آيه ۵۹ نساء و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۰ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه
{{جعبه اطلاعات آیه
| عرض =  
| عرض =
| تصویر = آیه ۵۹ سوره نساء.png
| تصویر = آیه ۵۹ سوره نساء.png
| اندازه تصویر =  
| اندازه تصویر =
| توضیح_تصویر =  
| توضیح_تصویر =
| عنوان = آيه ۵۹ نساء و غدیر
| عنوان = آیه ۵۹ نساء و غدیر
| سوره = نساء
| سوره = نساء
| آیه = ۵۹
| آیه = ۵۹
| جزء = ۵
| جزء = ۵
| شأن نزول =  
| شأن نزول =
| مکان نزول = مدینه
| مکان نزول = مدینه
| موضوع =  
| موضوع = اطاعت از ولی منتخب در غدیر اطاعت از خدا و رسول
| صوت = صوت ۵۹ نساء.mp3
| صوت = صوت ۵۹ نساء.mp3
| ترجمه صوتی = ترجمه ۵۹ نساء.mp3
| ترجمه صوتی = ترجمه ۵۹ نساء.mp3
}}
}}
{{قرآن|يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّه وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِى الْأَمْرِ مِنْكُمْ ...}}<ref>نساء /  ۵۹ . ژرفاى غدير: ص ۱۹۵. غدير از زبان مولى: ص ۲۶. اولين ميراث مكتوب درباره غدير: ص ۳۵ ۱۴. سخنرانى استثنائى غدير: ص ۸۱ . غدير در قرآن: ج ۱ ص ۳۰ - ۳۴ و ج ۳ ص ۳۸۲،۳۸۱. واقعه قرآنى غدير: ص ۱۱۵،۶۷،۱۲. چهارده قرن با غدير: ص ۵۱ . اسرار غدير: ۲۶۳ - ۲۷۲، ۲۷۵. تبليغ غدير در سيره معصومين‏ عليهم السلام: ص ۲۸، ۲۹، ۵۹، ۶۰ - ۶۲، ۱۹۶، ۱۹۷.</ref>
'''آیه ۵۹ سوره نساء'''، مشهور به آیه اولی الامر و آیه اطاعت، از آیات نازل‌شده در غدیر که اطاعت از ولی منتخب در غدیر را در راستای اطاعت از خدا و رسول قرار داده است.


آیه ۵۹ سوره نساء از جمله آیات نازل شده در رخداد غدیر دانسته شده است. پيش از سفر حجةالوداع و واقعه غدير سه آيه از قرآن در مدينه نازل شد كه یکی از آنها آیه ۵۹ سوره نساء بود: {{قرآن|يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اَطيعُوا اللَّهَ وَ اَطيعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِى الاَمْرِ مِنْكُمْ فَاِنْ تَنازَعْتُمْ فى شَىْ‏ءٍ فَرَدُّوهُ اِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ اِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ}}:«اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد خدا و پيامبر و صاحب اختيار خود را اطاعت كنيد اگر در چيزى نزاع كرديد آن را به خدا و رسول ارائه كنيد اگر به خدا و روز قيامت ايمان آورده ‏ايد ...».  
با نزول آیه ۵۹ سوره نساء مردم پرسیدند: یا رسول اللَّه، آیا این آیه و عنوان اصلی آن، یعنی [[اولی الامر]]، درباره گروه خاصی از مؤمنان است یا شامل همه آنان می‌شود؟ در پاسخ خداوند به پیامبرش دستور داد والیان امر مردم را به آنان بشناساند و [[ولایت ائمه علیهم السلام|ولایت]] را برای آنان تفسیر کند. از همین‌جا بود که برنامه غدیر تدارک دیده شد تا در آن مراسم مفهوم و شئون ولایت به بهترین شکل برای مردم بیان شود و منصوب‌بودن ولی الهی پس از پیامبر روشن گردد. درباره تطبیق این آیه در غدیر روایاتی در منابع نقل شده است.


با نزول اين آيه دو آيه ديگر آيه{{قرآن|انما وليكم اللَّه}} و آيه{{قرآن|ام حسبتم ان تتركوا}} مردم پرسيدند:  
به‌گفته برخی محققان آیه ۵۹ سوره نساء آیه‌ای است که در متن یکی از ادعیه مربوط به غدیر آمده است. مطرح‌شدن این آیه درباره غدیر در این دعا چنین تفسیر شده است: خدایا ما با پذیرش غدیر در واقع توانسته‌ایم به یک مسئله اساسی در قرآن عمل کنیم؛ اینکه اولی الامر کیست و وظیفه مردم در برابر ایشان چیست؟ از پیامبر صلی الله علیه و آله درباره «اولُو الامْرِ» در آیه پرسیدند؛ حضرت فرمود: جانشینان من تا هنگامی که بر سر [[حوض کوثر]] نزد من آیند. همه آنان هدایت‌کننده و هدایت‌شده‌اند. خوار کردن خوارکنندگان به آنان ضرر نمی‌رساند. آنان با قرآنند و قرآن با آنان است.


يا رسول اللَّه، آيا اين سه آيه و عناوين اصلى آنها يعنى {{متن عربی |اولو الامر}} و {{متن عربی|مؤتى الزكاة فى الركوع}} و {{متن عربی|المؤمنين}} درباره گروه خاصى از مؤمنين است يا شامل همه آنان مى‏ شود؟
== آیه‌ای مربوط به اقدامات پیامبر صلَّی اللّٰه علیه و آله در غدیر ==
آیه ۵۹ سوره نساء مشهور به آیه اولی الامر و آیه اطاعت، از جمله آیات نازل شده در رخداد غدیر دانسته شده است. آیات زیادی از قرآن در طول سفر پیامبر از مدینه به مکه و بازگشت به آن نازل شده که ۲۱ آیه مستقیماً به موضوع غدیر و پیام آن مربوط است. این آیات نشان‌دهنده پشتوانه الهی و دستور مستقیم خداوند در مراسم غدیر است. برخی آیات به ختم رسالت و آغاز ولایت اشاره دارند و برخی دیگر مردم را برای امتحان بزرگ الهی آماده می‌سازد. همچنین، غدیر به عنوان فتح بزرگ و یأس دشمنان معرفی شده و بر اهمیت ابلاغ ولایت تأکید می‌شود. در نهایت، این آیات کمال دین و اوج نعمت خدا را با ولایت اعلام می‌کنند. این آیات ۴۹ آیه است و در ۲۱ مورد نازل شده است.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۲۵.</ref>


در پاسخ خداوند به پيامبرش دستور داد واليان امر مردم را به آنان بشناساند، و ولايت را براى آنان تفسير و بيان كند همان گونه كه نماز و زكات را برايشان بيان كرده است؛ و از همين جا بود كه برنامه غدير تدارک ديده شد تا در آن مراسم عظيم مفهوم و شئون ولايت در شكوه مند ترين شكل خود براى مردم بيان شود.
از جمله این آیات، آیه ۵۹ سوره نساء است. پیش از سفر [[حجةالوداع]] و واقعه غدیر سه آیه از قرآن در مدینه نازل شد که یکی از آنها این آیه بود: {{قرآن|یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اَطیعُوا اللَّهَ وَ اَطیعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِی الاَمْرِ مِنْکُمْ فَاِنْ تَنازَعْتُمْ فی شَیْءٍ فَرَدُّوهُ اِلَی اللَّهِ وَ الرَّسُولِ اِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ|ترجمه=ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را [نیز] اطاعت کنید؛ پس هر گاه در امری [دینی] اختلاف نظر یافتید، اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید، آن را به [کتاب] خدا و [سنت] پیامبر [او] عرضه بدارید، این بهتر و نیک‌فرجام‌تر است.}}. این آیه به همراه دو آیه دیگر، [[آیه ۵۵ مائده و غدیر|آیه ولایت]] و [[آیه ۱۶ توبه و غدیر|آیه ۱۶ سوره توبه]]، نازل شده است.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۳۰.</ref>


جالب اينكه در مراسم غدير هم پس از خطابه مردم به ياد آوردند كه در مدينه درباره همين سه آيه سؤال كردند و امروز روز پاسخ آن است. اين بود كه درباره همين سه آيه بار ديگر سؤال كردند.
== بستر نزول آیه ==
با نزول آیه ۵۹ سوره نساء مردم پرسیدند: یا رسول اللَّه، آیا این آیه و عنوان اصلی آن، یعنی {{متن عربی|اولوالامر}}، درباره گروه خاصی از مؤمنان است یا شامل همه آنان می‌شود؟ در پاسخ خداوند به پیامبرش دستور داد والیان امر مردم را به آنان بشناساند و ولایت را برای آنان تفسیر کند. از همین‌جا بود که برنامه غدیر تدارک دیده شد تا در آن مراسم مفهوم و شئون ولایت به بهترین شکل برای مردم بیان شود. در مراسم غدیر هم پس از خطابه، مردم به یاد آوردند که در مدینه درباره این آیه و دو آیه دیگر سؤال کردند و امروز روز پاسخ آن است. این بود که درباره همین سه آیه بار دیگر سؤال کردند.


با اين مقدمات كه مردم را براى مسئله ولايت به كنجكاوى وادار كرده بود، جبرئيل بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شد و با اشاره به آيه اكمال دين -  كه بعداً به عنوان آيه ۶۷ سوره مائده نازل شد -  چنين پيام آورد: «يا محمد، خداوند -  جل اسمه -  به تو سلام مى ‏رساند و مى‏ فرمايد: من پيامبرى از پيامبرانم و رسولى از فرستادگانم را از دنيا نبردم مگر بعد از كمال دينم و مؤكد نمودن حجتم. اكنون دو مسئله از واجبات باقى مانده كه بايد آن را به قومت ابلاغ نمايى: يكى حج و ديگرى ولايت و خلافت بعد از خودت، چرا كه من زمينم را از حجتم خالى نگذاشته ‏ام و تا ابد خالى نمى ‏گذارم».<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۳۳. كتاب سليم: ص ۱۹۸. فرائد السمطين: ج ۱ ص ۳۱۲ ح ۲۵. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۲۰۲،۲۰۱.</ref>
با این مقدمات که مردم را برای مسئله ولایت کنجکاو کرده بود جبرئیل بر پیامبر نازل شد و با اشاره به [[آیه ۳ مائده و غدیر|آیه اکمال]] چنین پیام آورد: «یا محمد، خداوند -جل اسمه- به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: من پیامبری از پیامبرانم و رسولی از فرستادگانم را از دنیا نبردم مگر بعد از کمال دینم و مؤکدنمودن حجتم. اکنون دو مسئله از واجبات باقی مانده که باید آن را به قومت ابلاغ نمایی: یکی حج و دیگری ولایت و خلافت بعد از خودت؛ چرا که من زمینم را از حجتم خالی نگذاشته‌ام و تا ابد خالی نمی‌گذارم.<ref>کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص۱۴۷–۱۴۸؛ فرائد السمطین، ج۱، ص۳۱۴–۳۱۵، ح۲۵۰؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۲۰۱–۲۰۲؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۲۳۳.</ref>


