صالح علیه السلام در آیات مربوط به غدیر

صالح علیه السلام در آیات مربوط به غدیر با عدم پیروی اکثریت قومش از او حتی در امری که به نفع آنان بوده یاد شده است.

در ذیل آیه غدیری ۷۱ سوره صافات قوم صالح علیه السلام از جمله اقوام مستحق عذاب برشمرده شده‌اند: وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَکْثَرُ الْأَوَّلِینَ؛ قبل از آنان اکثر پیشینیان گمراه شدند.

به نقل از برخی منابع، آیه ۷۱ سوره صافات در متن خطبه غدیر چنین آمده است: مَعاشِرَ النّاسِ، قَدْ ضَلَّ قَبْلَكُمْ اكْثَرُ الاوَّلينَ؛ اى مردم، قبل از شما اكثر پيشينيان گمراه شدند.

درباره قوم حضرت صالح علیه السلام منظره بُهت‌آوری از سرکشی یک قوم به نظر می‌آید؛ چرا که آنچه خدا از آنان خواسته بود نه تنها اعمال روزمرّه زندگی نبود، بلکه دستوری بود که منفعتش به همه آن اکثریت می‌رسید: شتری که یک روز تمام آب نهر را می‌نوشید و به همه مردم شیر می‌داد.

دیده می‌شود که اکثریت حتی در چنین مواردی قابل اعتماد نیستند و بر مخالفت با خداوند متحد می‌شوند؛ اگر چه به ضرر دنیایشان باشد: کَذَّبُوهُ فَعَقَرُوها فَدَمْدَمَ عَلَیْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاها؛ پیامبر خدا را تکذیب کردند و شتر را کشتند. خداوند هم به‌خاطر گناهشان عذاب را بر آنان نازل کرد و با خاک یکسانشان نمود(شمس:۱۴).

منابع

• اسرار غدیر؛ محمدباقر انصاری، تهران: نشر تک، ۱۳۸۴ش.
• دانشنامه غدیر؛ محمدرضا شریفی، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۹۸ش.
• غدیر در قرآن، قرآن در غدیر؛ محمدباقر انصاری، قم: انتشارات دلیل ما، ۱۳۸۷ش.