بولس سلامه مسیحی: تفاوت میان نسخه‌ها

== <big>شعر غديرِ بولس سلامه و علل و انگيزه‏ هاى آن<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۱۷۴،۱۶۶. حماسه غدير در شعر بولس سلامه شاعر مسيحى (منتظمى، زرقامى) : ص ۸۹-۹۳ ،۱۶۴-۱۷۳ .</ref></big> ==

<big>عيد الغدير، بولس سلامه (مسيحى) . عربى، چاپى، دارالكتاب اللبنانى، بيروت، سال ۱۴۰۶ ق، ۱۹۸۶ م، وزيرى، ۳۱۸ ص. در اين كتاب اشعار مؤلف مسيحى در مورد اهل‏ بيت ‏عليهم السلام آمده است، و به خصوص پيامبرصلى الله عليه وآله و اميرالمؤمنين و امام حسين‏ عليهما السلام است. در اين كتاب چهل و نه عنوان شعر آمده كه تنها يک عنوان درباره غدير است و به همان مشهور است.</big>

<big>1. حماسه عيد الغدير، سيد حسين مرعشى. فارسى، چاپى، منير، تهران، اول، سال ۱۳۸۲ ش، وزيرى، ۱۶۰ ص. در اين كتاب در مورد كتاب «عيد الغدير» بولس سلامه و خود او و اشعارش تحقيق نموده و درباره غدير نيست.</big>

<big>2. بولس سلامة و ملحمة عيد الغدير، عبدالحسين جواهرى. عربى، چاپى، چاپ بيروت (لبنان) ، سال ۱۴۲۵ ق، وزيرى، ۴۸ ص.</big>

<big>3. حماسه عيد الغدير، بولس سلامه، انتخاب: سيد حسين مرعشى. فارسى، چاپى. منير، تهران، سال ۱۳۸۲ ش. وزيرى، ۱۶۰ ص. اين كتاب انتخاب و توضيح بعضى از اشعار در مورد غدير از كتاب «عيدالغدير» بولس سلامه است. البته اصل كتاب به طور كامل درباره غدير نيست.</big>

<big>بولس سلامه حماسه عيد الغدير را در سال ۱۹۴۸ م سروده است. او كه متوجه كمبود فن حماسه در ادبيات عرب شده بود و نياز شديدى را به حماسه ‏اى جامع در اين ادبيات احساس مى‏ كرد، همواره در پى اين بود تا با سرودن اثر حماسى و زيبا مطابق با معيارهاى يک اثر حماسى جهانى، جاى خالى اين نوع ادبى را در ادبيات عرب پر كند.</big>

<big>در اين ميان پيشنهاد سيد عبدالحسين شرف‏ الدين<ref>سيد عبدالحسين شرف الدين در سال ۱۲۹۰ ق در كاظمين در خانواده ‏اى اصيل و مذهبى به دنيا آمد، و در سال ۱۳۷۷ ق وفات يافت. او آثار بسيار ارزشمندى از خود بر جاى گذاشته است، كه از جمله مى‏ توان «الفصول المهمة فى تأليف الامة» و «الكلمة الغراء فى تفضيل الزهراءعليها السلام» را نام برد. دايرة المعارف تشيع: ج ۹ ص ۵۶۵ .</ref> مبنى بر اينكه واقعه غدير خم را به نظم در آورد، مورد قبول و رضايت او قرار مى‏ گيرد. البته نبايد تأثير كتاب «الغدير فى الكتاب و السنة و الادب» را كه علامه امينى نجفى در آن زمان مشغول نگاشتن آن بود و حدود پنج جلد آن منتشر شده بود فراموش كرد.</big>

<big>از اينكه در پاسخ نامه تأخير داشتم عذر مى ‏خواهم؛ عذرى كه تو را از پاسخ ‏نامه بيشتر خوشحال مى‏ كند و آن را بر پاسخ ‏نامه ترجيح خواهى داد. عذرم اين است كه من در اين مدت از كوچك ‏ترين فرصتى كه بيمارى به من داد، براى سرودن حماسه‏ اى تحت عنوان «عيد الغدير» بهره مى‏ جستم، تا آن را در حماسه ‏اى منظوم در ارتباط با زندگى و مصايب اهل‏ بيت پيامبرعليهم السلام از آغاز جاهليت تا پايان مصيبت كربلا بياورم. تعداد ابيات اين حماسه افزون بر ۳۵۰۰ بيت است كه عنوان «عيد الغدير» را بر آن نهاده ‏ام.<ref><big>عيد الغدير (بولس سلامه) : ص ۸ .</big></ref></big>  