پس از پايان خطبه غدير و مراسم عمامه ‏گذارى اميرالمؤمنين‏ عليه السلام و تبريک و تهنيت، چند سؤال كه از سوى مؤمنين و نيز منافقين از پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيده شد، بر روشنگرى غدير افزود.
پس از پایان خطبه غدیر، چند سؤال که از سوی مؤمنان و نیز [[منافقین]] از پیامبر صلی الله علیه و آله پرسیده شد که بر روشنگری غدیر افزود. پس از سؤال [[سلمان فارسی(محمّدی)|سلمان]] و شخصی دیگر، [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] سه آیه ۵۹ نساء، [[آیه ۵۵ مائده و غدیر|۵۵ مائده]] و ۱۶ توبه را که هنگام حرکت از مدینه نیز مورد سؤال بودند را مطرح کردند: یا رسول اللَّه، آیا این سه آیه مخصوص علی است؟ حضرت فرمود: آری، درباره او و جانشینان من تا روز قیامت است. گفتند: یا رسول اللَّه، آنان را برای ما بیان فرما. فرمود: علی برادرم و وزیرم و وارثم و وصیم و خلیفه‌ام در امتم و صاحب اختیار هر مؤمنی بعد از من، سپس پسرم حسن، و سپس حسین، و بعد از او نُه نفر از فرزندان پسرم حسین، یکی پس از دیگری که قرآن با آنان است و آنان با قرآن‌اند. از آن جدا نمی‌شوند و قرآن از آنان جدا نمی‌شود تا بر سر حوض کوثر بر من وارد شوند. آنگاه پیامبر صلی الله علیه و آله در پیشگاه مردم رو به علی علیه السلام کرد و فرمود: {{متن عربی|مَنْ اَطاعَكَ فَقَدْ اَطاعَنى، وَ مَنْ اَطاعَنى فَقَدْ اَطاعَ اللَّهُ، وَ مَنْ عَصاكَ فَقَدْ عَصانى، وَ مَنْ عَصانى فَقَدْ عَصَى اللَّهُ تَعالى|ترجمه=هر كس تو را اطاعت كند مرا اطاعت كرده؛ و هر كس مرا اطاعت كند خدا را اطاعت كرده است؛ و هر كس از تو سرپيچى كند از من سرپيچى كرده، و هر كس از من سرپيچى كند از خداى تعالى سرپيچى كرده است}}.<ref>عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۲۳۱.</ref>


پس از سؤال سلمان و شخصى ديگر، ابوبكر و عمر سه آيه{{قرآن|اُولِى الاَمْرِ}} و{{قرآن|اِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّه}} و{{قرآن|وَليجَة}} را كه هنگام حركت از مدينه نيز سؤال شده بود مطرح كردند و پرسيدند: يا رسول اللَّه، آيا اين سه آيه مخصوص على است؟
== اولی الامر: عنوانی عام یا خاص در آیه ==
به‌گفته برخی محققان، درباره آیه ۵۹ سوره نساء سؤالی که از سوی مردم مطرح شد این بود که {{قرآن|أُولِی الْأَمْرِ}}، به‌معنای «صاحب اختیار»، آیا عنوانی عام است یا منظور افراد خاصی هستند؟ یعنی هر کس امور مردم را در دست بگیرد «اولِی الامْر» خواهد بود؟ پیداست که سؤال درباره مقام ولایت پاسخی مفصل و شفاف می‌طلبید که هم ابهامی نماند و هم از سوی فتنه‌جویان مورد سوء استفاده واقع نشود. در پاسخ به چنین سؤال مهمی خدا به پیامبر صلی الله علیه و آله دستور داد مسئله ولایت را هم مثل نماز و زکات و حج به‌طور کامل بیان کند و صاحبان این ولایت را به مردم بشناساند و در غدیر علی علیه السلام را به امامت منصوب کند؛ بنابراین واقعه غدیر پاسخ به سؤالی بزرگ درباره ولایت است که از نزول سه آیه قرآن، از جمله آیه ۱۶ سوره توبه، نشأت گرفته است.


در واقع منافقين سؤالى مطرح كردند كه نشان مى ‏داد هدف آن قرار دادن آياتى از قرآن در برابر آيات غدير است! آنان سه آيه {{قرآن|اَطيعُوا اللَّهَ وَ اَطيعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِى الأَمْرِ مِنْكُمْ}}<ref>نساء /  ۵۹ .</ref> و{{قرآن|اِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ}}<ref>مائده /  ۵۵ .</ref> و{{قرآن|اَمْ حَسِبْتُمْ اَنْ تُتْرَكُوا وَ لَمّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذينَ جاهَدُوا مِنْكُمْ وَ لَمْ ‏يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لا رَسُولِهِ وَ لا الْمُؤْمِنينَ وَليجَةً}}<ref>توبه /  ۱۶.</ref>را مطرح كردند.
داستان این تسلسل تاریخی از زبان امام علی علیه السلام در اتمام حجت‌های خود در زمان عثمان در مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله و در حضور حاضران غدیر در مسجد پیامبر چنین نقل شده است: وقتی آیات ۵۹ نساء، [[آیه ۵۵ مائده و غدیر|۵۵ مائده]] و ۱۶ توبه نازل شد مردم گفتند: یا رسول اللَّه! آیا مخصوص بعضی از مؤمنین است یا شامل همه می‌شود؟ خداوند عزوجل به پیامبرش دستور داد والیانِ امر مردم را به آنان معرفی کند و ولایت را برایشان [[تفسیر آیات در خطابه غدیر|تفسیر]] کند، همان‌گونه که نماز و [[زکات]] و حجّشان را تفسیر کرده است و مرا در غدیر خم منصوب نماید.


هر سه آيه ظاهرى كلى داشت و سه كلمه «اولى الامر» در آيه اول و «زكات در حال ركوع» در آيه دوم و «مؤمنين» در آيه سوم قابليت انطباق بر مصاديق مختلفى داشت. اما پيامبر صلى الله عليه و آله درباره هر سه آيه بارها فرموده بود كه منظور از اين موارد فقط على بن ابى ‏طالب‏ عليه السلام است.
(در غدیر) پیامبر صلی الله علیه و آله مردم را مورد خطاب قرار داد و فرمود: ای مردم! خداوند مرا برای رسالتی فرستاده که سینه‌ام از آن به تنگ آمد و گمان کردم که مردم مرا [[تکذیب]] می‌کنند، ولی خدا مرا تهدید کرده که یا آن رسالت را ابلاغ کنم یا مرا عذاب خواهد کرد! سپس پیامبر صلی الله علیه و آله دستور داد تا برای جمع شدن مردم ندا کنند. آنگاه خطابه‌ای ایراد کرد و فرمود: ای مردم، آیا می‌دانید که خدای عزوجل صاحب اختیار من است و من صاحب اختیار مؤمنینم و نسبت به آنان از خودشان بیشتر اختیار دارم؟ گفتند: بلی یا رسول اللَّه. فرمود: یا علی، بپاخیز. من هم بپا خاستم و آن حضرت فرمود: {{متن عربی|مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ، اللهمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ}}. سلمان برخاست و گفت: یا رسول اللَّه، این ولایت چگونه ولایتی است؟ فرمود: ولایتی همچون ولایت من، هرکس من نسبت به او از خودش بیشتر اختیار داشته‌ام علی هم نسبت به او از خودش بیشتر اختیار دارد. اینجا بود که خداوند تعالی [[آیه ۳ مائده و غدیر|آیه ۳ سوره مائده]] را نازل کرد و پیامبر صلی الله علیه و آله با تکبیر چنین فرمود: اللَّه اکْبَر، کمال نبوت من و تکمیل دین خدا ولایت علی علیه السلام بعد از من است.


اكنون منافقين با پيش كشيدن اين سه آيه، تفسير هميشگى پيامبر صلى الله عليه و آله را درباره آنها زير سؤال بردند و گفتند: «آيا اين سه آيه مخصوص على‏ عليه السلام است»؟
[[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] و [[عمر به خطاب|عمر]] برخاستند و گفتند: یا رسول اللَّه، این آیات مخصوص علی علیه السلام است؟ حضرت فرمود: آری، درباره او و جانشینانم تا روز قیامت است. گفتند: یا رسول اللَّه، آنان را برای ما روشن فرما. فرمود: برادرم علی و وزیرم و وارثم و وصیّم و جانشینم در امتم و صاحب اختیار هر مؤمنی بعد از من. سپس پسرم حسن و بعد حسین و آنگاه نُه نفر از فرزندان پسرم حسین که یکی پس از دیگری خواهند بود. قرآن با آنان است و آنان با قرآنند. از آن جدا نمی‌شوند و قرآن هم از آنان جدا نمی‌شود تا بر سر حوض کوثر بر من وارد شوند.<ref>کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص۱۴۷–۱۴۸؛ فرائد السمطین، ج۱، ص۳۱۴–۳۱۵، ح۲۵۰؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۲۳۳.</ref>


پيامبر صلى الله عليه و آله فرصت را بسيار مناسب براى بستن راه هر شبهه ‏اى ديد و با سؤال كنندگان وارد گفتگو شد تا با ذكر تفصيلى درباره آيات مزبور به تكميل مفاهيم خطبه غدير بپردازد. آن حضرت ابتدا در پاسخ آنان يازده امام را به على‏ عليه السلام اضافه كرد و فرمود: «آرى، اين آيات درباره على و جانشينان من تا روز قيامت است»!
== تحلیل اعتقادی آیه ==
به‌گفته برخی محققان، مراسم عظیم غدیر به‌دستور خدا برای پاسخ به چند سؤال حیاتی پیرامون رکن اعتقادی [[ولایت ائمه علیهم السلام|ولایت]] تشکیل شد. اگر این سؤال‌ها و پاسخ آنها را از متن بالا استخراج شوند، نتایج زیر به‌دست می‌آید که تفسیری بر آیه ۵۹ سوره نساء و دو آیه دیگر است:
# '''سؤال:''' آیا مسئله ولایت و صاحب اختیاری مردم مخصوص افراد خاصی است، یا آنکه منظور اصل به‌دست گرفتن امور مردم است و افراد آن مهم نیستند و می‌توانند در هر زمانی انتخاب شوند؟ '''پاسخ:''' ولایت و صاحب اختیاری مردم نه تنها عمومیت ندارد، بلکه مخصوص دوازده نفرِ معین شده است که مقام عصمت را دارند.
# '''سؤال:''' پشتوانه این ولایت و صاحب اختیاری مردم چیست؟ '''پاسخ:''' ولایتِ خدا اصل این ولایت بر مردم است. در پله دوم ولایت رسول اللَّه صلی الله علیه و آله است و در امتداد آن ولایت ائمه علیهم السلام قرار دارد؛ بنابراین ولایت پیامبر و امام به ترتیب تکیه بر ولایت اول دارد که ولایت خالق جهان بر مخلوقاتش است.
# '''سؤال:''' آیا ولایت مخصوص علی علیه السلام است؟ '''پاسخ:''' علی و جانشینانش تا روز قیامت صاحب این ولایتند، که عبارتند از حسن و حسین و نه نفر از فرزندان حسین علیهم السلام.
# '''سؤال:''' محدوده این ولایت چقدر است؟ '''پاسخ:''' عیناً مانند ولایت پیامبر صلی الله علیه و آله است و به‌معنای صاحب اختیاری بر همه مردم در همه ابعاد حتی امور شخصی آنان است.
# '''سؤال:''' اهمیت ولایت چقدر است؟ '''پاسخ:''' با این ولایت دین کامل شده و رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله به عنوان ختم نبوت به انجام رسیده است.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۳۳–۳۴؛ واقعه قرآنی غدیر، ص۱۱۲–۱۱۵؛ سخنرانی استثنائی غدیر، ص۸۱.</ref>


