انذار: تفاوت میان نسخه‌ها

<big>«بگو من شما را فقط به يک چيز سفارش مى ‏كنم، كه به خاطر خدا دو نفرى و به تنهايى قيام كنيد سپس تفكر كنيد كه جنونى در رفيق شما (يعنى پيامبر صلى الله عليه و آله) نيست. او نيست مگر ترساننده ‏اى برايتان پيشاپيش عذابى شديد».</big>

<big>نمونه بسيار شنيدنى از روزهاى آغاز بعثت و دعوت پيامبر صلى الله عليه و آله هنگامى بود كه حضرت براى بيدار كردن اين احساس مردم اقدام كرد. روزى حضرت بر فراز كوه صفا آمد و صدا زد: «يا صَباحاه»، و اين ندايى بود كه هركس احساس خطرى براى عموم مردم مى‏ كرد به وسيله آن همه را خبر مى ‏كرد.</big>

<big>اين جمله اخير عين آيه‏ اى است كه در مورد غدير مطرح شده است و معنايش اين است كه اگر تاكنون به پيامبرصلى الله عليه وآله اطمينان داشته‏ ايد و سخن او را به عنوان يك مُنذِر و ترساننده الهى قبول كرده ‏ايد، چگونه است كه در مسئله ولايت اين جهت ترساننده بودن او را نمى ‏پذيريد؟</big>

<big>اگر او مى‏ فرمود: «نماز را بپا داريد، و اگر چنين نكنيد عذاب الهى پيش روى شماست» به سخن او اطمينان داشتيد و از او مى ‏پذيرفتيد و نماز را بپا مى‏ داشتيد. چگونه است كه وقتى درباره ولايت چندين برابر آن شما را مى ‏ترساند و منكرين ولايت را از عذاب شديد الهى خبر مى ‏دهد، اين اطمينان را كنار مى ‏گذاريد و از او نمى ‏پذيريد، و بالاتر اينكه بر ضد او هم قيام مى ‏كنيد و سقيفه را يارى مى ‏نماييد؟!</big>