<big>البته خود شاعر اشاره مى‏ كند كه دعوت سيد شرف ‏الدين يا عبداللَّه علايلى تنها انگيزه سرودن اين حماسه نبوده، بلكه اين كارش را لبيک به دعوتى درونى مى ‏داند كه خودش بى‏ صبرانه منتظرش بوده است. خود شاعر در اين باره مى‏ گويد: پوشيده نيست كه سرودن اين حماسه باعث نشر بخش عظيمى از تاريخ اعراب مى ‏شود. عربيتى كه امروزه در سينه اعراب شعله ‏ور شده -  از باختر دور تا جزيرة العرب -  بيش از اينها به الگو گرفتن از قهرمانان گذشته خويش نيازمند است؛ قهرمانانى كه تعدادشان زياد است، ولى هيچ يک از آنها شجاعت، دانش و خيرانديشى حضرت على‏ عليه السلام را ندارند و هيچ كس چون حسين‏ عليه السلام در مقابل ستمگران قيام نكرد. پدر براى حق زيست و شمشيرش را در جنگ بدر براى دفاع از حق از نيام كشيد، و فرزند در كربلا در راه آزادى به شهادت رسيد. بدون شک اولى دست ‏پرورده رسول‏ اللَّه ‏صلى الله عليه وآله و ديگرى پاره تن او بود.<ref><big>سلامه(عيد الغدير )بولس  : ص ۱۲.</big></ref></big>

<big>شاعر از ديگر عللى كه وى را به سرودن اين اثر حماسى تشويق كرده است، آشنايى‏ اش با قرآن كريم و شيفتگى او به شخصيت‏ هاى اسلامى همچون پيامبرصلى الله عليه وآله، امام على و امام حسين‏ عليهما السلام مى‏ داند. وى در مقدمه قصيده «على و الحسين ‏عليهما السلام» -  كه در پايان كتاب «سرّ الايمان» به چاپ رسيده -  در اين باره مى‏ گويد: از كودكى شيفته قرآن مجيد و تاريخ اسلام بودم. اكنون كه حدود چهل سال از عمرم گذشته چگونه مى‏ توان شيفته آن نباشم. هر گاه به ياد كشته شدن اميرالمؤمنين و فرزندش حسين‏ عليهما السلام مى ‏افتادم، سينه‏ ام براى يارى حق و شكست باطل بر افروخته مى ‏شد.<ref><big>سرّ الايمان (مقرّم) : ص ۶۹ .</big></ref></big>  

<big>غور الا ثماله من غدير<ref>عيد الغدير (بولس سلامه) : ص ۱۰۶:  -  از حج مهم خود برگشت در حالى كه انبوهى از حاجيان همچون موج دريا جمع شده بودند.   -  امواج مردم (حاجيان) پشت سر هم همچون تكه‏ هاى پراكنده ابرها در صبحگاه در بيابان بودند.   -  هر انسان توانمندى كه توانايى قيام و تكبير داشت براى رفتن به حج از ديگران سبقت مى گرفت.   -  پيامبرصلى الله عليه وآله شروع به نصيحت مردم و بيان احكام و هدايت آنها به راه راست كرد.   -  مردم كه از حج برگشتند به سرزمين «خم» رسيدند، گويى كه كاروانيان از گرماى هوا در تنور بودند.   -  آن سرزمين را به نام «غدير خم» مى‏ شناختند، زيرا آن سرزمين پست جز ته مانده ‏اى از آبگير (رود) نبود.</ref></big>

<big>سرمدياً و حجة للعصور<ref>عيد الغدير (بولس سلامه) : ص ۱۰۸:-  ناگهان گويى پيامبرصلى الله عليه وآله در انتظار چيزى است؛ گويى كه او در سكوتى جادو شده و چون شيفتگان مفتون بود. -  جبرئيل بر پيامبرصلى الله عليه وآله نازل شده و عرض كرد: اى پيامبر خدا ! پيام پروردگار امنيت را ابلاغ كن. -  تو در بين مردم در امان خواهى بود، پس آيات روشن آسمانى را به همه مردم برسان. -  و رسالت خداوند را به عنوان وحى هميشگى و دليلى براى همه عصرها پخش كن.</ref></big>