منافقين گفتند: يا رسول اللَّه، آنان را براى ما بيان فرما. حضرت كه منتظر چنين سؤالى بود پاسخ داد:
== روایاتی در تأیید تفسیر غدیری آیه ==
روایاتی در تأیید تفسیر غدیری آیه ۵۹ سوره نساء وارد شده است؛ از جمله:


على برادرم و وزيرم و وارثم و وصيم و خليفه ‏ام در امتم و صاحب اختيار هر مؤمنى بعد از من، سپس پسرم حسن، و سپس حسين، و بعد از او نُه نفر از فرزندان پسرم حسين، يكى پس از ديگرى كه قرآن با آنان است و آنان با قرآنند. از آن جدا نمى‏ شوند و قرآن از آنان جدا نمى ‏شود تا بر سر حوض كوثر بر من وارد شوند.
=== روایتی از سلیم بن قیس ===
آبان بن ابی‌عیّاش از سلیم بن قیس نقل می‌کند که گفت: از علی بن ابی‌طالب علیه السلام شنیدم در حالی که مردی از آن حضرت درباره [[ایمان]] سؤال کرد و گفت: یا امیرالمؤمنین‏، مرا از ایمان خبر ده به‌طوری که از غیر تو و بعد از تو از کسی در این باره سؤال نکنم. حضرت پایه‌های ایمان را بیان کرد و سپس فرمود: کم‌ترین چیزی که شخص با آن گمراه می‌شود آن است که حجت خدا در زمین و شاهد او بر خلقش را که امر به اطاعت او نموده و ولایتش را واجب کرده، نشناسد. آن مرد عرض کرد: یا امیرالمؤمنین، آنان را برایم نام ببر. فرمود: کسانی که خداوند ایشان را با خود و پیامبرش قرین نموده و فرموده «از خدا و پیامبر و اولی الامرتان پیروی کنید».<ref>کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص۵۷.</ref>


با معرفى دوازده امام‏ عليهم السلام اكنون جاى آن بود كه دست و پاى نفاق بسته شود و با نشان دادن گستره ولايتِ امامان، همسان بودن و صاحب اختيارى آنان با صاحب اختيارى خود اعلام گردد.
=== روایتی در جنگ صفین ===
در [[جنگ صفین]]، پس از ردّ و بدل شدن نامه بین امیرالمؤمنین علیه السلام و [[معاویة بن ابوسفیان]]، حضرت در میان لشکرش بر فراز منبر قرار گرفت و فرمود: ای مردم، مناقب من بیشتر از آن است که شمرده شود. من با ذکر آنچه خداوند در کتابش نازل کرده و پیامبر صلی الله علیه و آله درباره من فرموده از ذکر سایر مناقب و فضایلم صرف‌نظر می‌کنم. شما را به خدا قسم می‌دهم درباره قول خداوند: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید از خدا و رسول و اولی الامر خود اطاعت کنید»... مردم پرسیدند: یا رسول اللَّه، آیا این مخصوص بعضی از مؤمنان است یا شامل همه آنان است؟ اینجا بود که خداوند عزوجل دستور داد تا به مردم بفهماند که آیات درباره چه کسی نازل شده و ولایت را برای آنان تفسیر کند همان‌طور که نماز و روزه و زکات و حجّشان را بیان کرده است. آن حضرت هم مرا در غدیر خم منصوب کرد و فرمود: «خداوند رسالتی را به من سپرده که به‌خاطر آن سینه‌ام به تنگ آمده است و چنین گمان برده‌ام که مردم مرا تکذیب می‌کنند، ولی خداوند مرا ترسانده که باید ابلاغ کنم و گرنه مرا عذاب خواهد کرد. ای علی، بپا خیز»!


براى اين منظور آنگاه پيامبر صلى الله عليه و آله در پيشگاه مردم رو به على ‏عليه السلام كرد و فرمود:  
سپس ندای نماز جماعت داد و نماز ظهر را با مردم خواند و سپس فرمود: «ای مردم، خداوند صاحب اختیار من و من صاحب اختیار مؤمنان هستم و اختیارم بر آنان از خودشان بیشتر است. بدانید که هر کس من صاحب اختیار او بوده‌ام، علی صاحب اختیار اوست. پروردگارا، دوست بدار هر کس او را دوست بدارد و دشمن بدار هر کس او را دشمن بدارد. یاری کن هر کس او را یاری کند و خوار گردان هر کس او را خوار کند».<ref>کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص۱۴۷–۱۴۸.</ref>


{{متن عربی|مَنْ اَطاعَكَ فَقَدْ اَطاعَنى، وَ مَنْ اَطاعَنى فَقَدْ اَطاعَ اللَّهُ، وَ مَنْ عَصاكَ فَقَدْ عَصانى، وَ مَنْ عَصانى فَقَدْ عَصَى اللَّهُ تَعالى}}:  
=== روایتی از امام محمد باقر علیه السلام ===
[[امام باقر علیه السلام]] به ابوبصیر فرمود: آیه «ای کسانی که ایمان آورده‌اید از خدا و رسول و اولی الامر خود اطاعت کنید» درباره علی بن ابی‌طالب علیه السلام نازل شده است. ابوبصیر عرض کرد: مردم به ما می‌گویند: چرا خداوند نام علی و اهل بیتش را در کتابش ذکر نکرده است؟ حضرت فرمود: به مردم بگویید: خداوند نماز را بر پیامبرش نازل کرده و سه و چهار رکعت بودن آن را ذکر نکرده تا آنکه پیامبر صلی الله علیه و آله آن را برای مردم تفسیر نموده است. (و همچنین زکات و حج را)، و نیز نازل کرده «از خدا و رسول و اولی الامر خود اطاعت کنید» که درباره علی و حسن و حسین علیهم السلام است.


«هر كس تو را اطاعت كند مرا اطاعت كرده؛ و هر كس مرا اطاعت كند خدا را اطاعت كرده است؛ و هر كس از تو سرپيچى كند از من سرپيچى كرده، و هر كس از من سرپيچى كند از خداى تعالى سرپيچى كرده است».<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۳۴،۲۳۱،۱۳۳. منابع سؤال هنگام حركت از مدينه: عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۳۳. كتاب سليم: ص ۱۹۸. فرائد السمطين: ج ۱ ص ۳۱۲ ح ۲۵.</ref>
(در بیان کلمه «اولی الامر») پیامبر صلی الله علیه و آله درباره علی علیه السلام فرموده است: «هرکس من مولای اویم، پس علی مولای اوست»، و نیز فرموده است: «شما را به کتاب خدا و اهل بیتم وصیت می‌کنم…». اگر پیامبر صلی الله علیه و آله سکوت می‌کرد و اهل آیه «اولی الامر» را معرفی نمی‌کرد آل‌عباس و آل‌عقیل و دیگران آن را ادعا می‌کردند. … وقتی پیامبر صلی الله علیه و آله از دنیا رفت علی علیه السلام صاحب اختیار مردم بود…. چون پیامبر صلی الله علیه و آله ولایت او را به مردم ابلاغ فرموده و او را منصوب نموده بود.<ref>بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۱۱.</ref>


پس از نزول آيه {{قرآن|النَّبِىُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ ...}}، هنوز مردم مدينه در پىِ معنى و مفهوم اين آيه بودند كه خداوند سه آيه ديگر از قرآن نازل كرد، كه در هر سه مسئله ولايت به ميان آمده بود و بار ديگر اهميت موضوعِ ولايت انگيزه ‏اى براى سؤال مردم شد: آيه {{قرآن|أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَكُوا وَ لَمَّا يَعْلَمِ اللَّه الَّذِينَ جاهَدُوا ...}} و آيه{{قرآن|إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّه وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ...}} و آيه:
== آیه در متن یک دعای غدیری ==
به‌گفته برخی محققان آیه ۵۹ سوره نساء آیه‌ای است که در متن یکی از ادعیه مربوط به غدیر آمده است. یکی از جلوه‌های قرآنی غدیر دعاها و زیاراتی است که در آنها به تبیین و تفسیر آیات مربوط به واقعه [[غدیر]] پرداخته شده است. در بسیاری از دعاها و زیارات -به‌خصوص آنچه مربوط به شب و روز غدیر است- ناگفته‌هایی از مسئله غدیر به‌چشم می‌خورد که در هیچ روایت دیگری یافت نمی‌شود. در مواردی شأن نزول آیات و در مواردی استشهاد به آیه‌های قرآن و در مواردی مصداق قرار دادن غدیر برای آیه مزبور مطرح شده است.<ref>غدیر در قرآن، ج۳، ص۳۵۵.</ref>


{{قرآن|يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّه وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِى  الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فِى شَيْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّه وَ الرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّه وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ذلِكَ خَيْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْوِيلاً}}:
=== آیه در متن دعا ===
به‌نقل از منابع، آیه ۵۹ نساء در دعایی که بعد از نماز روز عید غدیر خوانده می‌شود چنین آمده است:{{متن عربی|رَبَّنا انَّكَ امَرْتَنا بِطاعَةِ وُلاةِ امْرِكَ وَ امَرْتَنا انْ نَكُونَ مَعَ الصّادِقينَ فَقُلْتَ: أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِى الْأَمْرِ مِنْكُمْ وَ قُلْتَ: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ. رَبَّنا سَمِعْنا وَ اطَعْنا|ترجمه=پروردگارا، تو به ما دستور اطاعت از واليان امرت داده‌اى و نيز دستور داده‌اى كه با راستگویان باشيم و فرموده‌اى: اطاعت كنيد از خدا و رسول و از اولى الامرتان و نيز فرموده‌اى: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد تقواى خدا پيشه كنيد و با راستگویان باشيد. پروردگارا، ما شنيديم و اطاعت كرديم}}.<ref>الاقبال، ج۲، ص۲۸۷–۲۸۸؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۲۱۹.</ref>


«اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد از خدا و رسول و صاحب اختياران خود پيروى كنيد. اگر در چيزى نزاع كرديد آن را به خدا و رسول ارجاع دهيد، اگر به خدا و روز قيامت ايمان داريد. اين بهتر است و از جهت تأويل نيكوتر است» .
=== نتیجه اعتقادی آیه در دعا: با اولوالامر باشید ===
مطرح‌شدن آیه ۵۹ سوره نساء، درباره غدیر در این دعا چنین تفسیر شده است: خدایا ما با پذیرش غدیر در واقع توانسته‌ایم به یک مسئله اساسی در قرآن عمل کنیم؛ اینکه اولی الامر کیست و وظیفه مردم در برابر ایشان چیست؟ از پیامبر صلی الله علیه و آله درباره «اولُو الامْرِ» در آیه پرسیدند؛ حضرت فرمود: جانشینان من تا هنگامی که بر سر [[حوض کوثر]] نزد من آیند. همه آنان هدایت‌کننده و هدایت‌شده‌اند. خوار کردن خوارکنندگان به آنان ضرر نمی‌رساند. آنان با قرآنند و قرآن با آنان است.<ref>الغیبة، ص۷۰.</ref>


