پرش به محتوا

دشمنان اهل بیت و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱٬۱۵۶: خط ۱٬۱۵۶:
===  معناى مولى در لسان دشمنان<ref>اسرار غدير: ص ۱۱۳. چهارده قرن با غدير: ص ۱۲۷.</ref> ===
===  معناى مولى در لسان دشمنان<ref>اسرار غدير: ص ۱۱۳. چهارده قرن با غدير: ص ۱۲۷.</ref> ===
بحث درباره معناى كلمه مولى از آنجا شروع شده كه اكثر راويانِ مخالفِ شيعه، فقط همين يک فقره از حديث را نقل كرده‏ اند، و متكلمين آنها براى دفاع از خود همه قرائن و مطالب تاريخ را رها كرده ‏اند و از همه خطبه كلمه «مولى» را انتخاب كرده ‏اند و به بحث درباره معناى لغوى و عرفى آن پرداخته ‏اند!
بحث درباره معناى كلمه مولى از آنجا شروع شده كه اكثر راويانِ مخالفِ شيعه، فقط همين يک فقره از حديث را نقل كرده‏ اند، و متكلمين آنها براى دفاع از خود همه قرائن و مطالب تاريخ را رها كرده ‏اند و از همه خطبه كلمه «مولى» را انتخاب كرده ‏اند و به بحث درباره معناى لغوى و عرفى آن پرداخته ‏اند!




طبيعى است كه در مقابل آنان علماى  شيعه هم بر سر همين موضوع بحث نموده و به آنان جواب لازم را داده‏ اند و به طور ناخواسته همه جوانب سخن بر سر همين يک كلمه متمركز شده است.
طبيعى است كه در مقابل آنان علماى  شيعه هم بر سر همين موضوع بحث نموده و به آنان جواب لازم را داده‏ اند و به طور ناخواسته همه جوانب سخن بر سر همين يک كلمه متمركز شده است.




خط ۱٬۱۶۴: خط ۱٬۱۶۶:




پيش از آن هم فهرستى از راويان حديث و شعرا و اهل لغت كه معنى »اولى« را معناى اصلى كلمه مولى دانسته ‏اند آورده است<ref>عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۵۹ .</ref>، كه ذيلاً نام آنان ذكر مى‏ شود:
محمد بن سائب كلبى (م ۱۴۶ ق) ، سعيد بن اوس انصارى لغوى (م ۲۱۵ ق) ، معمر بن مثنى نحوى (م ۲۰۹ ق) ، ابوالحسن اخفش نحوى (م ۲۱۵ ق) ، احمد بن يحيى ثعلب (م ۲۹۱ ق)، ابوالعباس مبرّد نحوى(م ۲۸۶ ق)، ابو اسحاق زجاج لغوى نحوى (م ۳۱۱ ق)، ابوبكر بن انبارى (م ۳۲۸ ق( ، سجستانى عزيزى )م ۳۳۰ ق( ، ابوالحسن رمانى )م ۳۸۴ ق( ، ابونصر فارابى )م ۳۹۳ ق( ، ابواسحاق ثعلبى )م ۴۲۷ ق( ، ابوالحسن واحدى )م ۴۶۸ ق( ، ابوالحجاج شمنترى )م ۴۷۶ ق( ، قاضى زوزنى )م ۴۸۶ ق( ، ابوزكريا شيبانى )م ۵۰۲ ق( ، حسين فرّاء بغوى )م ۵۱۰ ق( ، جاراللَّه زمخشرى )م ۵۳۸ ق( ، ابن‏جوزى بغدادى )م ۵۹۷ ق( ، نظام‏الدين قمى )م ۷۲۸ ق( ، سبط بن جوزى )م ۶۵۴ ق( ، قاضى بيضاوى )م ۶۸۵ ق( ، ابن‏سمين حلبى )م ۷۵۶ ق( ، تاج‏الدين خجندى نحوى )م ۷۰۰ ق( ، عبداللَّه نسفى )م ۷۱۰ ق( ، ابن‏صباغ مالكى )م ۷۵۵ ق( ، واعظ كاشفى )م ۹۱۰ ق( ، ابوالسعود مفسّر )م ۹۸۲ ق( ، شهاب‏الدين خفاجى )م ۱۰۶۹ ق( ، ابن‏حجر عسقلانى، فخر رازى، ابن‏كثير دمشقى، ابن‏ادريس شافعى، جلال‏الدين سيوطى، بدرالدين عينى.
۶۵.  مفسِدين فى الارض =   دشمنان اهل‏بيت‏عليهم السلام /  دشمنان در خطبه غدير
۶۶.  منافقين =   منافقين   -   دشمنان اهل‏بيت‏عليهم السلام /  دشمنان در خطبه غدير
۶۷.  منكر غدير در دعاهاى روز غدير =   دشمنان اهل‏بيت‏عليهم السلام /  دعاى روز غدير و ذكر دشمنان -  زيارت غديريه و ذكر دشمنان
۶۸.  منكرين امامت××× ۱ سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۸۶  - ۱۷۹. ×××
   پس از اتمام بخش چهارم خطبه غدير و بيان حديث غدير و آيه اكمال دين، پيامبرصلى الله عليه وآله بدون كوچك‏ترين وقفه‏اى سخنان خود را ادامه داده وارد بخش پنجم خطابه شد و به تبيين بيشتر آيه اكمال پرداخت.