<big>باسطاً للعيون حق الوزير<ref>عيد الغدير (بولس سلامه) : ص ۱۱۰:  -  پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: اى مردم، نزديک است كه از طرف خداوند فرا خوانده شوم، من و شما با هم محشور خواهيم شد.   -  و هر دوى ما پاسخ خواهيم داد: آيا به حق به اين كه من امر پروردگار قادر و توانا را به انجام برسانم گواه خواهيد بود؟   -  صداى كسى را كه خبر مرگ مى دهد در بين  سخنان پيامبرصلى الله عليه وآله شنيدند. اين صدا در عظمت شكوه قبر آشكار بود.   -  آنگاه اشک ها چشم‏ ها را پر كرد و صداها در گلوها خفه شد و آه و ناله بلند گرديد.   -  مردم گفتند: ما گواه و شاهد هستيم. خداوند به تو جزاى خير دهد كه نصيحت كننده و راهنماى ما بودى.   -  آيا گواهى نمى‏ دهيد كه خداوند واحد و يگانه است و جز او كه مهربان و آمرزنده است خدايى نيست.   -  و شهادت نمى‏ دهيد كه من بنده و فرستاده او هستم و در پند و نصيحت شما كوتاهى نكرده‏ ام؟   -  همه جواب دادند: آرى. سپس پيامبرصلى الله عليه وآله فرمود: خداوندا، تو شاهد باش كه بنده مأموريت خود را به انجام رساندم.   -  اى مردم! خدا مولاى شما و مولاى و يار و ياور و پناه من است.   -  و بعد از خدا من از زمان كودكى تا پايان روزگار، مولاى شما هستم.   -  خدايا ! هر كس من به حقيقت مولاى او هستم، على نيز بدون ترديد مولاى او است.   -  خدايا ! دوستان پسرعموى مرا دوست بدار و هم پيمانان ياور مرا يارى كن. - با دشمنان او دشمن باش و انسان ‏هاى پست و شكست خورده و شرور را تنها و بى ‏ياور بگذار.   -  اين سخن را پيامبرصلى الله عليه وآله در حالى كه بازوى على‏ عليه السلام را گرفته بود و ساق دست آن شير شجاع و در هم شكننده را بالا برد گفت.   -  در هنگامى كه على‏ عليه السلام و پيامبرصلى الله عليه وآله دست در دست هم داده بودند در جايگاه مشهور، موى زير بغل آنها پيدا بود.   -  گويى كه پيامبرصلى الله عليه وآله پرچم عزت و افتخار را در روز عيد براى فرمانده پيروز بالا مى‏ برد.   -  در حالى كه فضل و برترى على‏ عليه السلام را براى روزگار روايت مى‏كند و مقام وزارت و جانشينى او را صريح و بدون پرده براى مردم بيان مى كند.</ref></big>

<big>بعدى بعترتى بالأمير<ref>عيد الغدير (بولس سلامه) : ص ۱۱۱:  -  شما را در روز قيامت بر سر حوض كوثر ملاقات خواهم كرد، در حالى كه على‏ عليه السلام پيشرو شماست.   -  و از مؤمنان مى ‏پرسم كه چگونه فضل آيات قرآن و امر سفير من را اطاعت كرديد.   -  بعد از من گمراه نشويد و به كتاب خدا و عترتم چنگ زنيد و به اميرالمؤمنين ‏عليه السلام تكيه كنيد.</ref></big>

<big>وى در كتاب خود به ساير افراد معتبر -  كه جمعاً حدود هشتاد و نه حديث در مورد واقعه غدير نقل كرده ‏اند -  و نيز آيه‏ هاى قرآن استناد كرده است.<ref><big>عيد الغدير (بولس سلامه) : ص ۱۱۱.</big></ref></big>

<big>يستحث الافهام للتفسير<ref><big>عيد الغدير (بولس سلامه) : ص ۱۱۲:</big><big>  -  پيامبرصلى الله عليه وآله سخنش را در مورد على‏ عليه السلام چون روز روشن واضح و بى‏ پرده بيان كرد.</big>

<big>-صحراء وشياً من كل زهر نضير<ref><big>عيد الغدير (بولس سلامه) : ص ۱۱۲:</big><big>  -  تبريک گويان به نزد او آمدند، در حالى كه آيه تكريم را زمزمه مى كردند.</big>

<big>و جلال المغيب يوم غدير<ref><big>عيد الغدير (بولس سلامه) : ص ۱۱۳:</big><big>  -  درخشش طلوع دين در غار حرا بود و شكوه غروب آن در روز غدير.</big></ref></big>