اين سه آيه از دو جهت قابل بررسى است:
در غدیر، پیامبر صلی الله علیه و آله اولین نفر از این جانشینان را به همه معرفی کرد. سپس یازده امام بعد از او را نیز برای همه روشن ساخت. نتیجه‌گیری از این همه آن است که هر کس امامت غدیر را نپذیرد و امام دیگری برای خود انتخاب کند، از اولوالامر قرآنی اطاعت نکرده که قرین خدا و رسول هستند. در نتیجه از کسانی اطاعت کرده که غیر دستور خدا یا ضد دستور خدا عمل کردند و در نگاه دیگر با دروغگویان بوده‌اند یا با کسانی که راستی آنان تأیید نشده است.<ref>ژرفای غدیر، ص۱۹۵؛ اولین میراث مکتوب درباره غدیر، ص۱۴؛ اولین میراث مکتوب درباره غدیر، ص۳۵؛ سخنرانی استثنائی غدیر، ص۸۱؛ چهارده قرن با غدیر، ص۵۱؛ اسرار غدیر، ۲۶۳–۲۷۲؛ اسرار غدیر، ص۲۷۵.</ref>


=== موقعيت تاريخى ===
== پانویس ==
در يک آيه عنوان {{قرآن|أُولِى الْأَمْرِ}} به معناى «صاحب اختيار» ، و در آيه ديگر{{قرآن|إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّه ...}} به همان معناى «صاحب اختيار» ، و در آيه سوم {{قرآن|وَليجَة}} به معناى «محل اعتماد مردم» مطرح شده بود.
{{پانویس|۲}}
 
مردم پرسيدند: آيا اين عناوين عموميت دارد يا منظور افراد خاصى هستند؟ يعنى هر كس امور مردم را در دست بگيرد «اولِى الامْر» خواهد بود؟ هركس در ركوع صدقه بدهد صاحب اختيار مردم خواهد بود؟ آيا هر مؤمنى محل اعتماد مؤمنين خواهد بود؟ پيداست كه سؤال درباره مقام ولايت پاسخى مفصل و شفاف در زمينه‏ اى مناسب مى‏ طلبد كه هم ابهامى نماند و هم از سوى فتنه جويان مورد سوء استفاده واقع نشود.
 
در پاسخ به چنين سؤال مهمى خداوند به پيامبر صلى الله عليه و آله دستور داد مسئله ولايت را هم مثل نماز و زكات و حج به‏ طور كامل بيان كند و صاحبان اين ولايت را به مردم بشناساند، و اين كار را در غدير انجام دهد و على بن ابى‏ طالب ‏عليه السلام را به امامت منصوب فرمايد.
 
بنابراين واقعه غدير پاسخ به سؤالى بزرگ درباره ولايت است كه از نزول سه آيه قرآن قبل از آن مراسم عظيم نشأت گرفته است. به عبارت ديگر نقطه آغاز غدير نزول آياتى بود كه مسئله ولايت رابه مردم گوشزد كرد و آمادگى لازم را براى پذيرش آنچه در غدير گفته شد ايجاد كرد.
 
داستان اين تسلسل تاريخى را اميرالمؤمنين‏ عليه السلام در اتمام حجت‏ هاى خود در زمان عثمان در مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله و در حضور حاضرين غدير در مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله فرموده، و بر نازل شدن اين آيات در آغاز سفر غدير تصريح نموده است:
 
وقتى آيه {{قرآن|يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّه ...}}: «اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد از خدا و پيامبر و صاحبان امر خود اطاعت كنيد» نازل شد، و آنگاه كه آيه {{قرآن|إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّه ...}}: «فقط صاحب اختيار شما خدا و رسولش و كسانى هستند كه نماز را بپا مى‏ دارند و در حال ركوع زكات مى‏ پردازند» نازل شد، و هنگامى كه آيه {{قرآن|أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَكُوا ...}}: «گمان كرده ‏ايد كه رها مى‏ شويد در حالى كه هنوز خدا بايد جهاد كنندگان شما را ببيند، كسانى كه جز خدا و پيامبرش و مؤمنين را محل اعتماد خود قرار نمى ‏دهند»، اين سه آيه كه نازل شد مردم گفتند: يا رسول اللَّه! آيا مخصوص بعضى از مؤمنين است يا شامل همه مى ‏شود؟
 
خداوند عزوجل به پيامبرش دستور داد واليانِ امر مردم را به آنان معرفى كند، و ولايت را برايشان تفسير كند همان گونه كه نماز و زكات و حجّشان را تفسير كرده است و مرا در غدير خم منصوب نمايد.
 
(در غدير) پيامبر صلى الله عليه و آله مردم را مورد خطاب قرار داد و فرمود: اى مردم! خداوند مرا براى رسالتى فرستاده كه سينه ‏ام از آن به تنگ آمد و گمان كردم كه مردم مرا تكذيب مى ‏كنند، ولى خدا مرا تهديد كرده كه يا آن رسالت را ابلاغ كنم و يا مرا عذاب خواهد كرد! سپس پيامبر صلى الله عليه و آله دستور داد تا براى جمع شدن مردم ندا كنند.
 
آن گاه خطبه ‏اى ايراد كرد و فرمود: اى مردم، آيا مى ‏دانيد كه خداى عزوجل صاحب اختيار من است و من صاحب اختيار مؤمنينم و نسبت به آنان از خودشان بيشتر اختيار دارم؟ گفتند: بله يا رسول‏ اللَّه.
 
فرمود: يا على، بپاخيز. من هم بپا خاستم و حضرت فرمود:{{متن عربی|مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ، اللهمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ.}}
 
سلمان برخاست و گفت: يا رسول اللَّه، اين ولايت چگونه ولايتى است؟ فرمود: ولايتى همچون ولايت من، هركس من نسبت به او از خودش بيشتر اختيار داشته‏ ام على هم نسبت به او از خودش بيشتر اختيار دارد. اينجا بود كه خداوند تعالى آيه {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ ...}} را نازل كرد و پيامبر صلى الله عليه و آله با تكبير چنين فرمود: اللَّه اكْبَر، كمال نبوت من و تكميل دين خدا ولايت على‏ عليه السلام بعد از من است.
 
ابوبكر و عمر برخاستند و گفتند: يا رسول اللَّه، اين آيات مخصوص على‏ عليه السلام است؟ حضرت فرمود: آرى، درباره او و جانشينانم تا روز قيامت است.
 
گفتند: يا رسول اللَّه، آنان را براى ما روشن فرما. فرمود: برادرم على و وزيرم و وارثم و وصيّم و جانشينم در امتم و صاحب اختيار هر مؤمنى بعد از من. سپس پسرم حسن و بعد حسين و آنگاه نُه نفر از فرزندان پسرم حسين كه يكى پس از ديگرى خواهند بود. قرآن با آنان است و آنان با قرآنند. از آن جدا نمى ‏شوند و قرآن هم از آنان جدا نمى ‏شود تا بر سر حوض كوثر بر من وارد شوند.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۳۳. فرائد السمطين: ج ۱ ص ۳۱۲ ح ۲۵۰. كتاب سليم: ص ۱۹۸.</ref>
 
=== تحليل اعتقادى ===
مراسم عظيم غدير به دستور خدا براى پاسخ به چند سؤال حياتى پيرامون ركن اعتقادى ولايت تشكيل شد.
 
اگر اين سؤال ‏ها و پاسخ آنها را از متن بالا استخراج كنيم و كنار هم قرار دهيم نتايج زير بدست مى ‏آيد كه تفسيرى بر آيات مذكور نيز هست:
 
'''سؤال ۱''' : آيا مسئله ولايت و صاحب اختيارى مردم مخصوص افراد خاصى است يا آنكه منظور اصل بدست گرفتن امور مردم است و افراد آن مهم نيستند و مى‏ توانند در هر زمانى انتخاب شوند؟
 
'''پاسخ''': ولايت و صاحب اختيارى مردم نه تنها عموميت ندارد، بلكه مخصوص دوازده نفرِ معين شده است، كه مقام عصمت را دارند.
 
'''سؤال ۲''' : پشتوانه اين ولايت و صاحب اختيارى مردم چيست؟
 
'''پاسخ''': ولايتِ خدا اصل و ريشه اين ولايت بر مردم است. در پله دوم ولايت رسول اللَّه ‏صلى الله عليه و آله است، و در امتداد آن ولايت ائمه‏ عليهم السلام قرار دارد. بنابراين ولايت پيامبر و امام به ترتيب تكيه بر ولايت اول دارد، كه ولايت خالق جهان بر مخلوقاتش است.
 
'''سؤال ۳''' : آيا ولايت مخصوص على‏ عليه السلام است؟
 
'''پاسخ''': على و جانشينانش تا روز قيامت صاحب اين ولايتند، كه عبارتند از حسن و حسين و نه نفر از فرزندان حسين‏ عليهم السلام.
 
'''سؤال ۴''' : محدوده اين ولايت چقدر است؟
 
'''پاسخ''': عيناً مانند ولايت پيامبر صلى الله عليه و آله است و هيچ فرقى ندارد، و به معناى صاحب اختيارى بر همه مردم در همه ابعاد حتى امور شخصى آنان است.
 
'''سؤال ۵''' : اهميت ولايت چقدر است؟
 
'''پاسخ''': با اين ولايت دين كامل شده و رسالت پيامبر صلى الله عليه و آله به عنوان ختم نبوت به انجام رسيده است.
 
بنابراين مردم هنگام نزول اين آيات درباره ولايت سؤالاتى داشتند و به امر خدا وعده آنها غدير قرار داده شد، و واقعاً جواب ‏هاى كاملى براى سؤالات خود يافتند.
 
غدير در واقع تفسير قرآن بود و منبر غدير بيانى براى آيات الهى درباره ولايت. خداوند در كتابش به اطاعت اولو الامر دستور داده و ما بايد بدانيم منظور از اولوالامر كيانند، و با {{قرآن|إنما وليكم اللَّه ...}} صاحب اختيار ما را معرفى كرده و ما بايد شئون اين ولايت را بدانيم.
 
روزى كه خنكاى ولايت در آن وزيد و جان‏ ها طراوت ولايت را احساس كرد غدير بود كه پرونده ‏اش كاملاً باز شد.
 
صاحب غدير در حالى كه مردم را قسم مى‏داد در اين باره فرمود:
 
شما را به خدا قسم مى‏ دهم درباره قول خداوند:{{قرآن|يا أيها الذين آمنوا أطيعوا اللَّه و ...}} و آيه{{قرآن|إنما وليّكم اللَّه ...}} كه به پيامبرصلى الله عليه وآله دستور داد تا به مردم بفهماند اين آيات درباره چه كسانى نازل شده و ولايت را براى آنان تفسير كند.
 
