخ را به مردان و زنان منافق و کافران وعده داده، در آن جاودانه اند، همان برای آنان بس است و خدا لعنتشان کرده و برای آنان عذابی پایدار است.» | |||
{{قرآن|وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّه كَذِباً أُولئِكَ يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ وَ يَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلى رَبِّهِمْ، أَلا لَعْنَةُ اللَّه عَلَى الظَّالِمِينَ}}: | {{قرآن|وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّه كَذِباً أُولئِكَ يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ وَ يَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلى رَبِّهِمْ، أَلا لَعْنَةُ اللَّه عَلَى الظَّالِمِينَ}}: | ||
«و ستمکارتر از کسانی که به خدا دروغ بندند چه کسی است؟ اینان [در قیامت] بر پروردگارشان عرضه خواهند شد، و گواهان [اعمال] می گویند: اینان کسانی هستند که بر پروردگارشان دروغ بستند؛ آگاه باشید! لعنت خدا بر ستمکاران باد.» | |||
آگاه | |||
در حالى كه دروغ بستن بر پيامبر صلى الله عليه و آله دروغ بستن بر خداست: | در حالى كه دروغ بستن بر پيامبر صلى الله عليه و آله دروغ بستن بر خداست: | ||
| خط ۲۶: | خط ۴۳: | ||
آيا ده ها دروغ را به حضرتش نسبت ندادند تا خواسته هاى خود را عملى كنند؟ | آيا ده ها دروغ را به حضرتش نسبت ندادند تا خواسته هاى خود را عملى كنند؟ | ||
آيا ظالم تر از اينان كسى هست كه خداوند در قرآن لعنتشان كرده است؟ | آيا ظالم تر از اينان كسى هست كه خداوند در قرآن لعنتشان كرده است؟<ref>هود/۱۸؛ غدير در قرآن: ج ۲ ص ۲۸.</ref> | ||
حذیفه از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل می‌کند: «خداوند متعال پنج چیز را بر بندگانش واجب گردانیده است، امّا مردم چهار چیز را پذیرفتند و یک مورد را رها کردند». پرسیدند: «آن چهار چیز چیست»؟ فرمود: «نماز و زکات و حج و روزه». پرسیدند: «آن یکی که رهایش کردند چه بود»؟ فرمود: «ولایت علیّ‌بن‌ابی‌طالب علیه السلام». پرسیدند: «آیا این مسئله را خداوند واجب گردانیده است»؟ فرمود: «بله! خداوند می‌فرماید: {{متن قرآن|وَ یَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِینَ کَذَبُوا عَلی رَبِّهِمْ ... أُولئِکَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما کانُوا یَفْتَرُونَ.}}<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۶۳۴؛ بحار الأنوار، ج۳۹، ص۲۵۷/ البرهان</ref> | حذیفه از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل می‌کند: «خداوند متعال پنج چیز را بر بندگانش واجب گردانیده است، امّا مردم چهار چیز را پذیرفتند و یک مورد را رها کردند». پرسیدند: «آن چهار چیز چیست»؟ فرمود: «نماز و زکات و حج و روزه». پرسیدند: «آن یکی که رهایش کردند چه بود»؟ فرمود: «ولایت علیّ‌بن‌ابی‌طالب علیه السلام». پرسیدند: «آیا این مسئله را خداوند واجب گردانیده است»؟ فرمود: «بله! خداوند می‌فرماید: {{متن قرآن|وَ یَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِینَ کَذَبُوا عَلی رَبِّهِمْ ... أُولئِکَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما کانُوا یَفْتَرُونَ.}}<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۶۳۴؛ بحار الأنوار، ج۳۹، ص۲۵۷/ البرهان</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۵
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| سوره | سوره هود (۱۱) |
| آیه | ۱۸ |
| جزء | ۱۲ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مکه |
| موضوع | افترا به خدا گناهی نابخشودنی |
پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد دوست و دشمن اهل بیت علیهم السلام در قرآن در خطبه غدیر فرمود:
«مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ»:
اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و لعن قرار داده، و دوست ما هر كسى است كه خداوند او را مدح نموده و دوست بدارد.[۱]
يكى از مواردى كه پيامبر صلى الله عليه و آله به آنها اشاره دارد آيه لعنتِ منافقان است:
وَعَدَ اللَّه الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْكُفَّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها، هِىَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللَّه وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقِيمٌ 
:
«خدا آتش دوزخ را به مردان و زنان منافق و کافران وعده داده، در آن جاودانه اند، همان برای آنان بس است و خدا لعنتشان کرده و برای آنان عذابی پایدار است.»
