شريک بن عبداللَّه نخعى قاضى: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «== اتمام حجت شريک با غدير<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۱۰۶. اسرار غدير: ص ۲۹۷.</ref> == ...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== اتمام حجت شريک با غدير<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۱۰۶. اسرار غدير: ص ۲۹۷.</ref> == | == اتمام حجت شريک با غدير<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۱۰۶. اسرار غدير: ص ۲۹۷.</ref> == | ||
از نمونه هاى بارز [[اتمام حجت]] و استدلال و يادآورى هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و [[معصومین علیهم السلام]] و اصحابشان صورت گرفته است. | |||
تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال [[حدیث غدیر]] را [[فرهنگ غدیر در تاریخ|روایت]] كرده اند نيز به گونه اى جهاد خود را در مقابله با اهل [[سقیفه]] به نمايش گذاشته اند. | |||
يكى از [[اصحاب ائمه علیهم السلام|اصحاب]] معصومين عليهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده شريک بن عبداللَّه نخعى قاضى است: | |||
شريک بن عبدالله نخعى - كه يكى از قضات بزرگ سنى است - سخن جالبى درباره [[غدیر]] گفته است. از او پرسيدند: چه مى گويى درباره كسى كه از دنيا رفته و نسبت به [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] معرفتى ندارد؟ | |||
پاسخ داد: چيزى بر عهده او نيست. گفتند: اگر نسبت به على عليه السلام [[معرفت]] نداشته باشد چطور؟ گفت: در آتش است! زيرا پيامبرصلى الله عليه وآله در روز غدير او را به عنوان [[عَلَم]] و راهنما بين مردم منصوب كرده و فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلَاهُ».<ref>المسترشد: ص ۲۷۰ ح ۸۱ .</ref> | |||
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۰۲.</ref> == | |||
يكى از [[علما]] و بزرگان [[اهل سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده شريک بن عبداللَّه نخعى (ت ۹۵ - م ۱۷۷ ق) است. | |||
[[ابن کثیر]] حديث غدير در ماجراى [[احتجاج]] [[امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علیه السلام]] در [[رحبه کوفه]] را از شريک نقل كرده است. ابن الوردى و ذهبی و يافعى و [[جلال الدین سیوطی|سیوطی]]<ref>تتمّة المختصر: حوادث سال ۱۷۷. دول الاسلام: حوادث سال ۱۷۷. مرآة الجنان: حوادث سال ۱۷۷. طبقات الحفّاظ: ص ۹۸.</ref>: او را ستوده و توثیق كرده اند. | |||
== منبع == | |||
دانشنامه غدیر،جلد ۱۳،صفحه ۲۳۰. | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:حدیث غدیر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۸
اتمام حجت شريک با غدير[۱]
از نمونه هاى بارز اتمام حجت و استدلال و يادآورى هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و معصومین علیهم السلام و اصحابشان صورت گرفته است.
تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال حدیث غدیر را روایت كرده اند نيز به گونه اى جهاد خود را در مقابله با اهل سقیفه به نمايش گذاشته اند.
يكى از اصحاب معصومين عليهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده شريک بن عبداللَّه نخعى قاضى است:
شريک بن عبدالله نخعى - كه يكى از قضات بزرگ سنى است - سخن جالبى درباره غدیر گفته است. از او پرسيدند: چه مى گويى درباره كسى كه از دنيا رفته و نسبت به ابوبکر معرفتى ندارد؟
پاسخ داد: چيزى بر عهده او نيست. گفتند: اگر نسبت به على عليه السلام معرفت نداشته باشد چطور؟ گفت: در آتش است! زيرا پيامبرصلى الله عليه وآله در روز غدير او را به عنوان عَلَم و راهنما بين مردم منصوب كرده و فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلَاهُ».[۲]
روايت حديث غدير[۳]
يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حدیث غدیر را نقل كرده شريک بن عبداللَّه نخعى (ت ۹۵ - م ۱۷۷ ق) است.
ابن کثیر حديث غدير در ماجراى احتجاج امیرالمؤمنین علیه السلام در رحبه کوفه را از شريک نقل كرده است. ابن الوردى و ذهبی و يافعى و سیوطی[۴]: او را ستوده و توثیق كرده اند.
منبع
دانشنامه غدیر،جلد ۱۳،صفحه ۲۳۰.