۲۱٬۸۲۰
ویرایش
یوم الدار (حدیث): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «== رابطه غدير و يوم الدار<ref>رستاخيز نور (ترجمه كتاب يوم الانسانية، صدر، شانه...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== رابطه غدير و يوم الدار<ref>رستاخيز نور (ترجمه كتاب يوم الانسانية، صدر، شانه چى) : ص ۲۱-۲۶.</ref> == | == رابطه غدير و يوم الدار<ref>رستاخيز نور (ترجمه كتاب يوم الانسانية، صدر، شانه چى) : ص ۲۱-۲۶.</ref> == | ||
يكى از زواياى روز | يكى از زواياى روز [[غدیر]]، رابطه بين يوم الدار - يا همان [[انذار|یوم الانذار]] - و روز غدير است؛ با اين توضيح كه: | ||
برخى از روزها به خاطر حماسه اى كه در آنها به وقوع پيوسته بر ديگر روزها برترى دارند، و به سبب تأثير زيادشان بر زندگى بشر در | برخى از روزها به خاطر حماسه اى كه در آنها به وقوع پيوسته بر ديگر روزها برترى دارند، و به سبب تأثير زيادشان بر زندگى بشر در [[تاریخ]] جاودانه گشته اند. چنين روزهايى براى زنده نگه داشتن آن رويداد و به پاس سعادتى كه به ارمغان آورده اند، تعظيم و تكريم مى گردند. بر اين اساس در نزد مسلمانان، دو روز عيد است، كه هر يک را به ديگرى پيوندى ناگسستنى است. | ||
الف. يكى از آن دو روز بعثت است. روزى كه تاج رسالت جهانى بر سر پيامبر خاتم صلى الله عليه وآله نهاده شد و آن بزرگوارِ معصوم از جانب خداوند متعال به سوى همه مردم مبعوث گرديد. تا | الف. يكى از آن دو روز [[بعثت]] است. روزى كه تاج رسالت جهانى بر سر پيامبر خاتم صلى الله عليه وآله نهاده شد و آن بزرگوارِ معصوم از جانب [[خداوند]] متعال به سوى همه مردم مبعوث گرديد. تا مکارم اخلاق را تكميل كند، و عدل را در ميان انسان ها و در بسط خاک - كه از ظلم و ستم آكنده شده بود - حكم فرما نمايد. | ||
پس | پس [[مبعث]]، روزى است جاودانه در حيات مسلمانان است، كه به خاطر بركاتى كه از جانب پيامبر بزرگ و سرور كريمشان به آنها رسيده عيدى مبارک است. پيامبرصلى الله عليه وآله از اين روز [[دعوت]] و [[انذار]] خود را آغاز كرد، و ابتدا از شيفتگان نداى الهى بود. در همان روز نخست، [[خدیجه بنت خویلد]]، على بن ابى طالب عليه السلام و زید بن حارثه به آن حضرت ايمان آوردند. | ||
پس از اندک زمانى، افراد ديگرى نيز به ايشان پيوستند، از جمله: جعفر بن | پس از اندک زمانى، افراد ديگرى نيز به ايشان پيوستند، از جمله: جعفر بن ابی طالب، اویس قرنی، [[ابوذر غفاری]] و سلمان. همان سلمان كه ترک وطن و خانواده كرده بود و براى دست يافتن به حقيقت، سختى ها و مرارت ها را به جان خريد. تا جايى كه به بندگى در آمد، و حال اينكه شريف ترين آزادگان بود. | ||
اين حركت ۲۳ سال ادامه داشت و رسول خداصلى الله عليه وآله بيشتر اين مدت را در مكه و بخشى را نيز در | اين حركت ۲۳ سال ادامه داشت و رسول خداصلى الله عليه وآله بيشتر اين مدت را در مكه و بخشى را نيز در [[مدینه]] سپرى نمود. دعوت او، هدايت به امور گرانقدرى بود كه بشر پيش از آن مانندش را نديده بود. او شريعتى را بنيان نهاد كه انسان را به زيستى كريمانه و سعادتى بزرگ رهنمون مى كرد. | ||
انذار و هشدار آن حضرت نيز براى كسانى بود كه به خاطر تعصبات زشت جاهلى به آسانى در مقابل حق سر تسليم فرود نمى آوردند. در اين راه، پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله از جانب پروردگارش دو گونه دستور داشت: | انذار و هشدار آن حضرت نيز براى كسانى بود كه به خاطر تعصبات زشت جاهلى به آسانى در مقابل حق سر تسليم فرود نمى آوردند. در اين راه، پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله از جانب پروردگارش دو گونه دستور داشت: | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
انذار عمومى همه مردم، با اين فرموده خداى متعال: «قم فانذر»<ref>مدثر / ۲.</ref>: برخيز و برحذر دار! | انذار عمومى همه مردم، با اين فرموده خداى متعال: «قم فانذر»<ref>مدثر / ۲.</ref>: برخيز و برحذر دار! | ||
انذار خاص خويشاوندانش، با اين كلام خداوند بزرگ: «فانذر عشيرتک الاقربين»<ref>شعراء / ۲۱۴.</ref>: خويشان نزديک خود را هشدار ده! | انذار خاص خويشاوندانش، با اين كلام [[خداوند]] بزرگ: «فانذر عشيرتک الاقربين»<ref>شعراء / ۲۱۴.</ref>: خويشان نزديک خود را هشدار ده! | ||
[[پیامبر صلی الله علیه و آله]] نيز هر دو فرمان را اطاعت نموده و به انجام رسانيد؛ در روز انذار خويشاندانش، پس از آنكه معجزاتى چند بر رسالت خويش به منصه ظهور رساند و فرمود: اى فرزندان عبدالمطلب! به خدا قسم من در ميان [[عرب]] جوانمردى را نمى شناسم كه بهتر از آنچه من براى شما آورده ام براى قومش آورده باشد؛ من خير دنيا و آخرت را براى شما آورده ام. خدا مرا فرمان داده تا شما را به اين امر دعوت كنم. و در ادامه فرمود: كدامينتان مرا در اين يارى مى دهد، تا برادر و وصى و [[جانشین]] من در ميان شما باشد؟ | |||
همگى سكوت كردند، و فقط على عليه السلام عرض كرد: من، اى رسول خدا. در حالى كه از او از همه آنان جوان تر بود. پيامبرصلى الله عليه وآله سپس سخن خود را تكرار نمود، اما باز هم ايشان پاسخى نگفتند و فقط على عليه السلام دوباره عرضه داشت: اى رسول خدا ! من در اين كار شما را يارى خواهم كرد. آنگاه پيامبرصلى الله عليه وآله دست برشانه او نهاده، خطاب به آنان فرمود: اين مرد برادر، وصى و جانشين من در ميان شما مى باشد. بر سخنش گردن نهيد و او را اطاعت كنيد. | همگى سكوت كردند، و فقط على عليه السلام عرض كرد: من، اى رسول خدا. در حالى كه از او از همه آنان جوان تر بود. پيامبرصلى الله عليه وآله سپس سخن خود را تكرار نمود، اما باز هم ايشان پاسخى نگفتند و فقط على عليه السلام دوباره عرضه داشت: اى رسول خدا ! من در اين كار شما را يارى خواهم كرد. آنگاه پيامبرصلى الله عليه وآله دست برشانه او نهاده، خطاب به آنان فرمود: اين مرد برادر، وصى و جانشين من در ميان شما مى باشد. بر سخنش گردن نهيد و او را اطاعت كنيد. | ||