۲۳٬۲۳۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵۲: | خط ۱۵۲: | ||
=== عبدالرحمن بن ابى ليلى (م ۸۲ يا ۸۳ يا ۸۴ ق) === | === عبدالرحمن بن ابى ليلى (م ۸۲ يا ۸۳ يا ۸۴ ق) === | ||
خوارزمى در | خوارزمى در «المناقب» ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه را از عبدالرحمن بن ابى ليلى نقل كرده است. همچنين ابونعيم در «حلية الاولياء» حديث غدير را از او نقل كرده است.<ref>المناقب (خوارزمى): ص ۳۵. حلية الاولياء: ج ۴ ص ۳۵۶.</ref> در كتب شيعه نيز سليم در «كتاب سليم بن قيس الهلالى» حديث غدير را از او نقل كرده است. | ||
ذهبى و ابن حجر<ref>ميزان الاعتدال: ج ۲ ص ۱۱۵. تذكرة الحفاظ. التقريب (ابن حجر).</ref>: وى را توثيق كرده و و از تابعين بزرگ مى دانند. | |||
=== عبدالرحمن بن سابط (عبدالرحمن بن عبداللَّه بن سابط) جمحى مكى (م ۱۱۸ ق) === | |||
نسايى در «الخصائص» و ابن ماجه در سنن و ابن كثير در «البداية و النهاية» حديث غدير را از عبدالرحمن بن سابط نقل كرده اند.<ref>الخصائص (نسايى): ص ۴. سنن ابنماجه: ج ۱ ص ۳۰. البداية و النهاية: ج ۷ ص ۳۴۰.</ref> | |||
ابن حجر<ref>التقريب (ابن حجر).</ref>: او را توثيق كرده و او را از طبقه متوسط تابعين به شمار آورده است. | |||
=== عبداللَّه بن اسعد بن زراره === | |||
سجستانى در كتاب «الولاية» و خطيب بغدادى در «موضح اوهام الجمع و التفريق» حديث غدير را از عبداللَّه بن اسعد روايت كرده اند.<ref>اليقين فى امرة المؤمنين: ص ۲۷. موضح اوهام الجمع و التفريق: ج ۱ ص ۱۸۵ ح ۱۱۰.</ref> | |||
در كتب شيعه نيز سيد بن طاووس در «اليقين» حديث غدير را از وى نقل كرده است.<ref>اليقين فى امرة المؤمنين: ص ۲۷.</ref> | |||
=== عبداللَّه بن زياد اسدى كوفى، ابومريم === | |||
عبداللَّه بن زياد از راويان حديث غدير است. ابن حبان و خزرجى و ابن حجر<ref>الخلاصة (خزرجى): ص ۱۶۸. التقريب (ابن حجر): ص ۱۳۰.</ref>: او را توثيق كرده اند. | |||
=== عبداللَّه بن شريک عامرى كوفى === | |||
از جمله راويان حديث غدير عبداللَّه بن شريک عامرى كوفى است. احمد و ابن معين و ابن حجر و ذهبى و ديگران<ref>التقريب (ابن حجر): ص ۲۰۲. ميزان الاعتدال (ذهبى): ج ۲ ص ۴۶.</ref>: او را توثيق كرده اند. | |||
=== عبداللَّه بن محمد بن عقيل هاشمى مدنى، ابومحمد (م بعد از ۱۴۰ ق) === | |||
حموينى در «فرائد السمطين» و ابن كثير در «البداية و النهاية» حديث غدير را از عبداللَّه بن محمد نقل كرده اند. همچنين وى ماجراى احتجاج مرد عراقى با جابر در مورد حديث را نقل كرده است.<ref>البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۱۳،۲۰۹. كفاية الطالب: ص ۱۶. فرائد السمطين: سمط ۱ باب ۹.</ref> | |||
ابن حجر و ترمذى و احمد و اسحاق و حميدى<ref>الخلاصة (خزرجى). التقريب.</ref>: او را توثيق كرده اند. | |||
=== عبداللَّه بن يعلى بن مره === | |||
ابن حجر در «الاصابة» ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين عليه السلام به حديث غدير در رحبه كوفه را از عبداللَّه بن يعلى نقل كرده است.<ref>الاصابة: ج ۲ ص ۲۵۷.</ref> | |||
