ابوعنفوانه مازنی
يكى از تابعین كه حدیث غدیر را از صحابه نقل كرده ابوعنفوانه مازنى است. در «اسد الغابة» حديث غدير را از ابوعنفوانه نقل كرده است.[۱]
روايت حديث غدير[۲]
ابن اثير به اسناد از عبد اللّه بن علا، از زهرى، از سعيد بن جناب، از ابو عنفوانه مازنى، از جندع روايت نموده كه گفت: از رسول خدا صلی الله علیه وآله شنيدم كه مى فرمود. هركس از روى عمد دروغ بر من بندد، جايگاه او در آتش خواهد بود، سپس نامبرده گفت: سخنى از رسول خدا صلی الله علیه وآله شنيدم كه اگر نادرست باشد، هردو گوش من كر باد. هنگامى كه آن حضرت از حجة الوداع باز مى گشت، چون در غدير خم فرود آمد، به پا خاست و خطبه خواند و دست على علیه السلام را گرفت و گفت: هركس كه من مولاى او هستم، اين على مولاى اوست. بار خدايا دوست دار كسى را كه او را دوست دارد و دشمن دار كسى را كه او را دشمن دارد. عبد اللّه بن علاء گفت: به زهرى گفتم: در شام گوشهاى تو از دشنام به على پر است، اين حديث را بازگو منما، در جواب من گفت: به خدا قسم از فضايل على علیه السلام به قدرى در خاطرم هست كه اگر آنها را بازگو نمايم، كشته خواهم شد.[۳]