احمد بن جعفر قطیعی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
بسیاری از علمای برجسته از او روایت کرده‌اند، از جمله دارقطنی، حاکم نیشابوری، ابن شاهین و ابونعیم اصفهانی<ref>روى عنه الدَارقُطْنيّ، وابن شاهين، والحاكم، وأبو الحسن بن رزقويه، وأبو الفتح بن أبي الفوارس، وأبو بكر البَرْقَاني، وأبو نُعَيم، ومحمد بن الحسين بن بكير، والحسن بن علي بن المذهّب، وآخر من روى عنه في الدّنيا أبو محمد الجوهري. | بسیاری از علمای برجسته از او روایت کرده‌اند، از جمله دارقطنی، حاکم نیشابوری، ابن شاهین و ابونعیم اصفهانی<ref>روى عنه الدَارقُطْنيّ، وابن شاهين، والحاكم، وأبو الحسن بن رزقويه، وأبو الفتح بن أبي الفوارس، وأبو بكر البَرْقَاني، وأبو نُعَيم، ومحمد بن الحسين بن بكير، والحسن بن علي بن المذهّب، وآخر من روى عنه في الدّنيا أبو محمد الجوهري. | ||
تاريخ الاسلام - الذهبي، شمس الدين، جلد : 26 صفحه : 390</ref>. دارقطنی او را توثیق کرده و او را "ثقه زاهد قدیم" توصیف کرده و اشاره کرده که شنیده است او مستجاب الدعوه بوده است. | تاريخ الاسلام - الذهبي، شمس الدين، جلد : 26 صفحه : 390</ref>. دارقطنی او را توثیق کرده و او را "ثقه زاهد قدیم" توصیف کرده و اشاره کرده که شنیده است او مستجاب الدعوه بوده است<ref>وَقَالَ السُّلَمِيُّ: سَأَلتُ الدَّارَقُطْنِيَّ عَنْهُ, فَقَالَ: ثِقَةٌ زَاهدٌ قديمٌ, سَمِعْتُ أَنَّهُ مُجَابُ الدَّعْوَةِ. | ||
با وجود توثیق برخی علما، درباره وضعیت او در اواخر عمرش تردیدهایی مطرح شده است. برقانی گفته که او صدوق است، اما به وجود کمی سادگی در او اشاره کرده است. حاکم از او دفاع کرده زمانی که برقانی سعی کرده از شأن او بکاهد. | سير اعلام النبلاء -الذهبي، شمس الدين، جلد : 12 صفحه : 263</ref>. | ||
با وجود توثیق برخی علما، درباره وضعیت او در اواخر عمرش تردیدهایی مطرح شده است<ref>وَقَالَ أَبُو الحَسَنِ بنُ الفُرَاتِ: هُوَ كَثِيْرُ السَّمَاعِ, إلَّا أَنَّهُ خَلَط فِي آخِرِ عُمُرِهِ، وكُفَّ بَصَرُهُ وَخَرَّفَ, حَتَّى كَانَ لاَ يَعْرِفُ شَيْئاً مِمَّا يُقرأُ عَلَيْهِ. | |||
وَقَالَ الخَطِيْبُ: سَمِعْتُ الفَقِيْهَ أَحْمَدَ بنَ أَحْمَدَ القَصْرِيَّ يَقُوْلُ: قَالَ لِي ابْنُ اللَّبَّانِ الفَرَضِيُّ: لاَ تذهَبُوا إِلَى القَطِيْعِيِّ, قَدْ ضَعُفَ واختلَّ, وَقَدْ منعتُ ابنِي مِنَ السَّمَاعِ مِنْهُ. | |||