آن حضرت هم مرا در غدير خم منصوب كرد ... ، و فرمود: «اى مردم، خداوند صاحب اختيارِ من، و من صاحب اختيارِ مؤمنين هستم و اختيارم بر مؤمنين از خودشان بيشتر است.{{متن عربی|أَلا فمن كنت مولاه فعلى مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله}}.<ref>كتاب سليم: ص ۲۹۶ حديث ۲۵.</ref>
 
ابان بن ابى ‏عيّاش از سليم بن قيس نقل مى ‏كند كه گفت: از على بن ابى ‏طالب ‏عليه السلام شنيدم در حالى كه مردى از آن حضرت درباره ايمان سؤال كرد و گفت: يا اميرالمؤمنين‏ عليه السلام، مرا از ايمان خبر ده به طورى كه از غير تو و بعد از تو از كسى در اين باره سؤال نكنم.
 
حضرت پايه ‏هاى ايمان را بيان كرد و سپس فرمود:
 
كم‏ترين چيزى كه شخص با آن گمراه مى‏ شود آن است كه حجت خدا در زمين و شاهد او بر خلقش را كه امر به اطاعت او نموده و ولايتش را واجب كرده، نشناسد.
 
آن مرد عرض كرد: يا اميرالمؤمنين، آنان را برايم نام ببر. فرمود: كسانى كه خداوند ايشان را با خود و پيامبرش قرين نموده و فرموده است:{{قرآن|اَطيعُوا اللَّهَ وَ اَطيعُوا الرَّسوُلَ وَ اُولِى الاَمْرِ مِنْكُمْ}}<ref>نساء /  ۵۹ .</ref> يعنى: «از خدا و پيامبر و اولى الامرتان پيروى كنيد»... .<ref>كتاب سليم: حديث ۸ .</ref>
 
پس از ردّ و بدل شدن نامه بين اميرالمؤمنين ‏عليه السلام و معاويه در جنگ صفين، حضرت در ميان لشكرش بر فراز منبر قرار گرفت و مردم را و هر كس از اهل آن منطقه و مهاجرين و انصار را كه حاضر بودند جمع كرد و حمد و ثناى الهى به جا آورد و سپس فرمود: اى مردم، مناقب من بيشتر از آن است كه احصا گردد و شمرده شود. من با ذكر آنچه خداوند در كتابش نازل كرده و پيامبرصلى الله عليه وآله درباره ‏ام فرموده از ذكر ساير مناقب و فضايلم صرف نظر مى‏ كنم.
 
شما را به خدا قسم مى‏ دهم درباره قول خداوند: «يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اَطيعُوا اللَّهَ وَ اَطيعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِى الاَمْرِ مِنْكُمْ»<ref>نساء /  ۵۹ .</ref>: «اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد از خدا و رسول و اولى الامر خود اطاعت كنيد» ، و قول خداوند: «اِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ»<ref>مائده /  ۵۵ .</ref>: «صاحب اختيار شما خدا و رسولش و كسانى هستند كه ايمان آورده نماز را به پا مى ‏دارند و در حال ركوع زكات مى‏ دهند»، و نيز مى ‏فرمايد: «وَ لَمْ يَتَّخِذْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لا رَسُولِهِ وَ لاَ الْمُؤْمِنينَ وَليجَةً»<ref>توبه /  ۱۶.</ref>: «غير از خدا و رسولش و مؤمنين براى خود محل اعتمادى بر نمى ‏گزيند» .
 
مردم پرسيدند: يا رسول اللَّه، آيا اين مخصوص بعضى از مؤمنين است يا شامل همه آنان است؟ اينجا بود كه خداوند عزوجل دستور داد تا به مردم بفهماند كه آيات درباره چه كسى نازل شده است و ولايت را براى آنان تفسير كند همانطور كه نماز و روزه و زكات و حجّشان را بيان كرده است.
 
آن حضرت هم مرا در غدير خم منصوب كرد و فرمود: «خداوند رسالتى را به من سپرده كه به خاطر آن سينه‏ ام به تنگ آمده است و چنين گمان برده ‏ام كه مردم مرا تكذيب مى ‏كنند، ولى خداوند مرا ترسانده كه بايد ابلاغ كنم و گرنه مرا عذاب خواهد كرد. اى على، بپا خيز»!
 
سپس نداى نماز جماعت داد و نماز ظهر را با مردم خواند و سپس فرمود: «اى مردم، خداوند صاحب اختيار من و من صاحب اختيار مؤمنين هستم و اختيارم بر آنان از خودشان بيشتر است. بدانيد كه هر كس من صاحب اختيار او بوده ‏ام على صاحب اختيار اوست. پروردگارا، دوست بدار هر كس او را دوست بدارد و دشمن بدار هر كس او را دشمن بدارد. يارى كن هر كس او را يارى كند و خوار گردان هر كس او را خوار كند».<ref>كتاب سليم: حديث ۲۵.</ref>
 
امام باقر عليه السلام به ابوبصير فرمود: آيه «اطيعواللَّه و اطيعوا الرسول و اولى ‏الامر منكم» درباره  على بن ابى‏ طالب‏ عليه السلام نازل شده است.
 
ابوبصير عرض كرد: مردم به ما مى‏ گويند: چرا خداوند نام على و اهل‏ بيتش را در كتابش ذكر نكرده است؟
 
حضرت فرمود: به مردم بگوييد: خداوند نماز را بر پيامبرش نازل كرده و سه و چهار ركعت بودن آن را ذكر نكرده تا آنكه پيامبر صلى الله عليه و آله آن را براى مردم تفسير نموده است. (و همچنين زكات و حج را) ، و نيز نازل كرده «اطيعوا اللَّه و اطيعوا الرسول و اولى الامر منكم» كه درباره على و حسن و حسين‏ عليهم السلام است.
 
(در بيان كلمه «اولى الامر» ) پيامبر صلى الله عليه و آله درباره على‏ عليه السلام فرموده است: «من كنت مولاه فعلى مولاه» ، و نيز فرموده است: «شمارا به كتاب خدا و اهل‏ بيتم وصيت مى ‏كنم...» . اگر پيامبر صلى الله عليه و آله سكوت مى‏ كرد و اهل آيه «اولى الامر» را معرفى نمى‏ كرد آل عباس و آل عقيل و ديگران آن را ادعا مى ‏كردند!! ... وقتى پيامبر صلى الله عليه و آله از دنيا رفت على‏ عليه السلام صاحب اختيار مردم بود... . چون پيامبر صلى الله عليه و آله ولايت او را به مردم ابلاغ فرموده و او را منصوب نموده بود.<ref>بحار الانوار: ج ۳۵ ص ۳۱۱.</ref>
 
يكى از جلوه‏ هاى قرآنى غدير كه مورد غفلت قرار گرفته، فرازهاى دعا و زياراتى است كه در آنها به تبيين و تفسير آيات مربوط به واقعه غدير پرداخته شده است.
 
در بسيارى از دعاها و زيارات -  به خصوص آنچه مربوط به شب و روز غدير است -  نا گفته‏ هايى از مسئله غدير به چشم مى‏ خورد كه در هيچ روايت ديگرى يافت نمى ‏شود.
 
در مواردى شأن نزول آيات و در مواردى استشهاد به آيه ‏هاى قرآن و در مواردى مصداق قرار دادن غدير براى آيه مزبور مطرح شده است. از جمله اين موارد است:
 
«أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِى الْأَمْرِ مِنْكُمْ»:
 
«از خدا و رسول و اولى الامر از شما اطاعت كنيد».
 
«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ»<ref>توبه /  ۱۱۹.</ref>:
 
«اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد تقواى خدا داشته باشيد و با صادقين باشيد» .
 
اين آيه و دعاى مربوط به آن از دو بُعد قابل بررسى است:
 
=== متن دعا ===
در دعاى بعد از نماز روز غدير چنين مى ‏گوييم:
 
رَبَّنا انَّكَ امَرْتَنا بِطاعَةِ وُلاةِ امْرِكَ وَ امَرْتَنا انْ نَكُونَ مَعَ الصّادِقينَ فَقُلْتَ: «أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِى الْأَمْرِ مِنْكُمْ» وَ قُلْتَ: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ».رَبَّنا سَمِعْنا وَ اطَعْنا <ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۱۹. الاقبال: ص ۴۷۵.</ref>:
 
پروردگارا، تو به ما دستور اطاعت از واليان امرت داده ‏اى و نيز دستور داده ‏اى كه با صادقين باشيم و فرموده ‏اى: «اطاعت كنيد از خدا و رسول و از اولى الامرتان» و نيز فرموده ‏اى: «اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد تقواى خدا پيشه كنيد و با صادقين باشيد». پروردگارا، ما شنيديم و اطاعت كرديم.


=== نتيجه اعتقادى ===
== منابع ==
در اين فراز دو بار از اين دو آيه ياد شده است: يک بار با اشاره در اول آن است كه با كلمه «امَرْتَنا» آمده است، يعنى خدايا تو ما را به اين دو مسئله امر كرده ‏اى. بار دوم عين دو آيه آورده شده است.
{{منابع}}
 
* '''اسرار غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، تهران: نشر تک، ۱۳۸۴ش.
با اولو الامر و صادقين باشيم
* '''الإقبال بالأعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة'''؛ سید علی بن موسی بن طاووس، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتب الإعلام الإسلامی، ۱۴۱۸ق.
 
* '''اولین میراث مکتوب از واقعه غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
مطرح كردن اين دو آيه درباره غدير بدين معناست كه خدايا ما با پذيرش غدير در واقع توانسته ‏ايم به دو مسئله اساسى در قرآن عمل كنيم. به عبارت ديگر غدير آمد كه بگويد: اولى الامر كيست و صادقين كيانند، و وظيفه مردم در برابر ايشان چيست؟
* '''بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار'''؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
 
* '''چهارده قرن با غدیر''' (اتمام حجت‌ها، بحث‌های علمی، مناظرات، میراث مکتوب، شعر و ادب، یادگارها و یادبودها)؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۷۹ش.
از پيامبر صلى الله عليه و آله درباره آيه «اولُو الامْرِ» پرسيدند. حضرت فرمود: جانشينان تا هنگامى كه بر سر حوض كوثر نزد من آيند.
* '''ژرفای غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۳ش.
 
* '''سخنرانی استثنائی غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
همه آنان هدايت كننده و هدايت شده ‏اند. خوار كردن خوار كنندگان به آنان ضرر نمى‏ رساند. آنان با قرآنند و قرآن با آنان است... .<ref>الغيبة (نعمانى) : ص ۸۱ . </ref>
* '''عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال'''؛ عبدالله بن نورالله بحرانی اصفهانی‏، تحقیق: محمدباقر موحد ابطحی اصفهانی‏، قم: مؤسسة الإمام المهدی علیه السلام، ۱۳۸۲ش.
 
* '''غدیر در قرآن، قرآن در غدیر'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
در غدير پيامبر صلى الله عليه و آله اولين نفر از اين جانشينان را كه على بن ابى ‏طالب‏ عليه السلام است، از فراز آن منبر به همه نشان داد و آن چنان كه ممكن بود معرفى كرد و يازده امام بعد از او را نيز براى همه روشن ساخت و معرفى كرد كه «صادقين» اينانند.
* '''الغیبة'''؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، تحقیق: علی‌اکبر غفاری، تهران: مکتبة الصدوق، ۱۳۹۷ق.
 
