ابن سکیت
| اطلاعات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | یعقوب بن اسحاق دورقی اهوازی |
| تولد | ۱۸۶ق، دورق |
| وفات | ۲۴۴ق، بغداد |
| اطلاعات علمی | |
| استادان | ابو عمرو شیبانی، فراء |
| مذهب | شیعه و از یاران امام جواد و امام هادی علیهما السلام |
ابن سکیت، یعقوب بن اسحاق دورقی اهوازی و کنیه ابویوسف، یکی از برجسته‌ترین علما و ادبای شیعه در قرن سوم هجری بود. او در سال ۱۸۶ قمری (۸۰۲ میلادی) در دورَق (شادگان امروزی) در استان خوزستان متولد شد و تا زمان شهادتش در سال ۲۴۴ قمری (۸۵۸ میلادی) به عنوان محدث، لغوی، نحوی، ادیب و شاعر فعالیت کرد.
زندگی‌نامه
ابن سکیت اصالتاً اهل دورق خوزستان بود، اما پس از تولد به همراه خانواده‌اش به بغداد نقل مکان کرد. پدرش اسحاق، مردی صالح و درستکار و استاد فنون ادبیات عرب، به ویژه لغت و شعر بود. لقب «سکیت» به دلیل سکوت‌های طولانی پدرش به او داده شده بود.
ابن سکیت نزد استادان برجسته‌ای مانند ابوعمرو شیبانی، فرّاء و ابن اعرابی به تحصیل پرداخت. او همچنین برای آشنایی بیشتر با زبان فصیح عربی، مدتی را در بین قبایل بدوی گذراند.
یعقوب بن اسحاق در علم نحو و ادبیات عرب تخصص ویژه‌ای داشت. مهم‌ترین اثر او کتاب «اصلاح المنطق» است که نشان‌دهنده دانش گسترده او در این زمینه‌هاست. او علاوه بر تدریس علوم مختلف مانند نحو، لغت، شعر و علوم قرآنی، به تعلیم فرزندان بزرگان نیز می‌پرداخت.
ابن سکیت از یاران امام جواد علیه السلام و امام هادی علیه السلام بود. او تشیع خود را پنهان نمی‌کرد و حتی زمانی که متوکل عباسی از او پرسید که فرزندانش بهترند یا حسنین علیهما السلام، پاسخ داد که قنبر، غلام علی بن ابیطالب علیه السلام، برتر است. این پاسخ منجر به شهادت او شد.
استادان
ابوعمرو شیبانی
فرّاء
نقل حدیث غدیر[۱]
کتب مفصلی در زمینه بحث‌های رجالی و تاریخیِ مربوط به سند حدیث غدیر تألیف شده است.
از جمله در تعدادی از کتاب‌های بزرگان عامه حدیث غدیر به عنوان یکی از مسلمات روایت شده، که یکی از آنها ابن سکّیت است.[۲]