آیه ۳۸ سوره اعراف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
| مکان نزول =مکه  
| مکان نزول =مکه  
| موضوع =لعنت‌کردن جهنمیان یکدیگر را  
| موضوع =لعنت‌کردن جهنمیان یکدیگر را  
}}در بخش هفتم [[خطبه غدیر]] و پس از آن كه [[صراط مستقیم و خطبه غدیر|صراط مستقیم]] روشن شد، سخنرانى پيامبر صلى الله عليه و آله در معرفى دو گروه دوست و دشمن آنان ادامه يافت.
}}
آیه ۳۸ سوره اعراف


حضرت يازده جمله در اين باره فرمود كه شش جمله آن در توصيف اولياى [[معصومین علیهم السلام|اهل‏ بیت‏ علیهم السلام]] و پنج جمله در وصف اعداء بود.
از سوی برخی محققان، موقعیت استفاده از آیه ۳۸ سوره اعراف در خطبه غدیر چنین توصیف شده است: در بخش هفتم [[خطبه غدیر]]، پیامبر صلى الله عليه و آله پس از آنكه مفهوم [[صراط مستقیم و خطبه غدیر|صراط مستقیم]] روشن کرد، به معرفى دو گروه دوستان و دشمنان [[معصومین علیهم السلام|اهل‏ بیت‏ علیهم السلام]] پرداخت. حضرت يازده جمله در اين باره گفت كه شش جمله آن در وصف دوستان اهل‏ بیت‏ و پنج جمله در وصف دشمنان آنان بود.  


حضرت در جمله نهم وصف قرآنى دشمنان اهل‏ بیت‏ علیهم السلام را ادامه داده و [[لعن بر دشمن و منکر امیر المؤمنین علیه السلام|لعن دشمنان]] [[ولایت ائمه علیهم السلام|ولایت]] در [[جهنم]] را بيان فرمود و با قرائت كامل آيه ۳۸ سوره اعراف:
حضرت در جمله نهم وصف قرآنى دشمنان اهل‏ بیت‏ را ادامه داد و لعن دشمنان [[ولایت ائمه علیهم السلام|ولایت]] در [[جهنم]] را بيان کرد و با قرائت كامل آيه ۳۸ سوره اعراف: {{قرآن|كُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها حَتّى اِذا ادّارَكُوا فيها جَميعاً ...}} ادامه يافت، كه مفهوم آن لعنت دشمنان اهل ‏بيت‏ عليهم السلام به يكديگر و مضاعف شدن [[عذاب دائم برای منکرین ولایت|عذاب]] آنان بود:
 
{{قرآن|كُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها حَتّى اِذا ادّارَكُوا فيها جَميعاً ...}} ادامه يافت، كه مفهوم آن لعنت دشمنان اهل ‏بيت‏ عليهم السلام به يكديگر و مضاعف شدن [[عذاب دائم برای منکرین ولایت|عذاب]] آنان بود:


{{متن عربی|اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ قالَ اللَّهُ فيهِمْ}}: {{قرآن|كُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها حَتّى اِذَا ادّارَكُوا فيها جَميعاً قالَتْ اُخْريهُمْ لاَوُليهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ اَضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النّارِ، قالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَ لكِنْ لا تَعْلَمُونَ}}:
{{متن عربی|اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ قالَ اللَّهُ فيهِمْ}}: {{قرآن|كُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها حَتّى اِذَا ادّارَكُوا فيها جَميعاً قالَتْ اُخْريهُمْ لاَوُليهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ اَضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النّارِ، قالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَ لكِنْ لا تَعْلَمُونَ}}:

نسخهٔ ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۵

آیه ۳۸ اعراف و غدیر
آیه ۳۸ سوره اعراف و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهاعراف
شماره آیه۳۸
جزء۸
محتوای آیه
مکان نزولمکه
موضوعلعنت‌کردن جهنمیان یکدیگر را

آیه ۳۸ سوره اعراف

از سوی برخی محققان، موقعیت استفاده از آیه ۳۸ سوره اعراف در خطبه غدیر چنین توصیف شده است: در بخش هفتم خطبه غدیر، پیامبر صلى الله عليه و آله پس از آنكه مفهوم صراط مستقیم روشن کرد، به معرفى دو گروه دوستان و دشمنان اهل‏ بیت‏ علیهم السلام پرداخت. حضرت يازده جمله در اين باره گفت كه شش جمله آن در وصف دوستان اهل‏ بیت‏ و پنج جمله در وصف دشمنان آنان بود.

حضرت در جمله نهم وصف قرآنى دشمنان اهل‏ بیت‏ را ادامه داد و لعن دشمنان ولایت در جهنم را بيان کرد و با قرائت كامل آيه ۳۸ سوره اعراف: Ra bracket.png كُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها حَتّى اِذا ادّارَكُوا فيها جَميعاً ... La bracket.png ادامه يافت، كه مفهوم آن لعنت دشمنان اهل ‏بيت‏ عليهم السلام به يكديگر و مضاعف شدن عذاب آنان بود:

«اَلا اِنَّ اَعْداءَهُمُ الَّذينَ قالَ اللَّهُ فيهِمْ»: Ra bracket.png كُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها حَتّى اِذَا ادّارَكُوا فيها جَميعاً قالَتْ اُخْريهُمْ لاَوُليهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ اَضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النّارِ، قالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَ لكِنْ لا تَعْلَمُونَ La bracket.png:

بدانيد كه دشمنان ايشان كسانى ‏اند كه خداوند درباره آنان فرموده است: Ra bracket.png كُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها ... La bracket.png:

«هر گروهى كه داخل جهنم مى‏ شوند همتاى خود را لعنت مى‏ كنند، تا آنكه همه آنان در آنجا به يكديگر بپيوندند آخرين آنان با اشاره به اولين آنان مى‏ گويند:

پروردگارا، اينان ما را گمراه كردند؛ پس عذاب دو چندان از آتش به آنان نازل كن.

خدا مى ‏فرمايد: «براى هر دو گروه عذاب مضاعف است ولى شما نمى ‏دانيد».[۱]

پانویس

  1. سخنرانى استثنائى غدير، ص۲۰۱-۲۱۲؛ واقعه قرآنى غدير، ص۱۰۱.

منابع