=== عدى بن ثابت انصارى كوفى خطمى (م ۱۱۶ ق) === | |||
احمد بن حنبل در مسند و ابن ماجه در سنن خود و خوارزمى در «المناقب» و گنجى در «كفاية الطالب» و در «مشكاة المصابيح» و ميبدى در «شرح ديوان اميرالمؤمنين عليه السلام» و حموينى در «فرائد السمطين» و ابن كثير در «البداية و النهاية» و عاصمى در «زين الفتى»، همگى حديث غدير را از عدى بن ثابت نقل كرده اند.<ref>مسند احمد: ج ۴ ص ۲۸۱. سنن ابنماجه: ج ۱ ص ۲۹،۲۸. المناقب (خوارزمى): ص ۹۴. كفاية الطالب (گنجى): ص ۱۴. مشكاة المصابيح : ص ۵۵۷ . البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۰۹ و ج ۷ ص ۳۴۹.</ref> احمد و عجلى و نسائى و ذهبى<ref>ميزان الاعتدال: ج ۲ ص ۱۹۳.</ref>: او را توثيق كرده اند. | |||
=== عطية بن جناده عوفى كوفى، ابوالحسن (م ۱۱۱ ق) === | |||
احمد بن حنبل در مسند خود و در «مشكاة المصابيح» و ابن جوزى در «تذكرة الخواص» و متقى هندى در «كنز العمال» حديث غدير را از عطية بن جناده نقل كرده اند.<ref>مسند احمد: ج ۴ ص ۳۶۸. مشكاة المصابيح: ص ۵۵۷ . تذكرة الخواص: ص ۱۸. كنز العمال: ج ۶ ص ۳۹۰.</ref> | |||
سبط بن جوزى و هيثمى و ابن معين و يافعى<ref>تذكرة الخواص (سبط بن جوزى): ص ۲۵. محمع الزوائد (هيثمى): ج ۹ ص ۱۰۹. مرآة الجنان (يافعى): ج ۱ ص ۲۴۲.</ref>: او را توثيق كرده اند. | |||
=== على بن زيد بن جدعان بصرى (م ۱۲۹ يا ۱۳۱ ق) === | |||
افراد و كتبى كه ذيلاً آورده مى شود حديث غدير و داستان تهنيت در غدير را از على بن زيد و او از براء بن عازب و انس روايت كرده اند؛ بعضى به سند خود تا او و بعضى به نقل از كتب مصدر: | |||
مسند احمد بن حنبل، سنن ابن ماجه، نسائى در «الخصائص»، خطيب در «تاريخ بغداد»، طبرى در تفسير، «تهذيب الكمال فى اسماء الرجال»، ثعلبى در «الكشف و البيان»، ابن عبدالبر در «الاستيعاب»، محب الدين طبرى در «الرياض النضرة»، خوارزمى در «المناقب»، ابن صبّاغ مالكى در «الفصول المهمة»، محب الدين طبرى در «ذخائر العقبى»، حافظ گنجى شافعى در «كفاية الطالب»، فخر رازى در تفسير، نيشابورى در تفسير، جمال الدين زرندى در «نظم درر السمطين»، «الجامع الصغير»، «مشكات المصابيح»، ميبدى در «شرح ديوان اميرالمؤمنين عليه السلام»، «فرائد السمطين»، «كنز العمال»، «سنن ابن ابى شيبه»، ابن كثير در «البداية و النهاية»، حافظ ابومحمد عاصمى در «زين الفتى»، «نزل الابرار»، مقريزى در «الخطط»، «مناقب الثلاثة»، «روح المعانى»، تفسير «المنار»، جزرى در «اسنى المطالب».<ref>مسند احمد بن حنبل: ج ۴ ص ۲۸۱. سنن ابن ماجه: ج ۲ ص ۲۹ ۲۸. الخصائص (نسائى): ص ۱۶. تاريخ بغداد: ج ۷ ص ۳۷۷ و ج ۱۴ ص ۲۳۶. تفسير طبرى: ج ۳ ص ۴۲۷. الاستيعاب (ابن عبدالبر): ج ۲ ص ۴۷۳. الرياض النضرة (محب الدين طبرى): ج ۲ ص ۱۶۹. المناقب (خوارزمى): ص ۹۴. الفصول المهمة (ابن صباغ مالكى): ص ۲۵. ذخائر العقبى (محب الدين طبرى): ص ۶۷ . كفاية الطالب (گنجى شافعى): ص ۱۴. تفسير فخر رازى: ج ۳ ص ۶۳۶ . تفسير نيشابورى: ج ۶ ص ۱۹۴. الجامع الصغير: ج ۱ ص ۵۵۵ . مشكات المصابيح: ص ۵۵۷ . كنز العمال: ج ۶ ص ۳۹۷ ۱۵۲. البداية و النهايه (ابن كثير): ج ۵ ص ۲۰۹ و ج ۷ ص ۳۴۹. نزل الابرار: ص ۲۱ ۱۹. الخطط (مقريزى): ج ۲ ص ۲۲۲. روح المعانى: ج ۲ ص ۳۵۰. المنار: ج ۶ ص ۴۶۴. اسنى المطالب: ص ۳.</ref> ابن ابى شيبه و ترمذى و ذهبى: او را توثيق كرده و ستوده اند. | |||