پيش از آن هم فهرستى از راويان حديث و شعرا و اهل لغت كه معنى «اولى» را معناى اصلى كلمه مولى دانسته ‏اند آورده است<ref>عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۵۹ .</ref>، كه ذيلاً نام آنان ذكر مى‏ شود:


آن حضرت از يك سو كمال دين را با امامت همه دوازده امام‏عليهم السلام اعلام فرمود، و از سوى ديگر هر گونه انكار امامت آنان را مساوى با سقوط اعمال و خلود در آتش اعلام كرد.




همچنين راه هر تخفيفى را در عذاب چنين كسانى منتفى دانست و در اين باره آيه ۲۱۷ سوره بقره: »فَاُولئِكَ الَّذينَ حَبِطَتْ اَعْمالُهُمْ فِى الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ فِى النّارِ هُمْ خالِدُونَ« ، و آيه ۸۸ سوره آل عمران: »لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ« را در ضمن كلام خود آورد، و منكرين امامت را مستحق چنين عذابى دانست.
محمد بن سائب كلبى (م ۱۴۶ ق) ، سعيد بن اوس انصارى لغوى (م ۲۱۵ ق) ، معمر بن مثنى نحوى (م ۲۰۹ ق) ، ابوالحسن اخفش نحوى (م ۲۱۵ ق) ، احمد بن يحيى ثعلب (م ۲۹۱ ق)، ابوالعباس مبرّد نحوى(م ۲۸۶ ق)، ابو اسحاق زجاج لغوى نحوى (م ۳۱۱ ق)، ابوبكر بن انبارى (م ۳۲۸ ق( ، سجستانى عزيزى )م ۳۳۰ ق( ، ابوالحسن رمانى )م ۳۸۴ ق( ، ابونصر فارابى )م ۳۹۳ ق( ، ابواسحاق ثعلبى )م ۴۲۷ ق( ، ابوالحسن واحدى )م ۴۶۸ ق( ، ابوالحجاج شمنترى )م ۴۷۶ ق( ، قاضى زوزنى (م ۴۸۶ ق) ، ابوزكريا شيبانى (م ۵۰۲ ق) ، حسين فرّاء بغوى (م ۵۱۰ ق) ، جاراللَّه زمخشرى (م ۵۳۸ ق) ، ابن‏ جوزى بغدادى (م ۵۹۷ ق) ، نظام ‏الدين قمى (م ۷۲۸ ق) ، سبط بن جوزى (م ۶۵۴ ق)، قاضى بيضاوى (م ۶۸۵ ق) ، ابن ‏سمين حلبى (م ۷۵۶ ق) ، تاج ‏الدين خجندى نحوى (م ۷۰۰ ق)، عبداللَّه نسفى (م ۷۱۰ ق) ،ابن‏ صباغ مالكى (م ۷۵۵ ق) ، واعظ كاشفى (م ۹۱۰ ق) ، ابوالسعود مفسّر (م ۹۸۲ ق)، شهاب ‏الدين خفاجى (م ۱۰۶۹ ق) ، ابن‏ حجر عسقلانى، فخر رازى، ابن‏ كثير دمشقى، ابن‏ ادريس شافعى، جلال ‏الدين سيوطى، بدرالدين عينى.




مَعاشِرَ النّاسِ، اِنَّما اَكْمَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ دينَكُمْ بِاِمامَتِهِ. فَمَنْ لَمْ يَأْتَمَّ بِهِ وَ بِمَنْ يَقُومُ مَقامَهُ مِنْ وُلْدى مِنْ صُلْبِهِ اِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ وَ الْعَرْضِ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَاوُلئِكَ الَّذينَ حَبِطَتْ اَعْمالُهُمْ فِى الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ فِى النّارِ هُمْ خالِدُونَ، »لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ« :


=== منكرين امامت<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۸۶  - ۱۷۹.</ref> ===
پس از اتمام بخش چهارم خطبه غدير و بيان حديث غدير و آيه اكمال دين، پيامبرصلى الله عليه وآله بدون كوچك‏ترين وقفه ‏اى سخنان خود را ادامه داده وارد بخش پنجم خطابه شد و به تبيين بيشتر آيه اكمال پرداخت.


