ام المجتبی علویه

فاطمه بنت سید ناصر بن حسن بن حسین بن طلحه علوی، که به ام‌المجتبى العلویه معروف است، از خانواده‌های علوی اهل اصفهان بود. او از زنان علوی و دارای عمر طولانی محسوب می‌شد. این بانوی بزرگ از بزرگان راویان مانند ابوطیب عبدالرزاق بن شمه، ابوعثمان العیار، ابوالقاسم ابراهیم بن منصور و سایرین روایت نقل کرده است. او درباره خود در اصفهان آثار و نوشته‌هایی دارد.

روایت‌های مربوط به او در سلسله اسناد روایت ابن عساکر نیز ذکر شده است. به خاطر جایگاه علمی و روایت‌گری‌اش، ام‌المجتبى معلم و استاد ابن عساکر و السمعانی بود. ابن عساکر در شرح حال او نوشته است که او زنی علوی و سالخورده بود، درباره‌اش در اصفهان نوشته شده و در سال ۵۳۳ وفات یافت.

راوى حديث غدير

حضور زنان در حجةالوداع بارزترين و ماندگارترين نوع ارزش والاى بانوان است. اخبار فراوانى كه به وسيله راويان زن از اين مراسم عظيم نقل شده گوياى تلاش گسترده زنان در پاسدارى از اين ميراث مقدس است.از جمله اين بانوان ام ‏المجتبى علويه است. او حدیث غدیر را از عدى بن ثابت نقل كرده است، و ابن ‏عساکر در تاريخ خود از حديث وى ياد مى‏ كند.