آيه ۱۵ بقره و غدیر

از ویکی غدیر
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۳ توسط Shamloo (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
آیه ۱۵ بقره و غدیر
آيه ۱۵ بقره و غدیر
مشخصات آیه
نام سورهبقره
شماره آیه۱۵
جزء۱
محتوای آیه
مکان نزولمدینه
موضوعمسخره‌کردن منافقان توسط خدا و رهاکردن آنان برای غرق‌شدن در طغیان خود
ترتیل آیه

آیه ۱۵ سوره بقره آیه‌ای که در پاسخ به منافقینی که مؤمنان غدیر را مسخره می‌کردند نازل شد. در این آیه خداوند خود منافقان را مورد تمسخر قرار داد و آنان را رها کرد تا در طغیان خود غرق شوند.

برخی محققان بستر نزول آیه ۱۵ سوره بقره را در جریان غدیر چنین توصیف کرده‌اند:[۱] يكى از برنامه‌هاى منافقین اين بود كه وقتى با سلمان، مقداد، ابوذر و عمار ملاقات مى‏‌كردند به آنان مى‌‏گفتند: «ما به محمد ايمان آورده‌‏ايم و در برابر بیعت على و فضيلت او سر تسليم فرود آورده‏‌ايم و مانند شما اوامر او را اجرا مى‌كنيم». به‌خصوص ابوبكر و عمر و بقيه نُه نفرى كه سرشناس‌‏تر در نفاق بودند، گاهى كه در راه با سلمان و اصحابش رو‌به‌رو مى‏‌شدند از آنان احساس انزجار مى‏‌كردند و مى‏‌گفتند: «اينان اصحاب ساحر و احمق هستند»، كه منظورشان پيامبر صلى الله عليه و آله و امیرمؤمنان على ‏عليه السلام بود. سپس به يكديگر مى‏‌گفتند: «از اينان بپرهيزيد كه مبادا از گوشه‏‌هاى سخنان‌تان درباره كفر محمد و آنچه درباره على گفته با اطلاع شوند و خبر آن را براى او ببرند و باعث هلاک شما شود». آنگاه ابوبكر به اصحاب منافقش مى‌گفت: «اينک مرا بنگريد كه چگونه آنان را به مسخره مى‌‏گيرم و شر آنان را از شما دفع مى‏‌كنم». در ادامه منافقين با سلمان، ابوذر و مقداد روبه‌رو شدند و از روى نفاق مطالبى در فضائل آنان گفتند.

در اين شرایط بود كه خداوند فرمود: يا محمد Ra bracket.png اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ؛ خدا اينان را مسخره مى‌‏كند La bracket.png: و به سزاى مسخرکردنشان آنان را در دنيا و آخرت مجازات مى‏‌كند. Ra bracket.png وَ يَمُدُّهُمْ فى طُغْيانِهِمْ؛ و آنان را در ادامه طغيانشان آزاد مى‏‌گذارد La bracket.png و به آنان مهلت مى‌دهد و با مدارا خود به توبه دعوتشان مى‌‏نمايد. اگر هم سراغ مغفرت آيند به آنان وعده‏‌هاى نيک مى‌دهد. اما آنان متحيرند و از كار قبيح خود دست بر نمى‏‌دارند و از هر اذيتى نسبت به محمد صلى الله عليه و آله و على ‏عليه السلام  كوتاهى نمى‌‏كنند. آن روز منافقينى كه با پيامبر و على‏ عليهما السلام براى ديدن آن معجزات بيرون مدينه رفته بودند بازگشتند، در حالى كه آن آيات مفصل سوره بقره درباره ‏ایشان نازل شده بود.[۲]

پانویس

  1. واقعه قرآنى غدير، ص۱۷۶-۱۸۲.
  2. بحارالانوار، ج۶، ص۳۰؛ بحارالانوار، ج۳۰، ص۲۲۳-۲۶۶؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۴۲-۱۴۸؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۱۵۴-۱۶۱.

منابع

  • بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
  • عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال؛ عبدالله بن نورالله‏ بحرانى اصفهانى‏، تحقیق: محمدباقر موحد ابطحى اصفهانى‏، قم: مؤسسة الإمام المهدى علیه السلام، ۱۳۸۲ش.
  • واقعه قرآنی غدیر: گزارش سفر یک‌ماهه پیامبر برای اعلان ولایت در سایه آیات قرآنی؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۶ش.