استدلال امیرالمؤمنین علیه السلام بر صحابه با حدیث غدیر
روزى كه حق غدير در سقیفه پايمال شد حديثى را جعل كردند و از قول پيامبر صلى الله عليه و آله گفتند: خداوند براى اهل بيت نبوّت و خلافت را جمع نمى كند؟
اگر چه آن روز اميرالمؤمنين عليه السلام آن حدیث را تکذیب كرد و كذب و افتراى آنان را به ساحت مقدس رسول الله صلى الله عليه و آله اثبات فرمود، اما بعد از بيست و پنج سال گويا هنوز دروغشان را در برابر صاحب مظلوم غدير عَلَم كرده بودند.
قوی ترين استدلالى كه مىتوانست نشانِ جعلى بودن اين حديث باشد واقعه غدير بود كه بر لسان مبارک مولا على عليه السلام جارى شد.
اين اتفاق در زمان عثمان در مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله افتاد، در مجلسى كه با حضور دويست تن از سرشناسان مهاجر و انصار تشكيل شده بود و اميرالمؤمنين عليه السلام نيز حضور داشت.
در آنجا نماينده سقيفه يعنى طلحه از حضرت پرسيد: با ادعاى ابوبکر و اصحابش كه او را تصديق كردند چه كنيم كه از قول پيامبر صلى الله عليه و آله گفتند:
خداوند براى اهل بيت نبوت و خلافت را جمع نمى كند؟
اميرالمؤمنين عليه السلام از سخن طلحه غضب كرد و بپاخاسته فرمود:
... دليل بر بطلان آنچه بدان شهادت دادند سخن پيامبر صلى الله عليه و آله است كه در غدير خم فرمود: هر كس كه من نسبت به او صاحب اختيارم على نسبت به او صاحب اختيار است.
من چگونه نسبت به آنان صاحب اختيارتر از خودشان هستم در حالى كه آنان امير و حاكم بر من باشند؟![۱]
پانویس
- ↑ بحار الانوار: ج ۳۱ ص ۴۱۶، ۴۱۷.