۲۳٬۲۳۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱۰: | خط ۲۱۰: | ||
ابن عقده حديث غدير را همراه با حديث ثقلين از عمرو بن جعده روايت كرده است. همچنين سمهودى شافعى در «جواهر العقدين» به نقل كتاب «ينابيع المودة»، و نيز شيخ احمد بن فضل بن محمد باكثير مكى شافعى در «وسيلة المآل» حديث غدير را از طريق ابن عقده از امسلمه روايت كرده اند.<ref>ينابيع المودة: ص ۴۰.</ref> | ابن عقده حديث غدير را همراه با حديث ثقلين از عمرو بن جعده روايت كرده است. همچنين سمهودى شافعى در «جواهر العقدين» به نقل كتاب «ينابيع المودة»، و نيز شيخ احمد بن فضل بن محمد باكثير مكى شافعى در «وسيلة المآل» حديث غدير را از طريق ابن عقده از امسلمه روايت كرده اند.<ref>ينابيع المودة: ص ۴۰.</ref> | ||
=== عمرو بن مره كوفى همدانى، ابوعبداللَّه، ذومرة (م ۱۱۶ ق) === | |||
ذهبى در «ميزان الاعتدال» و حموينى در «فرائد السمطين» حديث غدير را از عمرو بن مره نقل كرده اند. همچنين او يكى از راويان ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه است، كه بسيارى اين ماجرا از او نقل كرده اند.<ref>مسند احمد: ج ۱ ص ۱۵۲. البداية و النهاية (ابن كثير): ج ۲ ص ۳۴۸. مجمع الزوائد (هيثمى): ج ۹ ص ۱۰۷. تاريخ الخلفاء (سيوطى): ص ۱۱۴. تهذيب التهذيب (ابن حجر): ج ۷ ص ۳۳۷. نزل الابرار (بدخشانى): ص ۲۰. مشكل الآثار (طحاوى): ج ۲ ص ۳۰۷. البداية و النهاية (ابن كثير): ج ۵ ص ۲۱۱. كنز العمال (متقى هندى): ج ۶ ص ۴۰۶،۳۹۹،۳۹۷،۱۵۴. ميزان الاعتدال (ذهبى): ج ۲ ص ۳۰۳. حلية الاولياء: ج ۹ ص ۶۴ .</ref> ابن حجر و عجلى و ذهبى<ref>تهذيب التهذيب. تذكره: ج ۱ ص ۱۰۸.</ref>: او را توثيق كرده اند. | |||
=== عمرو بن عبداللَّه سبيعى همدانى، ابواسحاق (م ۱۲۷ ق يا بعد از آن) === | |||
عمرو بن عبداللَّه يكى از راويان ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه و داستان تهنيت است، كه بسيارى اين ماجرا را از او نقل كرده اند. همچنين احمد بن حنبل در مسند خود و عاصمى در «زين الفتى» و حموينى در «فرائد السمطين» و محب الدين طبرى در «الرياض النضرة» و ذهبى در «تلخيص» و «ميزان الاعتدال» و ابن صباغ مالكى در «الفصول المهمة»، همگى حديث غدير را از عمرو بن عبداللَّه نقل كرده اند.<ref>مسند احمد: ج ۱ ص ۱۱۸ و ج ۴ ص ۳۷۲،۳۶۸. فرائد السمطين: باب ۵۸ . الرياض النضرة (محب الدين طبرى): ج ۲ ص ۱۶۹. تلخيص (ذهبى): ج ۳ ص ۴۳۳. ميزان الاعتدال: ج ۳ ص ۲۲۴. الفصول المهمة: ص ۲۴.</ref> ذهبى و ابن حجر<ref>تذكره (ذهبى): ج ۱ ص ۱۰۱.</ref>: او را توثيق كرده و ستوده اند. | |||
=== عمرو بن ميمون (ميمونه) اودى، ابوعبداللَّه (م ۷۴ ق يا بعد از آن) === | |||
عمرو بن ميمون از راويان حديث غدير و نيز ماجراى احتجاج ابن عباس به حديث غدير است. نسائى در «الخصائص» ماجرايى مفصل از ابن عباس نقل كرده كه در آن ابن عباس حديث غدير را نقل كرده است. | |||
همچنين اين ماجرا را در مدارک زير نقل كرده اند: | |||