سير اعلام النبلاء -الذهبي، شمس الدين، جلد : 12 صفحه : 263</ref>. برقانی گفته که او صدوق است، اما به وجود کمی سادگی در او اشاره کرده است. حاکم از او دفاع کرده زمانی که برقانی سعی کرده از شأن او بکاهد<ref>وَقَالَ البَرْقَانِيُّ: كَانَ صَالِحاً, وَلأَبِيهِ اتصَالٌ بِالدَّوْلَةِ, فَقرئَ لابنِ ذَلِكَ السُّلْطَانِ عَلَى عَبْدِ اللهِ بنِ أَحْمَدَ المُسْنَدَ, فَحَضرَ القَطِيْعِيُّ, ثُمَّ غرقَتْ قطعَةٌ مِنْ كُتُبِهِ بَعْدَ ذَلِكَ, فَنَسَخَهَا مِنْ كِتَابٍ ذَكَرُوا أَنَّهُ لَمْ يَكُنْ فِيْهِ سمَاعُهُ فَغَمَزُوهُ، وَثَبَتَ عِنْدِي أَنَّهُ صَدُوْقٌ, وَإِنَّمَا كَانَ فِيْهِ بَلَهٌ, وَقَدْ ليِّنْتُه عِنْدَ الحَاكِمِ, فَأَنكرَ عَلِيَّ, وَحَسَّنَ حَالَهُ, وَقَالَ: كَانَ شَيْخِي. | |||
سير اعلام النبلاء -الذهبي، شمس الدين، جلد : 12 صفحه : 263</ref>. | |||
ذهبی در میزان الاعتدال اشاره کرده که قطیعی صدوق و فی نفسه مقبول بوده، اما در اواخر عمرش کمی تغییر کرده است<ref>وقال أبو الحسن محمد بن العبّاس بن الفرات: كان القَطِيعي [3] كثير السّماع من عبد الله بن أحمد، إلّا أنّه خَلَطَ في آخر عمره، وكُفَّ بَصَرُهُ، وخَرَّف، حتّى كان لا يعرف شيئًا مما يُقْرَأ عليه | ذهبی در میزان الاعتدال اشاره کرده که قطیعی صدوق و فی نفسه مقبول بوده، اما در اواخر عمرش کمی تغییر کرده است<ref>وقال أبو الحسن محمد بن العبّاس بن الفرات: كان القَطِيعي [3] كثير السّماع من عبد الله بن أحمد، إلّا أنّه خَلَطَ في آخر عمره، وكُفَّ بَصَرُهُ، وخَرَّف، حتّى كان لا يعرف شيئًا مما يُقْرَأ عليه | ||
| خط ۱۶: | خط ۲۴: | ||
ميزان الاعتدال ، الذهبي، شمس الدين، جلد : 1 صفحه : 87</ref>. | ميزان الاعتدال ، الذهبي، شمس الدين، جلد : 1 صفحه : 87</ref>. | ||
با وجود اختلاف نظر درباره وضعیت او در اواخر عمرش، به نظر می‌رسد اکثر علما او را ثقه و صدوق در نقل حدیث | با وجود اختلاف نظر درباره وضعیت او در اواخر عمرش، به نظر می‌رسد اکثر علما او را ثقه و صدوق در نقل حدیث دانسته‌اند<ref>اللباب في تهذيب الانساب ، ابن الأثير، عزالدین جلد : 3 صفحه : 48</ref>، با در نظر گرفتن تغییراتی که در سال‌های آخر عمرش رخ داده است<ref>"أحمد" بن جعفر بن حمدان بن مالك أبو بكر القطيعي صدوق في نفسه مقبول تغير قليلا قال الخطيب لا أعلم أحدا ترك الاحتجاج به وقال الحاكم ثقة مأمون. | ||
لسان الميزان ، العسقلاني، ابن حجر، جلد : 1 صفحه : 145</ref>. | |||
در سال 368قمری هنگامی که از دنیا رفت، در مقابر باب حرب نزدیک قبر احمد بن حنبل دفن شد<ref>تاريخ بغداد، الخطيب البغدادي، جلد : 5 صفحه : 116</ref>. | در سال 368قمری هنگامی که از دنیا رفت، در مقابر باب حرب نزدیک قبر احمد بن حنبل دفن شد<ref>تاريخ بغداد، الخطيب البغدادي، جلد : 5 صفحه : 116</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۳۵
ابوبکر احمد بن جعفر بن حمدان بن مالک حنبلی، معروف به قطیعی[۱]، محدث و مسند مشهوری در عراق بود. او بین سال‌های 273-368 هجری زندگی کرد و از راویان مسند امام احمد بن حنبل بود[۲].