* '''فرائد السمطین'''؛ ابراهیم بن محمد حموی جوینی، تحقیق: محمدباقر محمودی، بیروت: مؤسسة المحمودی، ۱۳۹۸ق.
نتيجه ‏گيرى از اين همه آن است كه هر كس امامت غدير را نپذيرد و امام ديگرى براى خود انتخاب كند، نه از اولوالامر قرآنى اطاعت كرده كه قرين خدا و رسول هستند، و نه با صادقين بوده است.
* '''کتاب سلیم بن قیس الهلالی'''؛ سلیم بن قیس هلالی، تحقیق: علاءالدین موسوی، تهران: مؤسسة البعثة (قسم الدراسات الإسلامیة۱۴۰۷ق.
 
* '''واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی'''؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
در نتيجه از كسانى اطاعت كرده كه غير دستور خدا يا ضد دستور خدا را داده ‏اند و در نگاه ديگر با كاذبين بوده يا با كسانى كه صدق آنان تأييد نشده است.
{{پایان منابع}}
 
[[رده:آیات سوره نساء]]
يكى از شاخص‏ه هاى زندگى معصومين ‏عليهم السلام تبليغ غدير به شكل‏ هاى مختلف است.
[[رده:آيات مربوط به اقدامات پيامبر صلَّى اللّٰه عليه و آله در غدير]]
 
[[رده:دعاها و زيارات قرآنى غدير]]
از جمله تبليغ غدير با آيه «يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا اَطيعوا اللَّهَ وَ اَطيعوا الرَسولَ وَ اولِى الأمرِ مِنكُم...» است كه ذيلاً به بيان آن مى ‏پردازيم:
 
==== اميرالمؤمنين‏ عليه السلام بين لشكريان خود در صفين ====
جنگ صفين يكى از حساس‏ترين مقاطعى بود كه اميرالمؤمنين ‏عليه السلام فرصت را براى تبليغ غدير در آن مغتنم شمرد. آن سوى ميدان جنگ معاويه با پرچم ضد غدير و اين سو على ‏عليه السلام با عَلَم ولايتِ الهى.
 
شرايط حساسى براى يک خطابه غديرى پيش آمده كه بايد غير منتظره آن را ايراد كرد، در حالى كه مهاجرين و انصار و نيز فرستادگان معاويه حضور داشته باشند، تا خبرها را براى آن سوى ميدان ببرند.
 
در اين جنگ پس از چند نامه و پيام كه بين اميرالمؤمنين ‏عليه السلام و معاويه رد و بدل شد، آن حضرت در ميان لشكر خود در جمع مهاجرين و انصار و با حضور فرستادگان معاويه بر فراز منبر قرار گرفت و مناقب خود را برشمرد، و در هر كدام مردم را قسم داد و آنان اقرار كردند. از جمله غدير را مطرح كرد و فرمود:
 
شما را به خدا قسم مى‏ دهم درباره قول خداوند: «يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا اَطيعوا اللَّهَ وَ ...» <ref>نساء /  ۵۹ .</ref>و آيه «اِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ ...» <ref>مائده /  ۵۵ .</ref>... كه خداوند به پيامبر صلى الله عليه و آله دستور داد به مردم بفهماند كه اين آيات درباره چه كسانى نازل شده و ولايت را براى آنان تفسير كند ... .
 
آن حضرت هم مرا در غدير خم منصوب كرد ... ، و فرمود: اى مردم، خداوند صاحب اختيار من، و من صاحب اختيار مؤمنين هستم و اختيارم بر مؤمنين از خودشان بيشتر است. اَلا فَمَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِىٌّ مَولاهُ، اللّهُمَّ والِ مَن والاهُ وَ عادِ مَن عاداهُ وَ انصُر مَن نَصَرَهُ وَ اخذُل مَن خَذَلَهُ: اَلا كه هر كس من صاحب اختيار او بوده ‏ام على صاحب اختيار اوست ... .
 
پس از اين سخنانِ اميرالمؤمنين عليه السلام، دوازده نفر از كسانى كه از شركت كنندگان در جنگ بدر بودند و در صفين همراه حضرت حضور داشتند برخاستند و به گفتار حضرت شهادت دادند. سپس هفتاد نفر ديگر از صحابه پيامبر صلى الله عليه و آله برخاستند و شهادت دادند. بعد از آن چهار نفر از اهل بدر برخاستند و تفصيل ماجرا و آنچه در غدير ديده بودند بازگو كردند.<ref>كتاب سليم: حديث ۲۵.</ref>
 
پيداست كه اين منظره فوق‏ العاده تبليغى در حال جنگ آن هم در برابر لشكر معاويه، اثرى به ياد ماندنى از غدير در ذهن ‏ها باقى گذاشت كه تا امروز در كتب غير شيعه هم نقل شده است.
 
==== امام باقرعليه السلام در پاسخ سؤال قرآنى ====
يک دليل قرآنى در پاسخ به يک سؤال قرآنى درباره غدير، گفتگويى بود كه طى آن [[امام باقر علیه السلام]] به ابوبصير فرمود: آيه «اَطيعوا اللَّهَ وَ اَطيعوا الرَّسولَ وَ اولِى الاَمرِ مِنكُم» درباره على بن ابى‏ طالب‏ عليه السلام نازل شده است. ابوبصير عرض كرد: مردم به ما مى‏ گويند: چرا خداوند نام على و اهل‏ بيتش را در كتابش ذكر نكرده است؟
 
حضرت فرمود: به مردم بگوييد: خداوند نماز را بر پيامبرش نازل كرده و سه و چهار ركعت بودن آن را ذكر نكرده تا آنكه پيامبر صلى الله عليه و آله آن را براى مردم تفسير نموده است. (و همچنين زكات و حج راو نيز نازل كرده «اَطيعوا اللَّهَ وَ اَطيعوا الرَّسولَ وَ اولِى الاَمرِ مِنكُم» كه درباره على و حسن و حسين‏ عليهم السلام است. (در بيان كلمه «اولى الامر») پيامبر صلى الله عليه و آله درباره على‏ عليه السلام فرموده: «مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِىٌّ مَولاهُ» ، و نيز فرموده: شما را به كتاب خدا و اهل‏ بيتم وصيت مى‏ كنم ... .
 
اگر پيامبرصلى الله عليه وآله سكوت مى‏ كرد و اهل آيه «اولى الامر» را معرفى نمى‏ كرد آل عباس و آل عقيل و ديگران آن را ادعا مى‏ كردند!! ... وقتى پيامبر صلى الله عليه و آله از دنيا رفت على‏ عليه السلام صاحب اختيار مردم بود ... ، چون پيامبر صلى الله عليه و آله ولايت او را به مردم ابلاغ فرموده و او را منصوب كرده بود.<ref>بحار الانوار: ج ۳۵ ص ۳۱۱.</ref>
 
==== امام باقر عليه السلام درباره تفسير قرآنى غدير ====
چرا خدا در قرآن نام اهل‏ بيت‏ عليهم السلام را به صراحت نياورده است؟ براى آنكه عترت قرآن را تفسير كند و ثقلين در كنار يكديگر معنى دهد، همان دوازده امامى كه در غدير معرفى شدند. اين سؤال را ابوبصير از امام باقر عليه السلام پرسيد و حضرت فرمود:
 
خداوند نماز را بر پيامبرش نازل كرده و سه و چهار ركعت بودن آن را ذكر نكرده تا آنكه پيامبر صلى الله عليه و آله آن را براى مردم تفسير نموده است؛ (و  همچنين زكات و حج را) ، و نيز نازل كرده «اَطيعوا اللَّهَ وَ اَطيعوا الرَّسولَ وَ اولِى الاَمرِ مِنكُم»<ref>نساء /  ۵۹ .</ref> كه درباره على و حسن و حسين‏ عليهم السلام است. (در بيان كلمه «اولى الامر») پيامبر صلى الله عليه و آله درباره على‏ عليه السلام فرموده است: مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِىٌّ مَولاهُ، و نيز فرموده: شما را به كتاب خدا و اهل‏ بيتم وصيت مى ‏كنم... .<ref>بحار الانوار: ج ۳۵ ص ۳۱۱.</ref>
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
[[رده:قرآن و غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۱۸

آیه ۵۹ سوره نساء، مشهور به آیه اولی الامر و آیه اطاعت، از آیات نازل‌شده در غدیر که اطاعت از ولی منتخب در غدیر را در راستای اطاعت از خدا و رسول قرار داده است.

آیه ۵۹ نساء و غدیر
آيه ۵۹ نساء و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهنساء
شماره آیه۵۹
جزء۵
محتوای آیه
مکان نزولمدینه
موضوعاطاعت از ولی منتخب در غدیر اطاعت از خدا و رسول
ترتیل آیه
0:37
ترجمه صوتی
0:31

با نزول آیه ۵۹ سوره نساء مردم پرسیدند: یا رسول اللَّه، آیا این آیه و عنوان اصلی آن، یعنی اولی الامر، درباره گروه خاصی از مؤمنان است یا شامل همه آنان می‌شود؟ در پاسخ خداوند به پیامبرش دستور داد والیان امر مردم را به آنان بشناساند و ولایت را برای آنان تفسیر کند. از همین‌جا بود که برنامه غدیر تدارک دیده شد تا در آن مراسم مفهوم و شئون ولایت به بهترین شکل برای مردم بیان شود و منصوب‌بودن ولی الهی پس از پیامبر روشن گردد. درباره تطبیق این آیه در غدیر روایاتی در منابع نقل شده است.

به‌گفته برخی محققان آیه ۵۹ سوره نساء آیه‌ای است که در متن یکی از ادعیه مربوط به غدیر آمده است. مطرح‌شدن این آیه درباره غدیر در این دعا چنین تفسیر شده است: خدایا ما با پذیرش غدیر در واقع توانسته‌ایم به یک مسئله اساسی در قرآن عمل کنیم؛ اینکه اولی الامر کیست و وظیفه مردم در برابر ایشان چیست؟ از پیامبر صلی الله علیه و آله درباره «اولُو الامْرِ» در آیه پرسیدند؛ حضرت فرمود: جانشینان من تا هنگامی که بر سر حوض کوثر نزد من آیند. همه آنان هدایت‌کننده و هدایت‌شده‌اند. خوار کردن خوارکنندگان به آنان ضرر نمی‌رساند. آنان با قرآنند و قرآن با آنان است.