احمد در مسند خود، حاكم در «المستدرک»، خوارزمى در «المناقب»، حافظ بيهقى، محب الدين طبرى «الرياض»، «ذخائر العقبى»، حموينى در «فرائد السمطين»، ابن كثير شامى در «البداية و النهاية»، هيثمى در «مجمع الزوائد»، گنجى در «الكفاية»، ابن عساكر در «الاربعين الطوال»، ابن حجر در «الاصابة».<ref>الخصائص (نسائى): ص ۷۰. مسند احمد: ج ۱ ص ۳۳۱. المستدرک (حاكم): ج ۳ ص ۱۳۲. المناقب (خوارزمى): ص ۷۵. رياض (محب الدين طبرى): ج ۲ ص ۲۰۳. البداية و النهاية (ابن كثير): ج ۷ ص ۳۳۷. مجمع الزوائد (هيثمى): ج ۹ ص ۱۰۸. الكفايه (گنجى): ص ۱۱۵. الاصابة (ابن حجر): ج ۲ ص ۵۰۹ .</ref> ذهبى و ابن حجر<ref>التذكرة (ذهبى): ج ۱ ص ۵۶ . التقريب (ابن حجر): ص ۲۸۸.</ref>: او را توثيق كرده اند. | |||
عمرو بن | === عميرة (عمرو) بن سعد همدانى كوفى === | ||
عميرة بن سعد از راويان ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه است، كه طُرق بسيارى به او منتهى مى شود. همچنين متقى هندى در «كنز العمال» و سيوطى در «الدرّ المنثور» حديث غدير را از عميرة بن سعد روايت كرده اند.<ref>كنز العمال (متقى هندى). الدرّ المنثور: ج ۲ ص ۴۰۳.</ref> ابن حبّان و ابن حجر: او را توثيق كرده است.<ref>التقريب: ص ۲۹۱.</ref> | |||
=== عميرة بنت سعد بن مالک مدنى، خواهر سهل و مادر رفاعة بن مبشر === | |||
عميرة بنت سعد از راويان ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه است. | |||
=== عيسى بن طلحة بن عبيداللَّه تميمى مدنى، ابومحمد === | |||
عاصمى در «زين الفتى» و ابن كثير در «البداية و النهاية» حديث غدير را از عيسى بن طلحة بن عبيداللَّه تميمى نقل كرده است.<ref>البداية و النهاية: ج ۷ ص ۳۴۹.</ref> ابن معين و خزرجى: او را توثيق كرده اند.<ref>خلاصة تهذيب الكمال (خزرجى): ص ۲۵۷.</ref> | |||
=== فطر بن خليفه مخزومى حناط، ابوبكر، آزاد شده بنى مخزوم (م ۱۵۰ يا ۱۵۳ ق) === | |||
ابن عقده در كتاب «الموالاة» و نسايى «الخصائص» حديث غدير و نيز ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه را از فطر بن خليفه نقل كرده اند، كه طُرق بسيارى به او منتهى مى شود.<ref>الخصائص (نسايى): ص ۱۷.</ref> احمد و ابن معين و عجلى و ابن سعد: او را توثيق كرده اند. | |||
=== قبيصة بن ذويب === | |||
قبيصة بن ذويب از راويان حديث غدير است. ذهبى و ابن حبان<ref>تذكرة الحفّاظ (ذهبى): ج ۱ ص ۵۲ . خلاصة تهذيب الكمال: ص ۲۶۸.</ref>: او را توثيق كرده اند. | |||
=== قيس ثقفى مدائنى، ابومريم === | |||
احمد بن حنبل در مسند خود و نسائى و ابن كثير در «البداية و النهاية» حديث غدير را از قيس ثقفى نقل كرده اند.<ref>مسند احمد بن حنبل: ج ۱ ص ۱۵۲. البداية و النهاية (ابن كثير): ج ۲ ص ۳۴۸.</ref> نسائى<ref>خلاصة تهذيب الكمال (خزرجى): ص ۳۹۵.</ref>: او را توثيق كرده است. | |||
=== محمد بن عمر بن على عليه السلام (م حدود ۱۰۰ يا ۱۳۰ ق) === | |||
