عبدالرحمن بن ابی لیلی

اتمام حجت با غدير

از نمونه ‏هاى بارز اتمام حجت و استدلال و يادآورى‏ هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و معصومين‏ عليهم السلام و اصحابشان صورت گرفته است.

تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال تاريخ اسلام حدیث غدیر را روايت كرده ‏اند نيز به گونه ‏اى جهاد خود را در مقابله با اهل سقيفه به نمايش گذاشته ‏اند.

یكى از اصحاب معصومين‏ عليهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده عبدالرحمن بن ابى ‏ليلى است:

1. عبدالرحمن حديث غدير را چنين نقل كرده است: «پيامبر صلى الله عليه و آله در روز غدير خم على‏ عليه السلام را مقابل مردم آورد و به آنان معرفى كرد كه او صاحب اختيار هر مرد و زن مؤمنى است».
2. عبدالرحمن بن ابى‏ ليلى در حضور امیرالمؤمنین‏ علیه السلام به پاخاست و عرض كرد:يا اميرالمؤمنين، من از شما سؤالى دارم كه مى ‏خواهم جوابش را از خود شما بشنوم، و اين در حالى است كه ما منتظر شديم شما درباره ولایت و خلافت خود مطالبى بگوييد ولى هنوز نگفته ‏ايد. آيا وقت آن نرسيده كه بگوييد.

ما درباره شما مطالب بسيارى مى‏ گوييم. آيا مى‏ شود ما بگوييم آنان كه قبل از شما خلافت را بدست گرفتند از شما نسبت به آن سزاوارتر بودند؟ اگر چنين چيزى بگوييم پس چرا پيامبر صلى الله عليه و آله بعد از حجةالوداع شما را منصوب كرده فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ...»؟!

روايت حديث غدير

يكى از تابعین كه حدیث غدير را از صحابه نقل كرده عبدالرحمن بن ابى‏ ليلى (م ۸۲ يا ۸۳ يا ۸۴ ق) است. خوارزمى در «المناقب» ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين‏ عليه السلام به حديث غدیر در رحبه كوفه را از عبدالرحمن بن ابى ‏ليلى نقل كرده است. همچنين ابونعیم در «حلية الاولياء» حديث غدير را از او نقل كرده است. ذهبى و ابن‏ حجر: وى را توثيق كرده و و از تابعين بزرگ مى‏ دانند.