ابن حمزه
مسجد غدير در كلام ابن حمزه[۱]
از زمان وقوع واقعه غدير آنجا به عنوان مكانى متبرک در تاریخ ثبت شد، و چون بر سر راه حجاج بود هيچگاه از خاطره ها محو نشد. آنجا را به نام مسجد پيامبر صلى الله عليه و آله نام نهادند و به زيارت آنجا آمدند.
در كنار احياى مسجد غدیر از سوى معصومين عليهم السلام و اصحاب و علما، از جمله شيخ ابن حمزه متوفاى ۵۶۰ ق تصريحاتى به همين صورت دارد كه درباره نماز در مسجد غدير در بخش «مسائل عملى غدير» ذكر خواهيم كرد.[۲]
براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: مسجد غدیر/ بنا و احيا و اخفا و تخریب مسجد غدیر.
پانویس
- ↑ چهارده قرن با غدير: ۲۱۲. غدير كجاست؟ : ص ۳۲.
- ↑ بحار الانوار: ج ۸ قديم ص ۲۲۵ و ج ۳۷ ص ۲۰۱ و ج ۵۲ ص ۵ ح ۴ و ج ۱۰۰ ص ۲۲۵. اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۷ ح ۶۷ ، ص ۲۱ ح ۸۷ ، ص ۱۹۹ ح ۱۰۰۴. معجم البلدان: ج ۲ ص ۳۸۹. مصباح المتهجد: ص ۷۰۹. الوسيلة (ابن حمزه): ص ۱۹۶. الغيبة (شيخ طوسى): ص ۱۵۵. الدروس: ص ۱۵۶. مزارات اهل البيت عليهم السلام و تاريخها (سيد جلالى): ص ۴۲. مفتاح الجنات (سيد محسن امين) : ج ۲ ص ۳۶. معالم مكة و المدينة بين الماضى و الحاضر (شيخ يوسف رغد العاملى) : ص ۲۵۳.