اى مردم، خداوند دين شما را با امامت او كامل نمود، پس هر كس اقتدا نكند به او و به كسانى كه جانشين او از فرزندان من و از نسل او هستند تا روز قيامت و روز رفتن به پيشگاه خداوند عز و جل، چنين كسانى اعمالشان در دنيا و آخرت از بين رفته و در آتش دائمى خواهند بود. »عذاب از آنان تخفيف نمى‏يابد و به آنها مهلت داده نمى‏شود« .
آن حضرت از يک سو كمال دين را با امامت همه دوازده امام‏ عليهم السلام اعلام فرمود، و از سوى ديگر هر گونه انكار امامت آنان را مساوى با سقوط اعمال و خلود در آتش اعلام كرد.


همچنين راه هر تخفيفى را در عذاب چنين كسانى منتفى دانست و در اين باره آيه ۲۱۷ سوره بقره: «فَاُولئِكَ الَّذينَ حَبِطَتْ اَعْمالُهُمْ فِى الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ فِى النّارِ هُمْ خالِدُونَ» ، و آيه ۸۸ سوره آل عمران: «لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ» را در ضمن كلام خود آورد، و منكرين امامت را مستحق چنين عذابى دانست.


۶۹.  مهم‏ترين نهى از منكر: دشمنان اهل‏بيت‏عليهم السلام××× ۱ واقعه قرآنى غدير: ص ۱۰۶. ×××
مَعاشِرَ النّاسِ، اِنَّما اَكْمَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ دينَكُمْ بِاِمامَتِهِ. فَمَنْ لَمْ يَأْتَمَّ بِهِ وَ بِمَنْ يَقُومُ مَقامَهُ مِنْ وُلْدى مِنْ صُلْبِهِ اِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ وَ الْعَرْضِ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَاوُلئِكَ الَّذينَ حَبِطَتْ اَعْمالُهُمْ فِى الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ فِى النّارِ هُمْ خالِدُونَ، »لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ» :


   در فرازى از بخش دهم خطبه غدير، پيامبرصلى الله عليه وآله دو نكته بسيار مهم درباره امر به معروف و نهى از منكر يادآور شد كه اگر آن حضرت نفرموده بود به ذهن كسى خطور نمى‏كرد. يكى اينكه بالاترين امر به معروف رساندن مسئله امامت امامان و نهى از مخالفت با ايشان است. ديگر اينكه امر به معروف و نهى از منكر بايد طبق دستور مقام عصمت باشد، و گرنه معروف و منكر شناخته نمى‏شود تا كسى بخواهد امر و نهى كند.
اى مردم، خداوند دين شما را با امامت او كامل نمود، پس هر كس اقتدا نكند به او و به كسانى كه جانشين او از فرزندان من و از نسل او هستند تا روز قيامت و روز رفتن به پيشگاه خداوند عز و جل، چنين كسانى اعمالشان در دنيا و آخرت از بين رفته و در آتش دائمى خواهند بود. «عذاب از آنان تخفيف نمى ‏يابد و به آنها مهلت داده نمى‏ شود» .


=== مهم‏ترين نهى از منكر: دشمنان اهل‏ بيت‏ عليهم السلام<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۱۰۶.</ref> ===
در فرازى از بخش دهم خطبه غدير، پيامبرصلى الله عليه وآله دو نكته بسيار مهم درباره امر به معروف و نهى از منكر يادآور شد كه اگر آن حضرت نفرموده بود به ذهن كسى خطور نمى ‏كرد. يكى اينكه بالاترين امر به معروف رساندن مسئله امامت امامان و نهى از مخالفت با ايشان است. ديگر اينكه امر به معروف و نهى از منكر بايد طبق دستور مقام عصمت باشد، و گرنه معروف و منكر شناخته نمى ‏شود تا كسى بخواهد امر و نهى كند.


در اينجا پيامبرصلى الله عليه وآله تأكيد خاصى داشت كه امامتِ فرزندان معصوم على‏عليه السلام در متن قرآن است و آيه ۲۸ سوره زخرف »وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فى عَقِبِهِ« را شاهد آن قرار داده فرمود: »آنجا كه خدا مى‏فرمايد: امامت را مطلبى باقى در نسل او قرار داديم« ، و سپس به حديث ثقلين اشاره كردند كه »لَنْ تَضِلُّوا ما اِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِما« .
در اينجا پيامبرصلى الله عليه وآله تأكيد خاصى داشت كه امامتِ فرزندان معصوم على‏ عليه السلام در متن قرآن است و آيه ۲۸ سوره زخرف «وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فى عَقِبِهِ» را شاهد آن قرار داده فرمود: «آنجا كه خدا مى ‏فرمايد: امامت را مطلبى باقى در نسل او قرار داديم» ، و سپس به حديث ثقلين اشاره كردند كه «لَنْ تَضِلُّوا ما اِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِما» .


== وعده عذاب به مخالفان نبوت و امامت<ref>آيات ولايت (مرتضوى) : ج ۲ ص ۷۲-۷۷.</ref> ==
== وعده عذاب به مخالفان نبوت و امامت<ref>آيات ولايت (مرتضوى) : ج ۲ ص ۷۲-۷۷.</ref> ==