آیه‌ای مربوط به اقدامات پیامبر صلَّی اللّٰه علیه و آله در غدیر

آیه ۵۹ سوره نساء مشهور به آیه اولی الامر و آیه اطاعت، از جمله آیات نازل شده در رخداد غدیر دانسته شده است. آیات زیادی از قرآن در طول سفر پیامبر از مدینه به مکه و بازگشت به آن نازل شده که ۲۱ آیه مستقیماً به موضوع غدیر و پیام آن مربوط است. این آیات نشان‌دهنده پشتوانه الهی و دستور مستقیم خداوند در مراسم غدیر است. برخی آیات به ختم رسالت و آغاز ولایت اشاره دارند و برخی دیگر مردم را برای امتحان بزرگ الهی آماده می‌سازد. همچنین، غدیر به عنوان فتح بزرگ و یأس دشمنان معرفی شده و بر اهمیت ابلاغ ولایت تأکید می‌شود. در نهایت، این آیات کمال دین و اوج نعمت خدا را با ولایت اعلام می‌کنند. این آیات ۴۹ آیه است و در ۲۱ مورد نازل شده است.[۱]

از جمله این آیات، آیه ۵۹ سوره نساء است. پیش از سفر حجةالوداع و واقعه غدیر سه آیه از قرآن در مدینه نازل شد که یکی از آنها این آیه بود:   یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اَطیعُوا اللَّهَ وَ اَطیعُوا الرَّسُولَ وَ اُولِی الاَمْرِ مِنْکُمْ فَاِنْ تَنازَعْتُمْ فی شَیْءٍ فَرَدُّوهُ اِلَی اللَّهِ وَ الرَّسُولِ اِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را [نیز] اطاعت کنید؛ پس هر گاه در امری [دینی] اختلاف نظر یافتید، اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید، آن را به [کتاب] خدا و [سنت] پیامبر [او] عرضه بدارید، این بهتر و نیک‌فرجام‌تر است.  . این آیه به همراه دو آیه دیگر، آیه ولایت و آیه ۱۶ سوره توبه، نازل شده است.[۲]

بستر نزول آیه

با نزول آیه ۵۹ سوره نساء مردم پرسیدند: یا رسول اللَّه، آیا این آیه و عنوان اصلی آن، یعنی «اولوالامر»، درباره گروه خاصی از مؤمنان است یا شامل همه آنان می‌شود؟ در پاسخ خداوند به پیامبرش دستور داد والیان امر مردم را به آنان بشناساند و ولایت را برای آنان تفسیر کند. از همین‌جا بود که برنامه غدیر تدارک دیده شد تا در آن مراسم مفهوم و شئون ولایت به بهترین شکل برای مردم بیان شود. در مراسم غدیر هم پس از خطابه، مردم به یاد آوردند که در مدینه درباره این آیه و دو آیه دیگر سؤال کردند و امروز روز پاسخ آن است. این بود که درباره همین سه آیه بار دیگر سؤال کردند.

با این مقدمات که مردم را برای مسئله ولایت کنجکاو کرده بود جبرئیل بر پیامبر نازل شد و با اشاره به آیه اکمال چنین پیام آورد: «یا محمد، خداوند -جل اسمه- به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: من پیامبری از پیامبرانم و رسولی از فرستادگانم را از دنیا نبردم مگر بعد از کمال دینم و مؤکدنمودن حجتم. اکنون دو مسئله از واجبات باقی مانده که باید آن را به قومت ابلاغ نمایی: یکی حج و دیگری ولایت و خلافت بعد از خودت؛ چرا که من زمینم را از حجتم خالی نگذاشته‌ام و تا ابد خالی نمی‌گذارم.[۳]

پس از پایان خطبه غدیر، چند سؤال که از سوی مؤمنان و نیز منافقین از پیامبر صلی الله علیه و آله پرسیده شد که بر روشنگری غدیر افزود. پس از سؤال سلمان و شخصی دیگر، ابوبکر و عمر سه آیه ۵۹ نساء، ۵۵ مائده و ۱۶ توبه را که هنگام حرکت از مدینه نیز مورد سؤال بودند را مطرح کردند: یا رسول اللَّه، آیا این سه آیه مخصوص علی است؟ حضرت فرمود: آری، درباره او و جانشینان من تا روز قیامت است. گفتند: یا رسول اللَّه، آنان را برای ما بیان فرما. فرمود: علی برادرم و وزیرم و وارثم و وصیم و خلیفه‌ام در امتم و صاحب اختیار هر مؤمنی بعد از من، سپس پسرم حسن، و سپس حسین، و بعد از او نُه نفر از فرزندان پسرم حسین، یکی پس از دیگری که قرآن با آنان است و آنان با قرآن‌اند. از آن جدا نمی‌شوند و قرآن از آنان جدا نمی‌شود تا بر سر حوض کوثر بر من وارد شوند. آنگاه پیامبر صلی الله علیه و آله در پیشگاه مردم رو به علی علیه السلام کرد و فرمود: «مَنْ اَطاعَكَ فَقَدْ اَطاعَنى، وَ مَنْ اَطاعَنى فَقَدْ اَطاعَ اللَّهُ، وَ مَنْ عَصاكَ فَقَدْ عَصانى، وَ مَنْ عَصانى فَقَدْ عَصَى اللَّهُ تَعالى؛ هر كس تو را اطاعت كند مرا اطاعت كرده؛ و هر كس مرا اطاعت كند خدا را اطاعت كرده است؛ و هر كس از تو سرپيچى كند از من سرپيچى كرده، و هر كس از من سرپيچى كند از خداى تعالى سرپيچى كرده است».[۴]

اولی الامر: عنوانی عام یا خاص در آیه

به‌گفته برخی محققان، درباره آیه ۵۹ سوره نساء سؤالی که از سوی مردم مطرح شد این بود که   أُولِی الْأَمْرِ  ، به‌معنای «صاحب اختیار»، آیا عنوانی عام است یا منظور افراد خاصی هستند؟ یعنی هر کس امور مردم را در دست بگیرد «اولِی الامْر» خواهد بود؟ پیداست که سؤال درباره مقام ولایت پاسخی مفصل و شفاف می‌طلبید که هم ابهامی نماند و هم از سوی فتنه‌جویان مورد سوء استفاده واقع نشود. در پاسخ به چنین سؤال مهمی خدا به پیامبر صلی الله علیه و آله دستور داد مسئله ولایت را هم مثل نماز و زکات و حج به‌طور کامل بیان کند و صاحبان این ولایت را به مردم بشناساند و در غدیر علی علیه السلام را به امامت منصوب کند؛ بنابراین واقعه غدیر پاسخ به سؤالی بزرگ درباره ولایت است که از نزول سه آیه قرآن، از جمله آیه ۱۶ سوره توبه، نشأت گرفته است.

داستان این تسلسل تاریخی از زبان امام علی علیه السلام در اتمام حجت‌های خود در زمان عثمان در مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله و در حضور حاضران غدیر در مسجد پیامبر چنین نقل شده است: وقتی آیات ۵۹ نساء، ۵۵ مائده و ۱۶ توبه نازل شد مردم گفتند: یا رسول اللَّه! آیا مخصوص بعضی از مؤمنین است یا شامل همه می‌شود؟ خداوند عزوجل به پیامبرش دستور داد والیانِ امر مردم را به آنان معرفی کند و ولایت را برایشان تفسیر کند، همان‌گونه که نماز و زکات و حجّشان را تفسیر کرده است و مرا در غدیر خم منصوب نماید.

(در غدیر) پیامبر صلی الله علیه و آله مردم را مورد خطاب قرار داد و فرمود: ای مردم! خداوند مرا برای رسالتی فرستاده که سینه‌ام از آن به تنگ آمد و گمان کردم که مردم مرا تکذیب می‌کنند، ولی خدا مرا تهدید کرده که یا آن رسالت را ابلاغ کنم یا مرا عذاب خواهد کرد! سپس پیامبر صلی الله علیه و آله دستور داد تا برای جمع شدن مردم ندا کنند. آنگاه خطابه‌ای ایراد کرد و فرمود: ای مردم، آیا می‌دانید که خدای عزوجل صاحب اختیار من است و من صاحب اختیار مؤمنینم و نسبت به آنان از خودشان بیشتر اختیار دارم؟ گفتند: بلی یا رسول اللَّه. فرمود: یا علی، بپاخیز. من هم بپا خاستم و آن حضرت فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ، اللهمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ». سلمان برخاست و گفت: یا رسول اللَّه، این ولایت چگونه ولایتی است؟ فرمود: ولایتی همچون ولایت من، هرکس من نسبت به او از خودش بیشتر اختیار داشته‌ام علی هم نسبت به او از خودش بیشتر اختیار دارد. اینجا بود که خداوند تعالی آیه ۳ سوره مائده را نازل کرد و پیامبر صلی الله علیه و آله با تکبیر چنین فرمود: اللَّه اکْبَر، کمال نبوت من و تکمیل دین خدا ولایت علی علیه السلام بعد از من است.

ابوبکر و عمر برخاستند و گفتند: یا رسول اللَّه، این آیات مخصوص علی علیه السلام است؟ حضرت فرمود: آری، درباره او و جانشینانم تا روز قیامت است. گفتند: یا رسول اللَّه، آنان را برای ما روشن فرما. فرمود: برادرم علی و وزیرم و وارثم و وصیّم و جانشینم در امتم و صاحب اختیار هر مؤمنی بعد از من. سپس پسرم حسن و بعد حسین و آنگاه نُه نفر از فرزندان پسرم حسین که یکی پس از دیگری خواهند بود. قرآن با آنان است و آنان با قرآنند. از آن جدا نمی‌شوند و قرآن هم از آنان جدا نمی‌شود تا بر سر حوض کوثر بر من وارد شوند.[۵]

تحلیل اعتقادی آیه

به‌گفته برخی محققان، مراسم عظیم غدیر به‌دستور خدا برای پاسخ به چند سؤال حیاتی پیرامون رکن اعتقادی ولایت تشکیل شد. اگر این سؤال‌ها و پاسخ آنها را از متن بالا استخراج شوند، نتایج زیر به‌دست می‌آید که تفسیری بر آیه ۵۹ سوره نساء و دو آیه دیگر است:

  1. سؤال: آیا مسئله ولایت و صاحب اختیاری مردم مخصوص افراد خاصی است، یا آنکه منظور اصل به‌دست گرفتن امور مردم است و افراد آن مهم نیستند و می‌توانند در هر زمانی انتخاب شوند؟ پاسخ: ولایت و صاحب اختیاری مردم نه تنها عمومیت ندارد، بلکه مخصوص دوازده نفرِ معین شده است که مقام عصمت را دارند.
  2. سؤال: پشتوانه این ولایت و صاحب اختیاری مردم چیست؟ پاسخ: ولایتِ خدا اصل این ولایت بر مردم است. در پله دوم ولایت رسول اللَّه صلی الله علیه و آله است و در امتداد آن ولایت ائمه علیهم السلام قرار دارد؛ بنابراین ولایت پیامبر و امام به ترتیب تکیه بر ولایت اول دارد که ولایت خالق جهان بر مخلوقاتش است.
  3. سؤال: آیا ولایت مخصوص علی علیه السلام است؟ پاسخ: علی و جانشینانش تا روز قیامت صاحب این ولایتند، که عبارتند از حسن و حسین و نه نفر از فرزندان حسین علیهم السلام.
  4. سؤال: محدوده این ولایت چقدر است؟ پاسخ: عیناً مانند ولایت پیامبر صلی الله علیه و آله است و به‌معنای صاحب اختیاری بر همه مردم در همه ابعاد حتی امور شخصی آنان است.
  5. سؤال: اهمیت ولایت چقدر است؟ پاسخ: با این ولایت دین کامل شده و رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله به عنوان ختم نبوت به انجام رسیده است.[۶]