=== عمارة بن جوين عبدى، ابوهارون (م ۱۳۴ ق) === | |||
افراد و كتبى كه ذيلاً آورده مى شود حديث غدير و نزول آيه اكمال در غدير و نيز ماجراى تهنيت در غدير را از عمارة بن جوين روايت كرده اند: | |||
ابن ماجه در سنن خود، نطنزى در «الخصائص العلوية»، نيشابورى در تفسير خود، حموينى در «فرائد السمطين»، خوارزمى در «المناقب»، ابن صباغ مالكى در «الفصول المهمة»، و هيثمى در «مجمع الزوائد»، طبرانى در «المعجم الاوسط»، ابن كثير در تفسيرش و نيز در «البداية و النهاية»، سيوطى در «جمع الجوامع» و «تاريخ الخلفاء» و «الدرّ المنثور»، بدخشانى در «نزل الابرار»، آلوسى در «روح المعانى»، «تفسير المنار»، جزرى در «اسنى المطالب».<ref>تفسير نيشابورى: ج ۶ ص ۱۹۴. المناقب (خوارزمى): ص ۸۰ . الفصول المهمة (ابن صباغ مالكى): ص ۲۷. مجمع الزوائد (هيثمى): ج ۹ ص ۱۰۸. تفسير ابن كثير: ج ۲ ص ۱۴. البداية و النهاية: ج ۷ ص ۳۵۰،۳۴۹. تاريخ الخلفاء (سيوطى): ص ۱۱۴. الدرّ المنثور: ج ۲ ص ۲۹۸،۲۵۹. كنز العمال: ج ۶ ص ۳۹۰. نزل الابرار: ص ۲۰. روح المعانى (آلوسى): ج ۲ ص ۳۴۹. تفسير المنار: ج ۶ ص ۴۶۳. اسنى المطالب (جزرى): ص ۳.</ref> | |||
=== عمر بن عبدالعزيز، خليفه اموى (م ۱۰۱ ق) === | |||
عمر بن عبدالعزيز در ماجرايى به حديث غدير استدلال كرده است. | عمر بن عبدالعزيز در ماجرايى به حديث غدير استدلال كرده است. | ||
=== عمر بن عبدالغفار === | |||
عمر بن عبدالغفار ماجراى سوگند دادن جوانى بر ابى هريره در مورد حديث غدير را نقل كرده است. | |||
=== عمر بن على عليه السلام === | |||
ابن كثير در «البداية و النهاية» و متقى هندى در «كنز العمال» و حاكم در «المستدرک» و طبرانى در «المعجم الكبير» و ضياء مقدسى و محاملى در «الامالى» حديث غدير را از عمر بن على عليه السلام نقل كرده اند.<ref>مسند احمد: ج ۱ ص ۱۵۲. البداية و النهاية (ابن كثير): ج ۲ ص ۳۴۸. مجمع الزوائد (هيثمى): ج ۹ ص ۱۰۷. تاريخ الخلفاء (سيوطى): ص ۱۱۴. تهذيب التهذيب (ابن حجر): ج ۷ ص ۳۳۷. نزل الابرار (بدخشانى): ص ۲۰. مشكل الآثار (طحاوى): ج ۲ ص ۳۰۷. البداية و النهاية (ابن كثير): ج ۵ ص ۲۱۱. كنز العمال (متقى هندى): ج ۶ ص ۴۰۶،۳۹۹،۳۹۷،۱۵۴. ميزان الاعتدال (ذهبى): ج ۲ ص ۳۰۳. حلية الاولياء: ج ۹ ص ۶۴ .</ref> ابن حجر<ref>التقريب: ص ۲۸۱.</ref>: او را توثيق كرده است. | |||
عمر بن | |||
=== عمرو بن جعدة بن هبيره === | |||
ابن عقده حديث غدير را همراه با حديث ثقلين از عمرو بن جعده روايت كرده است. همچنين سمهودى شافعى در «جواهر العقدين» به نقل كتاب «ينابيع المودة»، و نيز شيخ احمد بن فضل بن محمد باكثير مكى شافعى در «وسيلة المآل» حديث غدير را از طريق ابن عقده از امسلمه روايت كرده اند.<ref>ينابيع المودة: ص ۴۰.</ref> | |||