طحاوى در «مشكل الآثار» و ابن كثير در «البداية و النهاية» و ابونعيم در «حلية الاولياء» حديث غدير را از محمد بن عمر بن على عليه السلام نقل كرده اند.<ref>مشكل الآثار (طحاوى): ج ۲ ص ۳۰۷. البداية و النهاية (ابن كثير): ج ۵ ص ۲۱۱. حلية الاولياء (ابونعيم): ج ۹ ص ۶۴ .</ref> ابن حبّان و ابن حجر: او را توثيق كرده اند. | |||
=== مسلم بن صُبيح همدانى كوفى عطار، ابوالضحى === | |||
ابن جرير در «حديث الولاية» و سيوطى در «تاريخ الخلفاء» حديث غدير را از مسلم بن صبيح نقل كرده اند.<ref>تاريخ الخلفاء (سيوطى): ص ۳۹۰.</ref> ابن معين و ابوزرعه و ابن حجر و خزرجى<ref>خلاصة التهذيب: ص ۳۲۱. التقريب: ص ۴۲۲.</ref>: او را توثيق كرده اند. | |||
=== مسلم ملائى === | |||
در «الكنى و الاسماء» و نيز ابن حجر در «الاصابة» و ابن عقده در كتاب «الموالاة» و قندوزى در «ينابيع المودة» حديث غدير را از مسلم ملائى نقل كرده اند.<ref>الكنى و الاسماء: ج ۲ ص ۸۸ . الاصابة: ج ۱ ص ۳۷۲. ينابيع المودة: ص ۳۴.</ref> | |||
=== مصعب بن سعد بن ابى وقاص زهرى مدنى، ابوزراره (م ۱۰۳ ق) === | |||
مصعب بن سعد از راويان حديث غدير است. ابن حجر<ref>التقريب: ص ۳۳۴.</ref>: مصعب را توثيق كرده است. | |||
=== مطلب بن عبداللَّه قرشى مخزومى مدنى === | |||
طبرانى و نيز سيوطى در «احياء العلوم» حديث غدير را از مطلب بن عبداللَّه نقل كرده اند. ابوزرعه و دارقطنى: او را توثيق كرده اند. | |||
=== مطر وراق === | |||
مطر وراق از راويان حديث غدير و نيز نزول آيه اكمال در غدير و ماجراى تهنيت است. | مطر وراق از راويان حديث غدير و نيز نزول آيه اكمال در غدير و ماجراى تهنيت است. | ||
=== معروف بن خربوذ (خربود) === | |||
معروف بن خربوذ يا خربود از راويان حديث غدير است. ابن حبان: او را توثيق كرده است. | |||
معروف بن خربوذ يا خربود از راويان حديث غدير است. | |||
=== منصور بن ربعى === | |||
منصور بن ربعى ماجراى نزول آيه «سأل سائل» را نقل كرده است. | |||
ابن | === مهاجر بن مسمار زهرى مدنى === | ||
ابن جرير و نيز شمس الدين ذهبى در «البداية و النهاية» و نسائى در «الخصائص» حديث غدير را از مهاجر بن مسمار زهرى مدنى نقل كرده اند.<ref>البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۱۲. الخصائص (نسائى): ص ۱۸،۳.</ref> ابن حبان: او را توثيق كرده است. | |||
=== موسى بن اكتل (اكيل) بن عمير نميرى === | |||
ابن عقده در «حديث الولاية» و ابن حجر در «الاصابة» حديث غدير را از موسى بن اكتل نقل كرده اند.<ref>الاصابة: ج ۲ ص ۲۵۵.</ref> | |||
=== ميمون بصرى، ابوعبداللَّه، آزاد كرده عبدالرحمن بن سمره === | |||
احمد بن حنبل در مسند خود و نسائى در «الخصائص» و ذهبى در «ميزان الاعتدال» و ابن عبدالبرّ در «الاستيعاب» حديث غدير را از ميمون بصرى نقل كرده اند.<ref>احمد بن حنبل: ج ۴ ص ۳۷۲. الخصائص (نسائى): ص ۱۶. ميزان الاعتدال: ج ۳ ص ۲۲۴. الاستيعاب (ابن عبدالبرّ): ج ۵ ص ۲۰۹.</ref> | |||
ابن حبّان و ابن حجر<ref>مجمع الزوائد: ج ۹ ص ۱۱۱. القول المسدد (ابن حجر): ص ۱۷.</ref>: او را توثيق كرده اند. | |||