ائمه علیهم السلام جایگزین پیامبر صلی الله علیه و آله

يكى از معارفى كه مى ‏توان از خطبه و حدیث غدیر و آیه تبلیغ و آیه اکمال آموخت و در ضمن اتمام حجت خداوند و رسول اللَّه‏ صلى الله عليه و آله بر همگان هم هست، معرفى دوازده امام‏ عليهم السلام است. كسانى كه در مقام علم و عصمت و ساير شئون همانند پيامبرند و قادر به برآوردن همه نيازهاى بشرند و تا آخرين روز دنيا چنين خواهند بود.

اين به معناى حضور شخص پيامبر صلى الله عليه و آله در ميان تمام نسل‏ هاى آينده بشریت است. آيا مردم مى‏ توانند بالاتر از اين از خدا درخواستى داشته باشند؟!

اگر فرض كنيم كه پيامبر صلى الله عليه و آله تا آخرين روز دنيا زنده مى ‏ماند و هر روز جلوه ‏اى از انوار معارف دينش را بيان مى‏ كرد، آيا باز هم براى كسى عذرى باقى مى‏ ماند؟

اينک دوازده امام ‏عليهم السلام به ترتيب در جاى او قرار گرفته ‏اند و داراى همه شئون او هستند، به گونه‏ اى كه گويا خود او حاضر است.

اين عظيم ‏ترين فرض اتمام حجت است كه در غدير با معرفى امامان تحقق پذيرفته است، و از همين ديدگاه است كه اسلام در غدير حقيقتاً كامل شده و در اين باره از هيچ كس عذرى پذيرفته نيست.

امام رضا علیه السلام اين نكته را با صراحت تمام چنين بيان مى‏ فرمايد:

انَّ اللَّه لَمْ يَقْبِضْ نَبِيَّهُ حَتّى اكْمَلَ لَهُ الدّينَ ... . وَ انْزَلَ فى حَجَّةِ الْوِداعِ - وَ هِىَ فى آخِرِ عُمْرِهِ - :«الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً».

وَ امْرُ الامامَةِ مِنْ تَمامِ الدّينِ. وَ لَمْ يَمْضِ‏ صلى الله عليه و آله حَتّى بَيَّنَ لِأُمَّتِهِ مَعالِمَ دينِهِمْ وَ اوْضَحَ لَهُمْ سَبيلَهُمْ وَ تَرَكَهُمْ عَلى قَصْدِ سَبيلِ الْحَقِّ.

فَمَنْ زَعَمَ انَّ اللَّه لَمْ يَكْمُلْ دينَهُ فَقَدْ رَدَّ كِتابَ اللَّه، وَ مَنْ رَدَّ كِتابَ اللَّه فَهُوَ كافِرٌ بِهِ:

خداوند پيامبرش را قبض روح نكرد تا آنگاه كه دينش را كامل فرمود ... . و در حجةالوداع -  كه در آخر عمر حضرت بود -  اين آيه را نازل كرد:

«امروز دين شما را كامل كردم و نعمتم را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان دين شما راضى شدم»؛ مسئله امامت از كمال دين است.

و پيامبر صلى الله عليه و آله از دنيا نرفت تا آنكه معارف دين را براى امتش بيان كرد و راه را برايشان واضح نمود و آنان را براى پيمودن راه حق آماده كرد و رفت.

پس هر كس گمان كند كه خداوند دينش را كامل نكرده كتاب خدا را ردّ كرده، و هر كس كتاب اللَّه را ردّ كند به خداوند کافر شده است.