جایگاه علمی
بسیاری از علمای برجسته از او روایت کرده‌اند، از جمله دارقطنی، حاکم نیشابوری، ابن شاهین و ابونعیم اصفهانی[۳]. دارقطنی او را توثیق کرده و او را "ثقه زاهد قدیم" توصیف کرده و اشاره کرده که شنیده است او مستجاب الدعوه بوده است[۴].
با وجود توثیق برخی علما، درباره وضعیت او در اواخر عمرش تردیدهایی مطرح شده است[۵]. برقانی گفته که او صدوق است، اما به وجود کمی سادگی در او اشاره کرده است. حاکم از او دفاع کرده زمانی که برقانی سعی کرده از شأن او بکاهد[۶].
ذهبی در میزان الاعتدال اشاره کرده که قطیعی صدوق و فی نفسه مقبول بوده، اما در اواخر عمرش کمی تغییر کرده است[۷]. او از خطیب بغدادی نقل کرده که ندیده کسی احتجاج به او را ترک کند[۸].
با وجود اختلاف نظر درباره وضعیت او در اواخر عمرش، به نظر می‌رسد اکثر علما او را ثقه و صدوق در نقل حدیث دانسته‌اند[۹]، با در نظر گرفتن تغییراتی که در سال‌های آخر عمرش رخ داده است[۱۰].
در سال 368قمری هنگامی که از دنیا رفت، در مقابر باب حرب نزدیک قبر احمد بن حنبل دفن شد[۱۱].
روايت حديث غدير[۱۲]
يكى از علما و بزرگان اهل سنت كه حدیث غدیر را نقل كرده احمد بن جعفر بن حمدان قطيعى، ابوبكر (م ۳۶۸ ق) است.
حاکم نیشابوری در «المستدرک علی الصحیحین» حديث غدير را در ماجراى نُه نفرى كه نزد ابن عباس آمدند و از امیرالمؤمنین علیه السلام سؤال كردند و او هم ضمن فضائل حضرت حديث غدير را بيان كرد، از قطيعى نقل كرده است.[۱۳]
سمعانی و ذهبى و حاکم نیشابوری[۱۴]: او را توثيق و تمجيد كرده اند.
ابوعبداللَّه ابن بيّع (حاكم نيشابورى) و حافظ ابونعیم اصفهانی در شمار جماعت بسيارى اند كه از او روايت مى كنند و آخرينشان ابومحمد حسن بن علی جوهری است.
پانویس
- ↑ تاريخ بغداد، الخطيب البغدادي، جلد : 5 صفحه : 116
- ↑ وسمع إِبْرَاهِيم بْن إِسْحَاق، وإسحاق بْن الْحَسَن الحربيين، وبشر بْن مُوسَى الأسدي، وَأَبَا الْعَبَّاس الكديمي، وَأَبَا مُسْلِم الكجي، وَعَبْد اللَّهِ بْن أَحْمَدَ بْن حنبل، تاريخ بغداد، الخطيب البغدادي، جلد : 5 صفحه : 116
- ↑ روى عنه الدَارقُطْنيّ، وابن شاهين، والحاكم، وأبو الحسن بن رزقويه، وأبو الفتح بن أبي الفوارس، وأبو بكر البَرْقَاني، وأبو نُعَيم، ومحمد بن الحسين بن بكير، والحسن بن علي بن المذهّب، وآخر من روى عنه في الدّنيا أبو محمد الجوهري. تاريخ الاسلام - الذهبي، شمس الدين، جلد : 26 صفحه : 390
