آيه ۱۸ هود و غدیر: تفاوت میان نسخهها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '<references />' به '{{پانویس}}') |
(←پانویس) |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
آيا ظالم تر از اينان كسى هست كه خداوند در قرآن لعنتشان كرده است؟ | آيا ظالم تر از اينان كسى هست كه خداوند در قرآن لعنتشان كرده است؟ | ||
حذیفه از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل میکند: «خداوند متعال پنج چیز را بر بندگانش واجب گردانیده است، امّا مردم چهار چیز را پذیرفتند و یک مورد را رها کردند». پرسیدند: «آن چهار چیز چیست»؟ فرمود: «نماز و زکات و حج و روزه». پرسیدند: «آن یکی که رهایش کردند چه بود»؟ فرمود: «ولایت علیّبنابیطالب علیه السلام». پرسیدند: «آیا این مسئله را خداوند واجب گردانیده است»؟ فرمود: «بله! خداوند میفرماید: {{متن قرآن|وَ یَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِینَ کَذَبُوا عَلی رَبِّهِمْ ... أُولئِکَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما کانُوا یَفْتَرُونَ.}}<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۶۳۴؛ بحار الأنوار، ج۳۹، ص۲۵۷/ البرهان</ref> | |||
یزید به امامزینالعابدین علیه السلام گفت: «پدرت چیزی طلب کرد که اهلش نبود؛ پس خدا او را به دست کسی که اهلش بود کشت. پس گناه من در این جریان چیست»؟ امام علیه السلام فرمود: «خداوند میفرماید:{{متن قرآن|أَلا لَعْنَةُ الله عَلَی الظَّالِمِینَ}}؛ به نظر تو آیا خدا در این آیه قاتل امام حسین علیه السلام را لعنت کرده یا خود ایشان را؟ یزید [از جوابدادن عاجز و] مبهوت شد».<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۶۳۶؛ متشابه القرآن، ج۱، ص۱۲۱</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] |
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۰۹
آيه «وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّه كَذِباً أُولئِكَ يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ»[۱]
پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد دوست و دشمن اهل بیت علیهم السلام در قرآن در خطبه غدیر فرمود:
«مَعاشِرَ النّاسِ، عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّه وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِيُّنا كُلُّ مَنْ مَدَحَهُ اللَّه وَ احَبَّهُ»:
اى مردم، دشمن ما كسى است كه خداوند او را مورد مذمت و لعن قرار داده، و دوست ما هر كسى است كه خداوند او را مدح نموده و دوست بدارد.[۲]
يكى از مواردى كه پيامبر صلى الله عليه و آله به آنها اشاره دارد آيه لعنتِ منافقان است:
وَعَدَ اللَّه الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْكُفَّارَ نارَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها، هِىَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللَّه وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقِيمٌ :
«خداوند به مردان و زنان منافق و كافران آتش جهنم را وعده داده كه در آن دائمى خواهند بود، و آن برايشان كافى است، و خدا آنان را لعنت نموده و برايشان عذاب پابرجايى است» .
وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللَّه كَذِباً أُولئِكَ يُعْرَضُونَ عَلى رَبِّهِمْ وَ يَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلى رَبِّهِمْ، أَلا لَعْنَةُ اللَّه عَلَى الظَّالِمِينَ :
«چه كسى ظالم تر است از كسى كه بر خدا دروغ مى بندد؟ اينان كسانى اند كه بر پروردگار خود عرضه مى شوند و شاهدان گواهى مى دهند كه اينان بر پروردگار خود دروغ بستند.
آگاه باشيد كه لعنت خدا بر ظالمين است».
در حالى كه دروغ بستن بر پيامبر صلى الله عليه و آله دروغ بستن بر خداست:
آيا اهل سقیفه نگفتند: پيامبر گفته: نبوت و خلافت در يک خاندان جمع نمى شود؟
آيا نگفتند: پيامبر گفته: پيامبران ارث نمى گذارند؟
آيا ده ها دروغ را به حضرتش نسبت ندادند تا خواسته هاى خود را عملى كنند؟
آيا ظالم تر از اينان كسى هست كه خداوند در قرآن لعنتشان كرده است؟
حذیفه از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل میکند: «خداوند متعال پنج چیز را بر بندگانش واجب گردانیده است، امّا مردم چهار چیز را پذیرفتند و یک مورد را رها کردند». پرسیدند: «آن چهار چیز چیست»؟ فرمود: «نماز و زکات و حج و روزه». پرسیدند: «آن یکی که رهایش کردند چه بود»؟ فرمود: «ولایت علیّبنابیطالب علیه السلام». پرسیدند: «آیا این مسئله را خداوند واجب گردانیده است»؟ فرمود: «بله! خداوند میفرماید: وَ یَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِینَ کَذَبُوا عَلی رَبِّهِمْ ... أُولئِکَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما کانُوا یَفْتَرُونَ. [۳]
یزید به امامزینالعابدین علیه السلام گفت: «پدرت چیزی طلب کرد که اهلش نبود؛ پس خدا او را به دست کسی که اهلش بود کشت. پس گناه من در این جریان چیست»؟ امام علیه السلام فرمود: «خداوند میفرماید: أَلا لَعْنَةُ الله عَلَی الظَّالِمِینَ ؛ به نظر تو آیا خدا در این آیه قاتل امام حسین علیه السلام را لعنت کرده یا خود ایشان را؟ یزید [از جوابدادن عاجز و] مبهوت شد».[۴]