آيه ۵۴ مائده و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== آيه «يُجاهِدُونَ فى سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ فِى اللَّهِ لَوْمَةُ لائِمٍ»<ref>مائده / ۵۴ . سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۵۷ - ۱۷۰. واقعه قرآنى غدير: ص ۸۶ .</ref> == | == آيه «يُجاهِدُونَ فى سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ فِى اللَّهِ لَوْمَةُ لائِمٍ»<ref>مائده / ۵۴ . سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۵۷ - ۱۷۰. واقعه قرآنى غدير: ص ۸۶ .</ref> == | ||
در | چگونگی استفاده از قسمتی از آیه ۵۴ سوره مائده در رخداد غدیر چنین توصیف شده است: در قسمتی از مرحله سوم از [[خطبه غدیر]]، پيامبر صلى الله عليه و آله و پس از بيان علم امامان عليهم السلام، اشاره به ملاک قرار دادن حق و باطل و معرفى برپادارنده حق و باطل‌کننده باطل کرد: {{قرآن|يُجاهِدُونَ فى سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ|ترجمه=در راه خدا جهاد مى‌كنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمى‌ترسند}} | ||
کلام رسول الله صلی الله علیه و آله در منابع چنین نقل شده است: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، لا تَضِلُّوا عَنْهُ وَ لا تَنْفِرُوا مِنْهُ وَ لا تَسْتَنْكِفُوا عَنْ وِلايَتِهِ، فَهُوَ الَّذى يَهْدى اِلَى الْحَقِّ وَ يَعْمَلُ بِهِ وَ يُزْهِقُ الْباطِلَ وَ يَنْهى عَنْهُ وَ لا تَأْخُذُهُ فِى اللَّهِ لَوْمَةُ لائِمٍ|ترجمه=اى مردم، از على به‌سوى ديگرى گمراه نشويد و از او روى برمگردانيد و از ولايت او سرباز نزنيد. اوست كه به حق هدايت نموده و به آن عمل مىكند، و باطل را ابطال نموده و از آن نهى مىنمايد، و در راه خدا سرزنش ملامتكنندهاى او را مانع نمىشود}}.<ref>سخنرانى استثنائى غدير، ص۱۵۷؛ سخنرانى استثنائى غدير، ص۱۷۰؛ واقعه قرآنى غدير، ص۸۶.</ref> | |||
{{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، لا تَضِلُّوا عَنْهُ وَ لا تَنْفِرُوا مِنْهُ وَ لا تَسْتَنْكِفُوا عَنْ وِلايَتِهِ، فَهُوَ الَّذى يَهْدى اِلَى الْحَقِّ وَ يَعْمَلُ بِهِ وَ يُزْهِقُ الْباطِلَ وَ يَنْهى عَنْهُ وَ لا تَأْخُذُهُ فِى اللَّهِ لَوْمَةُ لائِمٍ | |||
اى مردم، از على | |||
== «يا أيُّهَا الَذينَ آمَنوا مَن يَرتَدَّ مِنكُم عَن دينِه فَسَوفَ يَأتِى اللَّهُ بِقَومٍ يُحِبُّهُم وَ يُحِبُّونَه...»<ref>مائده / ۵۴ . نگاهى بر زيارت غديريّه (صفاخواه، طالعى) : ص ۱۱۱ - ۱۵۰.</ref> == | == «يا أيُّهَا الَذينَ آمَنوا مَن يَرتَدَّ مِنكُم عَن دينِه فَسَوفَ يَأتِى اللَّهُ بِقَومٍ يُحِبُّهُم وَ يُحِبُّونَه...»<ref>مائده / ۵۴ . نگاهى بر زيارت غديريّه (صفاخواه، طالعى) : ص ۱۱۱ - ۱۵۰.</ref> == | ||
يكى از مفاهيم عميق در زيارت غديريه، رابطه آيات قرآن با [[ولایت]] و [[امامت]] و اميرالمؤمنين عليه السلام است. | يكى از مفاهيم عميق در زيارت غديريه، رابطه آيات قرآن با [[ولایت]] و [[امامت]] و اميرالمؤمنين عليه السلام است. | ||
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۳
 | |
| مشخصات آیه | |
|---|---|
| نام سوره | مائده |
| شماره آیه | ۵۴ |
| جزء | ۶ |
| محتوای آیه | |
| مکان نزول | مدینه |
| ترتیل آیه ترجمه صوتی | |
آيه «يُجاهِدُونَ فى سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ فِى اللَّهِ لَوْمَةُ لائِمٍ»[۱]