- ↑ وَقَالَ السُّلَمِيُّ: سَأَلتُ الدَّارَقُطْنِيَّ عَنْهُ, فَقَالَ: ثِقَةٌ زَاهدٌ قديمٌ, سَمِعْتُ أَنَّهُ مُجَابُ الدَّعْوَةِ. سير اعلام النبلاء -الذهبي، شمس الدين، جلد : 12 صفحه : 263
- ↑ وَقَالَ أَبُو الحَسَنِ بنُ الفُرَاتِ: هُوَ كَثِيْرُ السَّمَاعِ, إلَّا أَنَّهُ خَلَط فِي آخِرِ عُمُرِهِ، وكُفَّ بَصَرُهُ وَخَرَّفَ, حَتَّى كَانَ لاَ يَعْرِفُ شَيْئاً مِمَّا يُقرأُ عَلَيْهِ. وَقَالَ الخَطِيْبُ: سَمِعْتُ الفَقِيْهَ أَحْمَدَ بنَ أَحْمَدَ القَصْرِيَّ يَقُوْلُ: قَالَ لِي ابْنُ اللَّبَّانِ الفَرَضِيُّ: لاَ تذهَبُوا إِلَى القَطِيْعِيِّ, قَدْ ضَعُفَ واختلَّ, وَقَدْ منعتُ ابنِي مِنَ السَّمَاعِ مِنْهُ. سير اعلام النبلاء -الذهبي، شمس الدين، جلد : 12 صفحه : 263
- ↑ وَقَالَ البَرْقَانِيُّ: كَانَ صَالِحاً, وَلأَبِيهِ اتصَالٌ بِالدَّوْلَةِ, فَقرئَ لابنِ ذَلِكَ السُّلْطَانِ عَلَى عَبْدِ اللهِ بنِ أَحْمَدَ المُسْنَدَ, فَحَضرَ القَطِيْعِيُّ, ثُمَّ غرقَتْ قطعَةٌ مِنْ كُتُبِهِ بَعْدَ ذَلِكَ, فَنَسَخَهَا مِنْ كِتَابٍ ذَكَرُوا أَنَّهُ لَمْ يَكُنْ فِيْهِ سمَاعُهُ فَغَمَزُوهُ، وَثَبَتَ عِنْدِي أَنَّهُ صَدُوْقٌ, وَإِنَّمَا كَانَ فِيْهِ بَلَهٌ, وَقَدْ ليِّنْتُه عِنْدَ الحَاكِمِ, فَأَنكرَ عَلِيَّ, وَحَسَّنَ حَالَهُ, وَقَالَ: كَانَ شَيْخِي. سير اعلام النبلاء -الذهبي، شمس الدين، جلد : 12 صفحه : 263
- ↑ وقال أبو الحسن محمد بن العبّاس بن الفرات: كان القَطِيعي [3] كثير السّماع من عبد الله بن أحمد، إلّا أنّه خَلَطَ في آخر عمره، وكُفَّ بَصَرُهُ، وخَرَّف، حتّى كان لا يعرف شيئًا مما يُقْرَأ عليه تاريخ الاسلام - الذهبي، شمس الدين، جلد : 26 صفحه : 390
- ↑ قال الخطيب: لم نر أحدا ترك الاحتجاج به. ميزان الاعتدال ، الذهبي، شمس الدين، جلد : 1 صفحه : 87
- ↑ اللباب في تهذيب الانساب ، ابن الأثير، عزالدین جلد : 3 صفحه : 48
- ↑ "أحمد" بن جعفر بن حمدان بن مالك أبو بكر القطيعي صدوق في نفسه مقبول تغير قليلا قال الخطيب لا أعلم أحدا ترك الاحتجاج به وقال الحاكم ثقة مأمون. لسان الميزان ، العسقلاني، ابن حجر، جلد : 1 صفحه : 145
- ↑ تاريخ بغداد، الخطيب البغدادي، جلد : 5 صفحه : 116
- ↑ چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۴۹.
- ↑ المستدرک على الصحيحين: ج ۳ ص ۱۳۳.
- ↑ الانساب: «القطيعى» . العِبَر فى خبر من غَبَر: حوادث سال ۳۶۸. المستدرك على الصحيحين: ج ۳ ص ۱۳۳.