روایاتی در تأیید تفسیر غدیری آیه

روایاتی در تأیید تفسیر غدیری آیه ۵۹ سوره نساء وارد شده است؛ از جمله:

روایتی از سلیم بن قیس

آبان بن ابی‌عیّاش از سلیم بن قیس نقل می‌کند که گفت: از علی بن ابی‌طالب علیه السلام شنیدم در حالی که مردی از آن حضرت درباره ایمان سؤال کرد و گفت: یا امیرالمؤمنین‏، مرا از ایمان خبر ده به‌طوری که از غیر تو و بعد از تو از کسی در این باره سؤال نکنم. حضرت پایه‌های ایمان را بیان کرد و سپس فرمود: کم‌ترین چیزی که شخص با آن گمراه می‌شود آن است که حجت خدا در زمین و شاهد او بر خلقش را که امر به اطاعت او نموده و ولایتش را واجب کرده، نشناسد. آن مرد عرض کرد: یا امیرالمؤمنین، آنان را برایم نام ببر. فرمود: کسانی که خداوند ایشان را با خود و پیامبرش قرین نموده و فرموده «از خدا و پیامبر و اولی الامرتان پیروی کنید».[۷]

روایتی در جنگ صفین

در جنگ صفین، پس از ردّ و بدل شدن نامه بین امیرالمؤمنین علیه السلام و معاویة بن ابوسفیان، حضرت در میان لشکرش بر فراز منبر قرار گرفت و فرمود: ای مردم، مناقب من بیشتر از آن است که شمرده شود. من با ذکر آنچه خداوند در کتابش نازل کرده و پیامبر صلی الله علیه و آله درباره من فرموده از ذکر سایر مناقب و فضایلم صرف‌نظر می‌کنم. شما را به خدا قسم می‌دهم درباره قول خداوند: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید از خدا و رسول و اولی الامر خود اطاعت کنید»... مردم پرسیدند: یا رسول اللَّه، آیا این مخصوص بعضی از مؤمنان است یا شامل همه آنان است؟ اینجا بود که خداوند عزوجل دستور داد تا به مردم بفهماند که آیات درباره چه کسی نازل شده و ولایت را برای آنان تفسیر کند همان‌طور که نماز و روزه و زکات و حجّشان را بیان کرده است. آن حضرت هم مرا در غدیر خم منصوب کرد و فرمود: «خداوند رسالتی را به من سپرده که به‌خاطر آن سینه‌ام به تنگ آمده است و چنین گمان برده‌ام که مردم مرا تکذیب می‌کنند، ولی خداوند مرا ترسانده که باید ابلاغ کنم و گرنه مرا عذاب خواهد کرد. ای علی، بپا خیز»!

سپس ندای نماز جماعت داد و نماز ظهر را با مردم خواند و سپس فرمود: «ای مردم، خداوند صاحب اختیار من و من صاحب اختیار مؤمنان هستم و اختیارم بر آنان از خودشان بیشتر است. بدانید که هر کس من صاحب اختیار او بوده‌ام، علی صاحب اختیار اوست. پروردگارا، دوست بدار هر کس او را دوست بدارد و دشمن بدار هر کس او را دشمن بدارد. یاری کن هر کس او را یاری کند و خوار گردان هر کس او را خوار کند».[۸]

روایتی از امام محمد باقر علیه السلام

امام باقر علیه السلام به ابوبصیر فرمود: آیه «ای کسانی که ایمان آورده‌اید از خدا و رسول و اولی الامر خود اطاعت کنید» درباره علی بن ابی‌طالب علیه السلام نازل شده است. ابوبصیر عرض کرد: مردم به ما می‌گویند: چرا خداوند نام علی و اهل بیتش را در کتابش ذکر نکرده است؟ حضرت فرمود: به مردم بگویید: خداوند نماز را بر پیامبرش نازل کرده و سه و چهار رکعت بودن آن را ذکر نکرده تا آنکه پیامبر صلی الله علیه و آله آن را برای مردم تفسیر نموده است. (و همچنین زکات و حج را)، و نیز نازل کرده «از خدا و رسول و اولی الامر خود اطاعت کنید» که درباره علی و حسن و حسین علیهم السلام است.

(در بیان کلمه «اولی الامر») پیامبر صلی الله علیه و آله درباره علی علیه السلام فرموده است: «هرکس من مولای اویم، پس علی مولای اوست»، و نیز فرموده است: «شما را به کتاب خدا و اهل بیتم وصیت می‌کنم…». اگر پیامبر صلی الله علیه و آله سکوت می‌کرد و اهل آیه «اولی الامر» را معرفی نمی‌کرد آل‌عباس و آل‌عقیل و دیگران آن را ادعا می‌کردند. … وقتی پیامبر صلی الله علیه و آله از دنیا رفت علی علیه السلام صاحب اختیار مردم بود…. چون پیامبر صلی الله علیه و آله ولایت او را به مردم ابلاغ فرموده و او را منصوب نموده بود.[۹]

آیه در متن یک دعای غدیری

به‌گفته برخی محققان آیه ۵۹ سوره نساء آیه‌ای است که در متن یکی از ادعیه مربوط به غدیر آمده است. یکی از جلوه‌های قرآنی غدیر دعاها و زیاراتی است که در آنها به تبیین و تفسیر آیات مربوط به واقعه غدیر پرداخته شده است. در بسیاری از دعاها و زیارات -به‌خصوص آنچه مربوط به شب و روز غدیر است- ناگفته‌هایی از مسئله غدیر به‌چشم می‌خورد که در هیچ روایت دیگری یافت نمی‌شود. در مواردی شأن نزول آیات و در مواردی استشهاد به آیه‌های قرآن و در مواردی مصداق قرار دادن غدیر برای آیه مزبور مطرح شده است.[۱۰]

آیه در متن دعا

به‌نقل از منابع، آیه ۵۹ نساء در دعایی که بعد از نماز روز عید غدیر خوانده می‌شود چنین آمده است:«رَبَّنا انَّكَ امَرْتَنا بِطاعَةِ وُلاةِ امْرِكَ وَ امَرْتَنا انْ نَكُونَ مَعَ الصّادِقينَ فَقُلْتَ: أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِى الْأَمْرِ مِنْكُمْ وَ قُلْتَ: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ. رَبَّنا سَمِعْنا وَ اطَعْنا؛ پروردگارا، تو به ما دستور اطاعت از واليان امرت داده‌اى و نيز دستور داده‌اى كه با راستگویان باشيم و فرموده‌اى: اطاعت كنيد از خدا و رسول و از اولى الامرتان و نيز فرموده‌اى: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد تقواى خدا پيشه كنيد و با راستگویان باشيد. پروردگارا، ما شنيديم و اطاعت كرديم».[۱۱]

نتیجه اعتقادی آیه در دعا: با اولوالامر باشید

مطرح‌شدن آیه ۵۹ سوره نساء، درباره غدیر در این دعا چنین تفسیر شده است: خدایا ما با پذیرش غدیر در واقع توانسته‌ایم به یک مسئله اساسی در قرآن عمل کنیم؛ اینکه اولی الامر کیست و وظیفه مردم در برابر ایشان چیست؟ از پیامبر صلی الله علیه و آله درباره «اولُو الامْرِ» در آیه پرسیدند؛ حضرت فرمود: جانشینان من تا هنگامی که بر سر حوض کوثر نزد من آیند. همه آنان هدایت‌کننده و هدایت‌شده‌اند. خوار کردن خوارکنندگان به آنان ضرر نمی‌رساند. آنان با قرآنند و قرآن با آنان است.[۱۲]

در غدیر، پیامبر صلی الله علیه و آله اولین نفر از این جانشینان را به همه معرفی کرد. سپس یازده امام بعد از او را نیز برای همه روشن ساخت. نتیجه‌گیری از این همه آن است که هر کس امامت غدیر را نپذیرد و امام دیگری برای خود انتخاب کند، از اولوالامر قرآنی اطاعت نکرده که قرین خدا و رسول هستند. در نتیجه از کسانی اطاعت کرده که غیر دستور خدا یا ضد دستور خدا عمل کردند و در نگاه دیگر با دروغگویان بوده‌اند یا با کسانی که راستی آنان تأیید نشده است.[۱۳]

پانویس

  1. غدیر در قرآن، ج۱، ص۲۵.
  2. غدیر در قرآن، ج۱، ص۳۰.
  3. کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص۱۴۷–۱۴۸؛ فرائد السمطین، ج۱، ص۳۱۴–۳۱۵، ح۲۵۰؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۲۰۱–۲۰۲؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۲۳۳.
  4. عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۲۳۱.
  5. کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص۱۴۷–۱۴۸؛ فرائد السمطین، ج۱، ص۳۱۴–۳۱۵، ح۲۵۰؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۲۳۳.
  6. غدیر در قرآن، ج۱، ص۳۳–۳۴؛ واقعه قرآنی غدیر، ص۱۱۲–۱۱۵؛ سخنرانی استثنائی غدیر، ص۸۱.
  7. کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص۵۷.
  8. کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص۱۴۷–۱۴۸.
  9. بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۱۱.
  10. غدیر در قرآن، ج۳، ص۳۵۵.
  11. الاقبال، ج۲، ص۲۸۷–۲۸۸؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۲۱۹.
  12. الغیبة، ص۷۰.
  13. ژرفای غدیر، ص۱۹۵؛ اولین میراث مکتوب درباره غدیر، ص۱۴؛ اولین میراث مکتوب درباره غدیر، ص۳۵؛ سخنرانی استثنائی غدیر، ص۸۱؛ چهارده قرن با غدیر، ص۵۱؛ اسرار غدیر، ۲۶۳–۲۷۲؛ اسرار غدیر، ص۲۷۵.

منابع

  • اسرار غدیر؛ محمدباقر انصاری، تهران: نشر تک، ۱۳۸۴ش.
  • الإقبال بالأعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة؛ سید علی بن موسی بن طاووس، تحقیق: جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتب الإعلام الإسلامی، ۱۴۱۸ق.
  • اولین میراث مکتوب از واقعه غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
  • بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
  • چهارده قرن با غدیر (اتمام حجت‌ها، بحث‌های علمی، مناظرات، میراث مکتوب، شعر و ادب، یادگارها و یادبودها)؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۷۹ش.
  • ژرفای غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۳ش.
  • سخنرانی استثنائی غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.
  • عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال؛ عبدالله بن نورالله بحرانی اصفهانی‏، تحقیق: محمدباقر موحد ابطحی اصفهانی‏، قم: مؤسسة الإمام المهدی علیه السلام، ۱۳۸۲ش.
  • غدیر در قرآن، قرآن در غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.
  • الغیبة؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، تحقیق: علی‌اکبر غفاری، تهران: مکتبة الصدوق، ۱۳۹۷ق.
  • فرائد السمطین؛ ابراهیم بن محمد حموی جوینی، تحقیق: محمدباقر محمودی، بیروت: مؤسسة المحمودی، ۱۳۹۸ق.
  • کتاب سلیم بن قیس الهلالی؛ سلیم بن قیس هلالی، تحقیق: علاءالدین موسوی، تهران: مؤسسة البعثة (قسم الدراسات الإسلامیة)، ۱۴۰۷ق.
  • واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.