چگونگی استفاده از قسمتی از آیه ۵۴ سوره مائده در رخداد غدیر چنین توصیف شده است: در قسمتی از مرحله سوم از خطبه غدیر، پيامبر صلى الله عليه و آله و پس از بيان علم امامان عليهم السلام، اشاره به ملاک قرار دادن حق و باطل و معرفى برپادارنده حق و باطل‌کننده باطل کرد: 
يُجاهِدُونَ فى سَبيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ؛ در راه خدا جهاد مى‌كنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمى‌ترسند 
کلام رسول الله صلی الله علیه و آله در منابع چنین نقل شده است: «مَعاشِرَ النّاسِ، لا تَضِلُّوا عَنْهُ وَ لا تَنْفِرُوا مِنْهُ وَ لا تَسْتَنْكِفُوا عَنْ وِلايَتِهِ، فَهُوَ الَّذى يَهْدى اِلَى الْحَقِّ وَ يَعْمَلُ بِهِ وَ يُزْهِقُ الْباطِلَ وَ يَنْهى عَنْهُ وَ لا تَأْخُذُهُ فِى اللَّهِ لَوْمَةُ لائِمٍ؛ اى مردم، از على به‌سوى ديگرى گمراه نشويد و از او روى برمگردانيد و از ولايت او سرباز نزنيد. اوست كه به حق هدايت نموده و به آن عمل مىكند، و باطل را ابطال نموده و از آن نهى مىنمايد، و در راه خدا سرزنش ملامتكنندهاى او را مانع نمىشود».[۲]
«يا أيُّهَا الَذينَ آمَنوا مَن يَرتَدَّ مِنكُم عَن دينِه فَسَوفَ يَأتِى اللَّهُ بِقَومٍ يُحِبُّهُم وَ يُحِبُّونَه...»[۳]
يكى از مفاهيم عميق در زيارت غديريه، رابطه آيات قرآن با ولایت و امامت و اميرالمؤمنين عليه السلام است.
يكى از آياتى كه در زيارت غديريه به آن استشهاد شده آيات ۵۴ - ۵۶ از سوره مائده است:
امام هادی علیه السلام به واقعه غدير اشاره نموده و مى فرمايد:
وَ لَقَدْ انْزَلَ اللَّه تَعَالَى فِيکَ مِنْ قَبْل وَ هُمْ كَارِهُون: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ... هُمُ الْغَالِبُونَ»:
و حقاً كه خداى تعالى پيش از آن نيز درباره تو نازل فرموده بود در حالى كه آنان كراهت داشتند.
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا...» در سه آيه سوره مائده كه امام هادى عليه السلام به آنها اشاره دارد، مطالبى در شأن حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام ذكر شده است، از جمله:
على عليه السلام سردسته گروهى است كه خدا را دوست دارند و خدا آنان را دوست دارد.
در برابر مؤمنان فروتن و نسبت به كافران سخت گيرند، در راه خدا جهاد مى كنند و از ملامت سرزنش كنندگان نمى هراسند.
على عليه السلام پس از خدا و رسول، ولى مومنان است.
پيروان حضرتش «حزب اللَّه» اند كه پيروزمندان اند.
كراهت ديگران از نزول اين آيات در شأن اميرالمؤمنين عليه السلام هنوز هم بارز و آشكار است. جنگ هاى صدر اسلام را «جنگ ردّه» و طرف هاى جنگ را «مرتدّين» ناميدند.
تا آيه اول «مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ» را درباره دوستان خود بدانند.[۴]
بسيار دست و پا زدند تا آيه ولايت را - كه در حين تصدّق على عليه السلام به سائل در حال ركوع نازل شد - در شأن حضرتش ندانند، كه كتب تفسيرى آنها گواه اين مدّعاست.
و براى «حزب اللَّه» معانى مختلفى پيش آوردند كه در همان كتب و تفاسير موجود است و همه آن معانى جزئى از مصداق حزب اللَّه هستند، اما هيچ كدام جامعيت و شمول ندارد.
تنها معنى جامع و مانع همان است كه امام هادى عليه السلام بيان نموده است.
پانویس
- ↑ مائده / ۵۴ . سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۵۷ - ۱۷۰. واقعه قرآنى غدير: ص ۸۶ .
- ↑ سخنرانى استثنائى غدير، ص۱۵۷؛ سخنرانى استثنائى غدير، ص۱۷۰؛ واقعه قرآنى غدير، ص۸۶.
- ↑ مائده / ۵۴ . نگاهى بر زيارت غديريّه (صفاخواه، طالعى) : ص ۱۱۱ - ۱۵۰.
- ↑ در اين مورد مراجعه شود به كتاب: نصوص الردة فى تاريخ الطبرى (محمدحسن آل ياسين) ، و نيز كتب علامه سيد مرتضى عسكرى.