حبیب بن ابی ثابت اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه غدیر
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== <big>روايت حديث غدير <ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۱۶۵.</ref></big> ==
== روايت حديث غدير <ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۱۶۵.</ref>==
  <big>يكى از [[تابعین]] كه [[حدیث غدیر]] را از صحابه نقل كرده حبيب بن ابى‏ ثابت اسدى كوفى (م ۱۱۷ يا ۱۱۸ يا ۱۱۹ ق) است. نسايى در «الخصائص» و حاكم در «المستدرک» و ابن ‏كثير در «البداية و النهاية» و [[احمد بن حنبل]] در مسند خود حديث غدير را از حبيب بن ابى‏ ثابت و او از زيد بن ارقم نقل كرده ‏اند.<ref>الخصائص: ص ۱۵. المستدرك (حاكم) : ج ۳ ص ۱۰۹. البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۰۸. مسند احمد بن حنبل: ج ۱ ص ۱۱۸.</ref>  ذهبى و [[ابن حجر عسقلانی|ابن‏ حجر]]<ref>تذكرة الحفاظ: ج ۱ ص ۱۰۳. تهذيب التهذيب: ج ۱ ص ۱۷۸.</ref> : او را توثيق كرده‏ اند.</big>
  يكى از [[تابعین]] كه [[حدیث غدیر]] را از صحابه نقل كرده حبيب بن ابى‏ ثابت اسدى كوفى (م ۱۱۷ يا ۱۱۸ يا ۱۱۹ ق) است. نسايى در «الخصائص» و حاكم در «المستدرک» و ابن ‏كثير در «البداية و النهاية» و [[احمد بن حنبل]] در مسند خود حديث غدير را از حبيب بن ابى‏ ثابت و او از زيد بن ارقم نقل كرده ‏اند.<ref>الخصائص: ص ۱۵. المستدرك (حاكم) : ج ۳ ص ۱۰۹. البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۰۸. مسند احمد بن حنبل: ج ۱ ص ۱۱۸.</ref>  ذهبى و [[ابن حجر عسقلانی|ابن‏ حجر]]<ref>تذكرة الحفاظ: ج ۱ ص ۱۰۳. تهذيب التهذيب: ج ۱ ص ۱۷۸.</ref> : او را توثيق كرده‏ اند.


== <big>پانویس</big> ==
== پانویس ==
<references />
<references />
[[رده:راوی غدیر]]
[[رده:راوی غدیر]]
[[رده:حدیث غدیر]]
[[رده:حدیث غدیر]]

نسخهٔ ‏۱۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۱

روايت حديث غدير [۱]

  يكى از تابعین كه حدیث غدیر را از صحابه نقل كرده حبيب بن ابى‏ ثابت اسدى كوفى (م ۱۱۷ يا ۱۱۸ يا ۱۱۹ ق) است. نسايى در «الخصائص» و حاكم در «المستدرک» و ابن ‏كثير در «البداية و النهاية» و احمد بن حنبل در مسند خود حديث غدير را از حبيب بن ابى‏ ثابت و او از زيد بن ارقم نقل كرده ‏اند.[۲] ذهبى و ابن‏ حجر[۳] : او را توثيق كرده‏ اند.

پانویس

  1. چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۱۶۵.
  2. الخصائص: ص ۱۵. المستدرك (حاكم) : ج ۳ ص ۱۰۹. البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۰۸. مسند احمد بن حنبل: ج ۱ ص ۱۱۸.
  3. تذكرة الحفاظ: ج ۱ ص ۱۰۳. تهذيب التهذيب: ج ۱ ص ۱۷۸.