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّه كَذِباً أُولئِكَ يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ وَ يَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلى رَبِّهِمْ، أَلا لَعْنَةُ اللَّه عَلَى الظَّالِمِينَ :
«و ستمکارتر از کسانی که به خدا دروغ بندند چه کسی است؟ اینان [در قیامت] بر پروردگارشان عرضه خواهند شد، و گواهان [اعمال] می گویند: اینان کسانی هستند که بر پروردگارشان دروغ بستند؛ آگاه باشید! لعنت خدا بر ستمکاران باد.»
در حالى كه دروغ بستن بر پيامبر صلى الله عليه و آله دروغ بستن بر خداست:
آيا اهل سقیفه نگفتند: پيامبر گفته: نبوت و خلافت در يک خاندان جمع نمى شود؟
آيا نگفتند: پيامبر گفته: پيامبران ارث نمى گذارند؟
آيا ده ها دروغ را به حضرتش نسبت ندادند تا خواسته هاى خود را عملى كنند؟
آيا ظالم تر از اينان كسى هست كه خداوند در قرآن لعنتشان كرده است؟[۲]
حذیفه از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل می‌کند: «خداوند متعال پنج چیز را بر بندگانش واجب گردانیده است، امّا مردم چهار چیز را پذیرفتند و یک مورد را رها کردند». پرسیدند: «آن چهار چیز چیست»؟ فرمود: «نماز و زکات و حج و روزه». پرسیدند: «آن یکی که رهایش کردند چه بود»؟ فرمود: «ولایت علیّ‌بن‌ابی‌طالب علیه السلام». پرسیدند: «آیا این مسئله را خداوند واجب گردانیده است»؟ فرمود: «بله! خداوند می‌فرماید: وَ یَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِینَ کَذَبُوا عَلی رَبِّهِمْ ... أُولئِکَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما کانُوا یَفْتَرُونَ. [۳]
یزید به امام‌زین‌العابدین علیه السلام گفت: «پدرت چیزی طلب کرد که اهلش نبود؛ پس خدا او را به دست کسی که اهلش بود کشت. پس گناه من در این جریان چیست»؟ امام علیه السلام فرمود: «خداوند می‌فرماید: أَلا لَعْنَةُ الله عَلَی الظَّالِمِینَ ؛ به نظر تو آیا خدا در این آیه قاتل امام حسین علیه السلام را لعنت کرده یا خود ایشان را؟ یزید [از جواب‌دادن عاجز و] مبهوت شد».[۴]
امام باقر علیه السلام فرمود: منظور از الْأَشْهادُ ما هستیم[۵]
امام صادق علیه السلام فرمود: منظور از الْأَشْهادُ همان ائمّه معصومین علیهم السلام هستند.[۶]
پانویس
- ↑ اسرار غدير: ص ۱۵۳ بخش ۷.
- ↑ هود/۱۸؛ غدير در قرآن: ج ۲ ص ۲۸.
- ↑ تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۶۳۴؛ بحار الأنوار، ج۳۹، ص۲۵۷/ البرهان
- ↑ تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۶۳۶؛ متشابه القرآن، ج۱، ص۱۲۱
- ↑ تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۶۳۶؛ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۳۵۱؛ المناقب، ج۴، ص۱۷۹.
- ↑ تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۶۳۴؛ بحار الأنوار، ج۳۶، ص۱۰۰؛ العیاشی، ج۲، ص۱۴۱.